Stara Rudówka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}}<br/> | }}<br/> | ||
| − | '''Stara Rudówka''' (niem. ''Alt Rudowken'', w latach 1938–1945 miejscowość nosiła nazwę ''Hammerbruch'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat giżycki|powiecie giżyckim]] w [[Ryn (gmina miejsko-wiejska)|gminie Ryn]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała [[Podział administracyjny |administracyjnie]] do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 184 mieszkańców. W 1654 roku wieś nosiła nazwę ''Rudoffken''. Obecnie sołtysem wsi jest [[ | + | '''Stara Rudówka''' (niem. ''Alt Rudowken'', w latach 1938–1945 miejscowość nosiła nazwę ''Hammerbruch'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat giżycki|powiecie giżyckim]] w [[Ryn (gmina miejsko-wiejska)|gminie Ryn]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała [[Podział administracyjny |administracyjnie]] do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 184 mieszkańców. W 1654 roku wieś nosiła nazwę ''Rudoffken''. Obecnie sołtysem wsi jest [[Jerzy Dukiel]]<ref>http://www.miastoryn.pl/pl/page/so%C5%82ectwa</ref>. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| Linia 48: | Linia 48: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.<br/> | |
| − | + | Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.<br/> | |
| − | + | ''Rudówka'', [w:] ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 9, red. B. Chlebowski, Warszawa 1888.<br/> | |
| − | + | Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, ''Giżycko, z dziejów miasta i powiatu'', Olsztyn 1996.<br/> | |
| − | + | [http://stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013] | |
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
Aktualna wersja na dzień 07:54, 7 lip 2016
| Stara Rudówka | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | giżycki |
| Gmina | Ryn |
| Liczba ludności (2010) | 184 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
| Tablice rejestracyjne | NGI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Stara Rudówka | |
| Położenie na mapie Polski  Stara Rudówka | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Stara Rudówka (niem. Alt Rudowken, w latach 1938–1945 miejscowość nosiła nazwę Hammerbruch) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie giżyckim w gminie Ryn. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 184 mieszkańców. W 1654 roku wieś nosiła nazwę Rudoffken. Obecnie sołtysem wsi jest Jerzy Dukiel[1].
Spis treści
Położenie
Miejscowość położona jest niedaleko jezior: Szymon, Szymoneckiego, Bocznego, między drogą wojewódzką nr 643 i drogą krajową nr 59, w odległości ok. 7 km od Rynu.
Dzieje miejscowości
11 października 1550 roku Andrzej i Paweł Ziperken dostali 6 włók sołeckich oraz prawo założenia wsi czynszowej na 60 włókach. Prowadzono wytop rudy darniowej. Szkoła powszechna, prowadzona przez kościół luterański, z jednym nauczycielem powstała około 1720–1740 roku. W tym czasie była jeszcze we wsi szkoła ariańska, założona pod koniec XVII wieku. W obu szkołach nauczano w języku polskim. Szkoła braci polskich, reprezentująca wyższy poziom nauczania – łacina, greka, matematyka, logika i teologia – przeznaczona była dla nauczania uczniów ze szkół elementarnych, funkcjonujących w majątkach ziemskich. W szkołach elementarnych uczono czytania oraz pisania z wykorzystaniem katechizmu wydrukowanego w Rakowie. Stara Rudówka ma charakter ulicówki, otoczonej przysiółkami.
Ludzie związani z miejscowością
- Zbigniew Morsztyn – jeden z najwybitniejszych poetów polskich XVII wieku. Napisał tu wiele wierszy. Zmarł w Królewcu, ale pochowany został w Rudówce.
Zabytki
W Rudówce są cztery nieczynne cmentarze. Na dwóch z nich zachowały się nagrobki.
Bibliografia
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Rudówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 9, red. B. Chlebowski, Warszawa 1888.
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, Giżycko, z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1996.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
