Kudyny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Lekkie poprawki w opisie) |
|||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
'''Kudyny''' (niem. ''Komthurhof'') - dawny majątek, wieś niesołecka w Polsce położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pasłęk]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. | '''Kudyny''' (niem. ''Komthurhof'') - dawny majątek, wieś niesołecka w Polsce położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pasłęk]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
| − | Kudyny były położone na trasie biegnącej od Zielonki Pasłęckiej, za Kroninem i jeszcze przed rozgałęzieniem dróg na miejscowości Zielno i Prętki | + | Kudyny były położone na trasie biegnącej od Zielonki Pasłęckiej, za Kroninem i jeszcze przed rozgałęzieniem dróg na miejscowości Zielno i Prętki, dalej na Kwitajny i Kalnik. |
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
Pierwsza znana wzmianka o wsi pochodzi przynajmniej z 1319 roku, jako osada ''Cotyn''. Był to majątek który tak jak inne majątki w okolicy był podległy rodzinie Dönhoff z [[Kwitajny|Kwitajn]] (do 1945 niem. ''Quittainen''). Dwór w Kudynach był jednym z mniejszych o ile nie najmniejszym w okolicy. Nazwę niemiecką ''Komthurhof'' można tłumaczyć jako "Dwór Komtura". | Pierwsza znana wzmianka o wsi pochodzi przynajmniej z 1319 roku, jako osada ''Cotyn''. Był to majątek który tak jak inne majątki w okolicy był podległy rodzinie Dönhoff z [[Kwitajny|Kwitajn]] (do 1945 niem. ''Quittainen''). Dwór w Kudynach był jednym z mniejszych o ile nie najmniejszym w okolicy. Nazwę niemiecką ''Komthurhof'' można tłumaczyć jako "Dwór Komtura". | ||
| − | Pod koniec XIX w. Kudyny zaczęli dzierżawić Liedtkowie - dzierżawcą majątku w Kudynach był najpierw Gustav Liedtke, a później jego syn Fritz Liedtke (ur. 1888, zm. 1971). W 1927 na skutek konfliktu z nowym hrabią w Kwitajnach, Fritz zdecydował się na emigrację do Afryki Południowo-Zachodniej (obecna Namibia) | + | Pod koniec XIX w. Kudyny zaczęli dzierżawić Liedtkowie - dzierżawcą majątku w Kudynach był najpierw Gustav Liedtke, a później jego syn Fritz Liedtke (ur. 1888, zm. 1971). W 1927 na skutek konfliktu z nowym hrabią w Kwitajnach, Fritz zdecydował się na emigrację do Afryki Południowo-Zachodniej (obecna Namibia) gdzie założył drugą farmę o nazwie Okondura, która istnieje do dziś. Ostatnim dzierżawcą majątku został w 1928 Bruno Kluth (ur. 1895, zm. 1973), któremu w styczniu 1945 udało się uciec konną wraz z rodziną przed Armią Czerwoną. |
| − | Po wojnie miejscowość otrzymała nazwę ''Dworczany'', którą później zmienioną na obecną - Kudyny. | + | Po wojnie miejscowość otrzymała nazwę ''Dworczany'', którą później zmienioną na obecną - Kudyny. Po wojnie z majątku powstał PGR jak wynika ze starszych map. W latach 60. Kluth odwiedził (wtedy jeszcze istniejący) powiat pasłęcki i znalazł gospodarstwo w Kudynach w zaniedbanym stanie (wtedy stały jeszcze wszystkie lub większość budynków). 20 lat później nie było tu już nic - ostatni budynek prawdopodobnie w formie stodoły został rozebrany w latach 80.. Po Kudynach nie ma dzisiaj prawie żadnego śladu, a ich teren jest zarośnięty. W niektórych częściach dawnego majątku można jeszcze natrafić na ślady fundamentów. |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Helga Tödt, ''Okondura: Von Ostpreußen nach Südwestafrika'', 2013<br>geoportal.gov.pl | Helga Tödt, ''Okondura: Von Ostpreußen nach Südwestafrika'', 2013<br>geoportal.gov.pl | ||
Aktualna wersja na dzień 08:14, 14 lip 2023
| Kudyny | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś nieistniejąca |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Pasłęk |
| Liczba ludności (2023) | 0 |
| SIMC | 1045134 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Kudyny | |
| Położenie na mapie Polski  Kudyny | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Kudyny (niem. Komthurhof) - dawny majątek, wieś niesołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Położenie
Kudyny były położone na trasie biegnącej od Zielonki Pasłęckiej, za Kroninem i jeszcze przed rozgałęzieniem dróg na miejscowości Zielno i Prętki, dalej na Kwitajny i Kalnik.
Dzieje miejscowości
Pierwsza znana wzmianka o wsi pochodzi przynajmniej z 1319 roku, jako osada Cotyn. Był to majątek który tak jak inne majątki w okolicy był podległy rodzinie Dönhoff z Kwitajn (do 1945 niem. Quittainen). Dwór w Kudynach był jednym z mniejszych o ile nie najmniejszym w okolicy. Nazwę niemiecką Komthurhof można tłumaczyć jako "Dwór Komtura".
Pod koniec XIX w. Kudyny zaczęli dzierżawić Liedtkowie - dzierżawcą majątku w Kudynach był najpierw Gustav Liedtke, a później jego syn Fritz Liedtke (ur. 1888, zm. 1971). W 1927 na skutek konfliktu z nowym hrabią w Kwitajnach, Fritz zdecydował się na emigrację do Afryki Południowo-Zachodniej (obecna Namibia) gdzie założył drugą farmę o nazwie Okondura, która istnieje do dziś. Ostatnim dzierżawcą majątku został w 1928 Bruno Kluth (ur. 1895, zm. 1973), któremu w styczniu 1945 udało się uciec konną wraz z rodziną przed Armią Czerwoną.
Po wojnie miejscowość otrzymała nazwę Dworczany, którą później zmienioną na obecną - Kudyny. Po wojnie z majątku powstał PGR jak wynika ze starszych map. W latach 60. Kluth odwiedził (wtedy jeszcze istniejący) powiat pasłęcki i znalazł gospodarstwo w Kudynach w zaniedbanym stanie (wtedy stały jeszcze wszystkie lub większość budynków). 20 lat później nie było tu już nic - ostatni budynek prawdopodobnie w formie stodoły został rozebrany w latach 80.. Po Kudynach nie ma dzisiaj prawie żadnego śladu, a ich teren jest zarośnięty. W niektórych częściach dawnego majątku można jeszcze natrafić na ślady fundamentów.
Bibliografia
Helga Tödt, Okondura: Von Ostpreußen nach Südwestafrika, 2013
geoportal.gov.pl
