Jezioro Klawój: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria:Jeziora i rzeki" na " ")
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 34: Linia 34:
 
''Jeziora Pojezierza Mrągowskiego'', Instytut Rybactwa śródlądowego, Olsztyn 1998.<br>
 
''Jeziora Pojezierza Mrągowskiego'', Instytut Rybactwa śródlądowego, Olsztyn 1998.<br>
  
[[Kategoria: Jeziora]][[Kategoria:Przyroda]]
+
[[Kategoria:Jeziora]] [[Kategoria:Przyroda]]
 
[[Kategoria: Reszel (gmina miejsko-wiejska)]]
 
[[Kategoria: Reszel (gmina miejsko-wiejska)]]
 
[[Kategoria: Powiat kętrzyński]]
 
[[Kategoria: Powiat kętrzyński]]

Aktualna wersja na dzień 09:54, 29 cze 2015

Jezioro Klawój

Jezioro na mapie okolicyJezioro na mapie okolicy
Powierzchnia 29.60ha
Wymiary 1000.0m / 420.0m
Średnia głębokość 7,1m
Maksymalna głębokość 17.3m
Długość brzegu 13900 m
Objętość 2101.6 tys. m3
Wysokość n.p.m. 107.0 m.n.p.m.

Jezioro Klawój – jezioro położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Reszel. Leży 5 kilometrów na południe od Reszla, w dorzeczy rzek Sajny, Gubra i Łyny. Klawój łączy się rowem z Jeziorem Legińskim. W sąsiedztwie jeziora nie ma dróg. W odległości około 1 km od południowych brzegów leży wieś Leginy.

Ukształtowanie

Zbiornik o słabo rozwiniętej linii brzegowej, regularnej rzeźbie dna i takiej samej ławicy. Brzegi jeziora wysokie, miejscami strome, otoczone polami, pastwiskami i łąkami.

Przyroda

Roślinność uboga. Oczerety z przewagą trzciny występują głównie u krańców południowych jeziora. Wśród roślinności zanurzonej przeważają ramienice. W lecie na głęboczku występuje deficyt tlenowy. W pogłowiu ryb dominuje płoć obok lina i okonia.

Użytkownik - dzierżawca

Jezioro użytkowane jest przez Przedsiębiorstwo Rolnicze Łężany. Sprzedaż zezwoleń na wędkowanie w Łężanach na przystani.

Bibliografia

naszawarmia.pl [12.01.2015]
Jeziora Pojezierza Mrągowskiego, Instytut Rybactwa śródlądowego, Olsztyn 1998.