Wacław Minakowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 20: | Linia 20: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | + | [[image:Prof minakowski 54.jpg|thumb|right|290px|ŁACHACZ A., PIETRASZKO Z. 1995. W rocznicę…[Wspomnienie o profesorze Wacławie Minakowskim]. 5 plus X – Czasopismo Stowarzyszenia Absolwentów ART w Olsztynie, 1(4): s. 22-23.]] | |
− | Urodził się 9 marca | + | [[image:Akrostych.jpg|thumb|right|290px|ŁACHACZ A., PIETRASZKO Z. 1995. W rocznicę…[Wspomnienie o profesorze Wacławie Minakowskim]. 5 plus X – Czasopismo Stowarzyszenia Absolwentów ART w Olsztynie, 1(4): s. 22-23.]] |
+ | |||
+ | '''Prof. dr Wacław Minakowski''' - profesor nadzwyczajny [[Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie|Wyższej Szkoły Rolniczej]] i [[Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie|Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie]]. | ||
+ | |||
+ | Urodził się 9 marca 1913 r. w Warszawie, syn Wacława Eliasza Minakowskiego i Zofii z Nowakowskich. Żona - Zofia z d. Radzicka (1914 – 1991), troje dzieci – syn Jerzy i córki Ewa i Maria. | ||
Na emeryturę przeszedł w 1980 r. | Na emeryturę przeszedł w 1980 r. | ||
Linia 66: | Linia 70: | ||
*„Zarys biochemii kręgowców”, PWN, 1965, | *„Zarys biochemii kręgowców”, PWN, 1965, | ||
*”Biochemia kręgowców w zarysie” PWN, 1973, | *”Biochemia kręgowców w zarysie” PWN, 1973, | ||
− | *podręcznika akademickiego – „Biochemia kręgowców”, PWN, 1981 (kolejne wydania: 1983 i 1990). Po śmierci autora podręcznik zmieniono, uaktualniono i wydano w latach 1998 i 2005 jako pracę zbiorową pod red. Wacława Minakowskiego i Stanisława Weidnera. | + | *podręcznika akademickiego – „Biochemia kręgowców”, PWN, 1981 (kolejne wydania: 1983 i 1990). Po śmierci autora podręcznik zmieniono, uaktualniono i wydano w latach 1998 i 2005 jako pracę zbiorową pod red. Wacława Minakowskiego i [[Stanisław Weidner|Stanisława Weidnera]]. |
Na wyróżnienie zasługuje również rozdział zatytułowany „Przemiany materii i energii” w książce „Fizjologia zwierząt” pod redakcją T. Krzymowskiego. PWR i L, 1973, 1978. W bardzo bogatym dorobku na szczególną uwagę zasługuje również nieopublikowana rozprawa poświęcona towarzystwom naukowym działającym na Warmii i Mazurach w czterdziestoleciu 1945— 1985. | Na wyróżnienie zasługuje również rozdział zatytułowany „Przemiany materii i energii” w książce „Fizjologia zwierząt” pod redakcją T. Krzymowskiego. PWR i L, 1973, 1978. W bardzo bogatym dorobku na szczególną uwagę zasługuje również nieopublikowana rozprawa poświęcona towarzystwom naukowym działającym na Warmii i Mazurach w czterdziestoleciu 1945— 1985. |
Aktualna wersja na dzień 18:15, 21 gru 2022
Prof. dr Wacław Minakowski - profesor nadzwyczajny Wyższej Szkoły Rolniczej i Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie.
Urodził się 9 marca 1913 r. w Warszawie, syn Wacława Eliasza Minakowskiego i Zofii z Nowakowskich. Żona - Zofia z d. Radzicka (1914 – 1991), troje dzieci – syn Jerzy i córki Ewa i Maria.
Na emeryturę przeszedł w 1980 r. Zmarł 6 lutego 1994 r. w Olsztynie.
Spis treści
Stopnie i tytuły naukowe
- lekarz weterynarii – 1939 – Uniwersytet Warszawski
- Dyscyplina: nauki weterynaryjne
- doktor – 1951 – Uniwersytet Warszawski
- Dyscyplina: nauki weterynaryjne
- Specjalność: chemia fizjologiczna i farmakologia
- Tytuł pracy: „Wpływ pierwiastków śladowych na katalazę krwi królika”
- prof. (tyt.) – 1969 – WSR Olsztyn/ART Olsztyn
- Dyscyplina: nauki weterynaryjne
- Specjalność: biochemia zwierząt
Praca zawodowa
- asystent -1939 (styczeń) – Uniwersytet Warszawski
- lekarz weterynarii – 1939 – 1945 – Grodzisk i Rejowiec Lub.
- asystent – 1945 – 1948 - Uniwersytet Warszawski
- pracownik – 1948 – 1950 - Zakłady Przemysłowe Chemiczno-Farmaceutyczne STARUT w Nowym Miedzeszynie k. Warszawy
- wykładowca – 1951 – 1953 – Uniwersytet Warszawski
- adiunkt – 1953 – 1959 – WSR Olsztyn
- docent – 1959 – 1969 – WSR Olsztyn
- prof. nadzw. – 1969 – WSR/ART Olsztyn
Pełnione funkcje i stanowiska oraz działalność dydaktyczna i badawcza
- Stanowisko: organizator i kierownik pierwszej placówki biochemicznej WSR w Olsztynie (Zakładu Biochemii) 1953 – 1963.
- Stanowisko: kierownik Katedry Fizjologii i Biochemii Zwierząt 1963 – 1970.
- Stanowisko: dyrektor Instytutu Fizjologii i Biochemii Zwierząt 1970 -1976.
- Stanowisko: wicedyrektor Instytutu Fizjologii i Biochemii Zwierząt 1976 – 1980.
- Stanowisko: dziekan Wydz. Zootechnicznego 1955 – 1961.
- Stanowisko: prodziekan Wydz. Zootechnicznego 1958 – 1959, 1961 – 1963, 1966 – 1970.
- Stanowisko: wiceprzewodniczący Rady Naukowej Instytutu Biologii Stosowanej 1969 – 1978.
- Stanowisko: przewodniczący Komisji ds. Studiów Doktoranckich na Wydziale Zootechnicznym 1969 – 1975.
- Stanowisko: zastępca redaktora Zeszytów Naukowych AR-T/Biuletynu Naukowego AR-T
- Stanowisko: zastępca redaktora naczelnego „Życie Kortowa”
Profesor Wacław Minakowski należał do pionierów nauczania biochemii w uczelniach rolniczych. Prowadził zajęcia z biochemii na wydziałach: Rolniczym, Rybackim, Zootechnicznym, Mleczarskim i Weterynaryjnym. Był autorem wielu skryptów i podręczników, między innymi:
- „Zarys biochemii kręgowców”, PWN, 1965,
- ”Biochemia kręgowców w zarysie” PWN, 1973,
- podręcznika akademickiego – „Biochemia kręgowców”, PWN, 1981 (kolejne wydania: 1983 i 1990). Po śmierci autora podręcznik zmieniono, uaktualniono i wydano w latach 1998 i 2005 jako pracę zbiorową pod red. Wacława Minakowskiego i Stanisława Weidnera.
Na wyróżnienie zasługuje również rozdział zatytułowany „Przemiany materii i energii” w książce „Fizjologia zwierząt” pod redakcją T. Krzymowskiego. PWR i L, 1973, 1978. W bardzo bogatym dorobku na szczególną uwagę zasługuje również nieopublikowana rozprawa poświęcona towarzystwom naukowym działającym na Warmii i Mazurach w czterdziestoleciu 1945— 1985.
Zainteresowania naukowe prof. Wacława Minakowskiego dotyczyły głównie biochemii rozwoju embrionalnego. Przedmiotem szczególnych badań było śledzenie metabolizmu w poszczególnych etapach rozwoju niektórych ryb, płazów i ptaków, ze szczególnym uwzględnieniem aminokwasów, cukrów i kwasu askorbinowego oraz badanie wpływu fal elektromagnetycznych na przebieg rozwoju embrionalnego kurcząt. W późniejszych badaniach skupił się na funkcji biologicznej i metabolizmie oligopeptydów. Warto również wspomnieć o Jego wcześniejszych badaniach przeprowadzonych w Warszawie w latach 1947 – 1948. Dotyczyły one heparyny i innych związków przeciwzakrzepowych. Wielkim sukcesem było wykrycie przez Niego właściwości przeciwzakrzepowych związków salicylowych, a zwłaszcza kwasu acetylosalicylowego, na wiele lat przed ponownym odkryciem tych właściwości aspiryny przez badaczy amerykańskich. Badania opublikowano w „Polskim Tygodniku Lekarskim” (1949, R. IV, nr 42,43).
Publikacje
- prace w czasopismach naukowych – 56
- książki – 14
Promotorstwo
- promotor 40 prac magisterskich
- promotor 10 dysertacji doktorskich
Inna działalność
- prezes Akademickiego Stowarzyszenia Charytatywnego „Pomoc bliźniemu” – dwukrotnie podczas studiów (1932 – 1939)
- członek Komitetu Biochemicznego i Biofizycznego PAN
- członek Komitetu Nauk Zootechnicznych PAN
- członek Międzynarodowej Komisji do spraw Fizjologii i Patologii Rozrodu
- członek PTBioch. (członek Zarządu Głównego w latach – 1962 – 1970, założyciel i przewodniczący oddziału olsztyńskiego – 1962 – 1968)
- członek Federacji Europejskich Towarzystw Biochemicznych (FEBS)
- członek Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego
- członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego
- członek Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych (prezes Olsztyńskiego Oddziału)
- członek Komisji Słownictwa Biochemicznego
- członek zarządu olsztyńskiego oddziału Towarzystwa Kultury Języka
- członek Polskiego Towarzystwa Zoologicznego
- członek Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich
- członek Akademickiego Oddziału PTTK
- członek – założyciel Ośrodka Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego w Olsztynie
- członek Rady Głównej MNSWiT
- członek Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej
- członek kolegium redakcyjnego kwartalnika „Jantarowe Szlaki”
Nagrody i odznaczenia
- Odznaka Honorowa – Zasłużony dla Warmii i Mazur – 1960
- Zasłużony pracownik Rolnictwa – 1970
- Zasłużony Nauczyciel PRL – 1978
- Medal Komisji Edukacji Narodowej – 1981
- Zasłużony Działacz Kultury – 1987
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1973
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 1980
Zainteresowania
- Turystyka (organizator licznych wycieczek dla pracowników i studentów, promujących zabytki i piękno krajobrazów Polski), historia, kultura
Multimedia
Wystąpienie prof. Wacława Minakowskiego podczas uroczystości 30-lecia AKT w Olsztynie:
Źródła
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Wac%C5%82aw_Minakowski
- http://www.sejm-wielki.pl/b/mi.26
- https://minakowski.pl/waclaw-minakowski-odkrywca-przeciwzakrzepowego-dzialania-aspiryny/
- https://www.bazhum.muzhp.pl/media/files/Komunikaty_Mazursko_Warminskie/Komunikaty_Mazursko_Warminskie-r1994-t-n4/Komunikaty_Mazursko_Warminskie-r1994-t-n4-s479-480/Komunikaty_Mazursko_Warminskie-r1994-t-n4-s479-480.pdf
- http://www.uwm.edu.pl/gleba/uggla_galeria.htm
- https://ksiegarnia.pwn.pl/Biochemia-kregowcow,68439314,p.html
- https://mapa.targeo.pl/minakowskiego-waclawa-10--ul-prof/olsztyn-10-768/ulica
- Wacław Minakowski, O heparynie i innych związkach przeciwkrzepliwych, w: Polski Tygodnik Lekarski 42-43/1949
- Stefan Tarczyński, In memoriam tam eximii viri w: Biuletyn Warmińsko-Mazursiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej I (2) 1993
- Prof. dr Wacław Minakowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-04-23].
- 50 LAT Złota Księga Jubileuszu Polskiego Towarzystwa Biochemicznego. Polski Instytut Biograficzny. Helion.
- 50 lat Wydziału Bioinżynierii Zwierząt Cz. I. Opracowała Barbara Grudniewska. Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn, 2000.
Materiały nadesłane przez prof. Stanisława Weidnera.