Anioł: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 31: | Linia 31: | ||
Najczęściej ich wizerunki odnajdujemy w świątyniach. Anielskie rzeźby zdobiły ołtarze główne, ambony, sklepienia, chrzcielnice. Na przełomie XIX i XX wieku anioły zaczęły pojawiać się również na pomnikach – przedstawiane były często jako niebiańscy posłańcy niosący wieniec laurowy. | Najczęściej ich wizerunki odnajdujemy w świątyniach. Anielskie rzeźby zdobiły ołtarze główne, ambony, sklepienia, chrzcielnice. Na przełomie XIX i XX wieku anioły zaczęły pojawiać się również na pomnikach – przedstawiane były często jako niebiańscy posłańcy niosący wieniec laurowy. | ||
− | |||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
<references/> | <references/> | ||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
+ | *[[Nowe Miasto Lubawskie]] - Tylicki Archanioł | ||
*[[Aniołowo]] | *[[Aniołowo]] | ||
W miejscowości tej odbywa się doroczny [[Międzyregionalny Zlot Miłośników Aniołów]]. | W miejscowości tej odbywa się doroczny [[Międzyregionalny Zlot Miłośników Aniołów]]. |
Aktualna wersja na dzień 22:27, 18 lut 2015
Anioł | |
| |
Znaczenie | istota duchowa |
Anioł – byt duchowy służący Stwórcy i wypełniający Boskie zamysły. Anioł Stróż uznawany jest za opiekuna człowieka. Spośród archaniołów największą czcią otaczani są Michał (anioł sądu, kar Bożych, ale i Bożego miłosierdzia, towarzysz umierających), Gabriel (zwiastun narodzenia Syna Bożego i Jana Chrzciciela) i Rafał (patron chorych i podróżnych), których święto przypada od 1969 roku na 29 września (Dzień św. Michała). Dawniej ich święta obchodzono w różnych terminach.
Spis treści
Etymologia
Wyraz "anioł" stanowi bezpośrednie zapożyczenie z języka czeskiego.
Zwyczaje na Warmii i Mazurach
W Tuławkach w 1782 roku biskup Ignacy Krasicki konsekrował kaplicę pw. Michała Archanioła. Dziś pod wezwaniem Michała Archanioła funkcjonuje kościół w Blankach[1].
Na Warmii obchodzono święto Aniołów Stróżów wprowadzone w 1670 roku. Zenona Rondomańska, badaczka polskiej pieśni religijnej w tym regionie, podaje, że znano tu cztery pieśni kierowane do niebiańskich opiekunów. Najstarsza z nich, Idź precz nieszczęsny grzeszniku, piekła wieczny hołdowniku, zniknęła z repertuaru w połowie XIX wieku. Śpiewano natomiast Aniele Stróżu duszy, Cześć winną tobie stróżu mój oraz Witajcie z nieba zesłani posłowie. Do archaniołów kierowano osobne pieśni, choć wspólną dla wszystkich była pieśń Zawitaj wojsko nieogarnionego Króla[2].
Wierzenia
Skrzydlaci niebiańscy posłańcy mieli ratować kościelne dzwony w chwili niebezpieczeństwa. Anioły były zawsze kojarzone z dobrą nowiną, roztaczana przez nie opieka miała zabezpieczyć przed wieloma życiowymi troskami i zagrożeniami. Archanioł Michał miał stać przy łożu umierającego i odprowadzać jego duszę na sąd Boży.
W okresie I wojny światowej anioły przybrały rolę posłańców złych wiadomości, zaświadczenie o śmierci żołnierza, które wręczano rodzinie poległego, zdobił bowiem wizerunek anioła pochylającego się nad zmarłym.
Najczęściej ich wizerunki odnajdujemy w świątyniach. Anielskie rzeźby zdobiły ołtarze główne, ambony, sklepienia, chrzcielnice. Na przełomie XIX i XX wieku anioły zaczęły pojawiać się również na pomnikach – przedstawiane były często jako niebiańscy posłańcy niosący wieniec laurowy.
Przypisy
Zobacz też
- Nowe Miasto Lubawskie - Tylicki Archanioł
- Aniołowo
W miejscowości tej odbywa się doroczny Międzyregionalny Zlot Miłośników Aniołów.
Bibliografia
Szyfer Anna, Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków, Olsztyn 1968.
Rondomańska Zenona, Polska pieśń religijna na Warmii 1795–1939, Olsztyn 2002.