Cmentarz mennonicki w Rozgarcie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "© Stanisław Kuprjaniuk" na "Fot. Stanisław Kuprjaniuk") |
|||
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | Po zachodniej stronie kościoła w Rozgarcie znajduje się cmentarz ewangelicko-mennonicki. | + | {{Mała architektura2 sakralna infobox |
− | + | <!-- w trakcie opracowania --> | |
− | + | |nazwa = Cmentarz mennonicki w Rozgarcie | |
+ | |typ obiektu = cmentarz mennonicki <!-- Parametr obowiązkowy --> | ||
+ | |datacja = XIX w. | ||
+ | |powiat = elbląski | ||
+ | |gmina = Gronowo Elbląskie | ||
+ | |miejscowość = Rozgart | ||
+ | }} | ||
+ | ''' Cmentarz mennonicki w Rozgarcie''' – znajduje się przy kościele w [[Rozgart|Rozgarcie]]. | ||
+ | <br/><br/> | ||
+ | [[Plik:roz1.jpg|thumb|right|290px|Cmentarz mennonicki w Rozgarcie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk]] | ||
+ | [[Plik:roz4.jpg|thumb|right|290px|Cmentarz mennonicki w Rozgarcie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk | ||
+ | ]] | ||
+ | == Położenie == | ||
+ | Po zachodniej stronie kościoła w [[Rozgart|Rozgarcie]] znajduje się cmentarz ewangelicko-mennonicki. | ||
+ | <br/> | ||
+ | == Opis == | ||
+ | Cmentarz mennonicki został założony na prostokątnej parceli, obsadzony zielenią obwiednią i krzyżującymi się 3 alejkami lipowymi. Na teren cmentarza prowadzi zrekonstruowana brama cmentarna, na której umieszczono pamiątkową tablicę, z napisami w języku polskim i niemieckim: „Pamięci tu spoczywających Rozgart 1891-1945”, ufundowaną przez odwiedzających wieś [[Mennonici|mennonitów]]. Ogólny widok cmentarza to teren silnie zdewastowany z zachowanymi pojedynczymi nagrobkami w formie steli, pni drzew, marblitowych i betonowych tumb, m.in. z nazwiskami Fröse, stela Cathariny Wiehler i Anny Harms. Cmentarz, wraz z sąsiadującym obok dawnym zborem, jest czytelną ilustracją kultury mennonickiej, tak bardzo żywej na [[Żuławy Wiślany|Żuławach Wiślanych]] w czasie od XVI wieku do zakończenia II wojny światowej. | ||
+ | <br/> | ||
− | [[ | + | == Ciekawostki == |
+ | Obecny kościół w Rozgarcie to faktycznie dawny [[Zbór pomennonicki w Rozgarcie |zbór mennonicki]]. W jego murach mają miejsce spotkania ekumeniczne katolików i mennonitów. | ||
<br/> | <br/> | ||
+ | |||
+ | == Bibliografia == | ||
+ | Kizik Edmund, ''Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku. Studium z dziejów małej społeczności wyznaniowej'', Gdańsk 1994. | ||
+ | <br/> | ||
+ | |||
+ | [[Kategoria: Powiat elbląski]] | ||
+ | [[Kategoria: Gronowo Elbląskie (gmina wiejska)]] | ||
+ | [[Kategoria: Cmentarze zabytkowe]] | ||
+ | [[Kategoria: 1801-1918]] |
Aktualna wersja na dzień 08:03, 25 mar 2015
Cmentarz mennonicki w Rozgarcie | |
| |
typ obiektu: | cmentarz mennonicki |
datacja: | XIX w. |
powiat: | elbląski |
gmina: | Gronowo Elbląskie |
miejscowość: | Rozgart |
Cmentarz mennonicki w Rozgarcie – znajduje się przy kościele w Rozgarcie.
Spis treści
Położenie
Po zachodniej stronie kościoła w Rozgarcie znajduje się cmentarz ewangelicko-mennonicki.
Opis
Cmentarz mennonicki został założony na prostokątnej parceli, obsadzony zielenią obwiednią i krzyżującymi się 3 alejkami lipowymi. Na teren cmentarza prowadzi zrekonstruowana brama cmentarna, na której umieszczono pamiątkową tablicę, z napisami w języku polskim i niemieckim: „Pamięci tu spoczywających Rozgart 1891-1945”, ufundowaną przez odwiedzających wieś mennonitów. Ogólny widok cmentarza to teren silnie zdewastowany z zachowanymi pojedynczymi nagrobkami w formie steli, pni drzew, marblitowych i betonowych tumb, m.in. z nazwiskami Fröse, stela Cathariny Wiehler i Anny Harms. Cmentarz, wraz z sąsiadującym obok dawnym zborem, jest czytelną ilustracją kultury mennonickiej, tak bardzo żywej na Żuławach Wiślanych w czasie od XVI wieku do zakończenia II wojny światowej.
Ciekawostki
Obecny kościół w Rozgarcie to faktycznie dawny zbór mennonicki. W jego murach mają miejsce spotkania ekumeniczne katolików i mennonitów.
Bibliografia
Kizik Edmund, Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku. Studium z dziejów małej społeczności wyznaniowej, Gdańsk 1994.