Dzień św. Wojciecha: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|opis zdjecia = | |opis zdjecia = | ||
|dzien = 23 kwietnia | |dzien = 23 kwietnia | ||
| + | |typ swieta = | ||
|zwyczaje = | |zwyczaje = | ||
|znaczenie = | |znaczenie = | ||
| Linia 25: | Linia 26: | ||
Po zakończeniu I wojny światowej w okolicach [[Pieniężno|Pieniężna]] księża werbiści wybudowali klasztor oraz instytut misyjny pw. św. Wojciecha konsekrowany 15 lutego 1922 roku. 3 grudnia 1851 roku duchowni z [[Braniewo|Braniewa]] zainicjowali powołanie Związku Świętego Wojciecha. Jego głównym celem było wspieranie katolików w Prusach i Wielkopolsce. Związek został zatwierdzony 3 czerwca 1852 roku (w roku 1870 został on połączony z ogólnoniemieckim Związkiem Świętego Bonifacego). Związek Świętego Wojciecha przyczynił się do powstania kilkudziesięciu kościołów i kaplic w [[Ełk|Ełku]], [[Mrągowo|Mrągowie]], [[Elbląg|Elblągu]], [[Olecko|Olecku]] i [[Prabuty|Prabutach]]. | Po zakończeniu I wojny światowej w okolicach [[Pieniężno|Pieniężna]] księża werbiści wybudowali klasztor oraz instytut misyjny pw. św. Wojciecha konsekrowany 15 lutego 1922 roku. 3 grudnia 1851 roku duchowni z [[Braniewo|Braniewa]] zainicjowali powołanie Związku Świętego Wojciecha. Jego głównym celem było wspieranie katolików w Prusach i Wielkopolsce. Związek został zatwierdzony 3 czerwca 1852 roku (w roku 1870 został on połączony z ogólnoniemieckim Związkiem Świętego Bonifacego). Związek Świętego Wojciecha przyczynił się do powstania kilkudziesięciu kościołów i kaplic w [[Ełk|Ełku]], [[Mrągowo|Mrągowie]], [[Elbląg|Elblągu]], [[Olecko|Olecku]] i [[Prabuty|Prabutach]]. | ||
| − | Postać | + | Postać świętego nie była związana ze szczególnymi zwyczajami czy obrzędami ludowymi. Bezpośrednio dotyczyła go tylko jedna pieśń: ''W świętych męczenników gronie''<ref>Rondomańska Zenona, ''Polska pieśń religijna na Warmii 1795–1939'', Olsztyn 2002, s. 247.</ref>. Należał on jednak bez wątpienia do najlepiej rozpoznawanych świętych męczenników, a obrazy z jego wizerunkiem znajdowały się w ogromnej liczbie kościołów warmińskich. Jak podaje Zenona Rondomańska, rozwojowi czci ze strony Polaków nie sprzyjało podkreślanie, że święty jest patronem Prus, oraz kilkukrotne przenoszenie daty święta<ref>Zob. tamże.</ref>. |
| − | |||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
<references/> | <references/> | ||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
Chłosta Jan, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009.<br/> | Chłosta Jan, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009.<br/> | ||
Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002.<br/> | Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002.<br/> | ||
| + | Rondomańska Zenona, ''Polska pieśń religijna na Warmii 1795–1939'', Olsztyn 2002<br/> | ||
| − | [[Kategoria: Kultura]] | + | [[Kategoria: Kultura]] [[Kategoria: Wierzenia i obyczaje]] |
Aktualna wersja na dzień 18:49, 11 sty 2015
| Dzień św. Wojciecha | |
| | |
| Dzień | 23 kwietnia |
Dzień św. Wojciecha – obchodzone 23 kwietnia święto biskupa, męczennika, misjonarza, patrona Polski, Czech, Archidiecezji Warmińskiej i Prus. Wiele świątyń na Warmii posiadało ołtarze, malowidła i rzeźby świadczące o popularności świętego.
Kult św. Wojciecha na Warmii i Mazurach
Relikwie św. Wojciecha pojawiły się na Warmii za sprawą biskupa Jana Stryprocka, który sprowadził ramię męczennika, przechowywane następnie w katedrze fromborskiej aż do II wojny światowej.
Pierwsza kaplica ku czci św. Wojciecha została wzniesiona w Jezioranach w roku 1574. Świętego czczono również w kościele pw. św. Rocha w Tłokowie.
26 września 1892 roku w Gietrzwałdzie powołano Katolickie Towarzystwo Ludowe im. Świętego Wojciecha, którego głównym celem było szerzenie religijności, moralności oraz pielęgnowanie języka polskiego. Na jego czele stanął Andrzej Samulowski.
Po zakończeniu I wojny światowej w okolicach Pieniężna księża werbiści wybudowali klasztor oraz instytut misyjny pw. św. Wojciecha konsekrowany 15 lutego 1922 roku. 3 grudnia 1851 roku duchowni z Braniewa zainicjowali powołanie Związku Świętego Wojciecha. Jego głównym celem było wspieranie katolików w Prusach i Wielkopolsce. Związek został zatwierdzony 3 czerwca 1852 roku (w roku 1870 został on połączony z ogólnoniemieckim Związkiem Świętego Bonifacego). Związek Świętego Wojciecha przyczynił się do powstania kilkudziesięciu kościołów i kaplic w Ełku, Mrągowie, Elblągu, Olecku i Prabutach.
Postać świętego nie była związana ze szczególnymi zwyczajami czy obrzędami ludowymi. Bezpośrednio dotyczyła go tylko jedna pieśń: W świętych męczenników gronie[1]. Należał on jednak bez wątpienia do najlepiej rozpoznawanych świętych męczenników, a obrazy z jego wizerunkiem znajdowały się w ogromnej liczbie kościołów warmińskich. Jak podaje Zenona Rondomańska, rozwojowi czci ze strony Polaków nie sprzyjało podkreślanie, że święty jest patronem Prus, oraz kilkukrotne przenoszenie daty święta[2].
Przypisy
Bibliografia
Chłosta Jan, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Rondomańska Zenona, Polska pieśń religijna na Warmii 1795–1939, Olsztyn 2002
