Erich Thiel: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Kultura|Thiel, Erich]] [[Kategoria: 1919-1944| Thiel, Erich]] [[Kategoria: 1945-1989| Thiel, Erich]] [[Kategoria: Badacze historii i kultury|Thiel, Erich]] | + | [[Kategoria: Kultura|Thiel, Erich]] [[Kategoria: 1919-1944|Thiel, Erich]] [[Kategoria: 1945-1989|Thiel, Erich]] [[Kategoria:Ludzie kultury|Thiel, Erich]] [[Kategoria:Badacze historii i kultury|Thiel, Erich]][[Kategoria:Osoby|Thiel, Erich]] |
Aktualna wersja na dzień 09:04, 24 sie 2015
| Erich Thiel | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 15 października 1898 r. Klebark Wielki |
| Data i miejsce śmierci | 7 marca 1973 r. Monachium |
Erich Thiel (ur. 15 października 1898 r. w Klebarku Wielkim, zm. 7 marca 1973 r. w Monachium) – geograf, ekonomista.
Spis treści
Życiorys
Erich Thiel był synem kupca Leopolda, krewnym biskupa warmińskiego Andrzeja Thiela.
Szkoła i wykształcenie
Ukończył seminarium nauczycielskie w Braniewie. Następnie został wcielony do wojska. W okresie I wojny światowej służył jako tłumacz na froncie wschodnim.
Praca
Po 1918 roku podjął pracę nauczyciela w Królewcu i jednocześnie rozpoczął studia na Albertynie. Studiował pedagogikę, geografię oraz filologię germańską. Doktoryzował się na podstawie rozprawy poświęconej właściwościom rosyjskiej części Azji.
W czasie pobytu w Monachium nawiązał kontakt z geografem Erichem Drygalskim, również pochodzącym z Prus Wschodnich. W 1936 roku Drygalski wsparł materialnie Thiela w jego podróży do Mandżurii. W czasie jej trwania badacz zwiedził Mongolię, południową część Chin, Hongkong oraz Singapur.
W roku 1941 habilitował się na Uniwersytecie Królewieckim. Jego praca omawiała bogactwa surowcowe ówczesnej Syberii. Po 1945 roku związał się z Uniwersytetem w Monachium. W 1956 roku Erichowi Thielowi nadano tytuł profesora. W tym czasie był już znany i ceniony w środowisku za sprawą dwóch opracowań: Die Mongolei oraz Sowjet Fernost.
Bibliografia
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Chłosta Jan, Więksi i najwięksi: twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
