Bienie

Bienie
Źródło: Wikimedia Commons
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	ełcki
Gmina	Ełk
Liczba ludności (2010)	25
Strefa numeracyjna	(+48)87
Kod pocztowy	19-300
Tablice rejestracyjne	NEL
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Bienie
Położenie na mapie Polski Bienie
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Bienie (niem. Bienien, od 1938 r. Binien) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Ełk. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 25 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Wioletta Sigiel.

Położenie

Miejscowość położona jest na Pojezierzu Ełckim, będącym częścią Pojezierza Mazurskiego, między jeziorami: Bienie, Lepaki (Lepaki Małe, Lepaczek), Chrzanowo, Woszczelskim i Mołdzie (Lepaki Wielkie). Bienie znajdują się 8 km na zachód od Ełku i na południe od drogi wojewódzkiej nr 656.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji przez Zakon Krzyżacki południowych i wschodnich obszarów państwa. Pierwsza wzmianka na jej temat pojawiła się w źródłach pochodzących z 1519 roku (popis wojskowy). Wieś występuje w nim jako osada oraczowska pod nazwą Byne. Tutejsi mieszkańcy byli zobowiązani do wystawienia połowy służby oraczowskiej z areału wynoszącego ogółem 7,5 łana. Z czasem obszar wsi nieco się powiększył i w drugiej połowie XVII wieku obejmował on 10 łanów i 22,5 morgi. Wieś należała do parafii ewangelickiej w Grabniku. Była to najmniejsza parafia na terenie powiatu ełckiego; łącznie z Bieniami wchodziło w jej skład osiem wsi. W połowie XIX wieku znajdował się we wsi młyn wodny. Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.

Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:

• 1857 r. – 76 osób

• 1933 r. – 62 osoby

• 1938 r. – 68 osób

• 1988 r. – 41 osób

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. św. Tomasza w Ełku.

Bibliografia

Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Kawecki Jan, Roman Bolesław, Ełk. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1970.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Deutsche Verwaltungsgeschichte [12.09.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.09.2013]
Strona Urzędu Gminy Ełk [26.08.2013]
Ciekawe Mazury [02.07.2014]