Jan Wulff: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Kultura| Wulff, Jan]][[Kategoria:1701-1800| Wulff, Jan]] [[Kategoria: Projektanci i architekci|Wilff, Jan]] [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Wulff, Jan]] [[Kategoria: Reszel (gmina miejsko-wiejska)|Wulff, Jan]] | + | [[Kategoria: Kultura|Wulff, Jan]][[Kategoria:1701-1800|Wulff, Jan]] [[Kategoria:Ludzie kultury|Wulff, Jan]] [[Kategoria:Projektanci i architekci|Wilff, Jan]] [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Wulff, Jan]] [[Kategoria: Reszel (gmina miejsko-wiejska)|Wulff, Jan]][[Kategoria:Osoby|Wulff, Jan]] |
Aktualna wersja na dzień 08:42, 26 sie 2015
| Jan Wulff | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 1735 r. Orneta |
| Data śmierci | 11 marca 1807 r. |
| Zawód | cysters, budowniczy organów w katedrze oliwskiej |
Jan Wulff (ur. 1735 r. w Ornecie, zm. 11 marca 1807 r.) – cysters, budowniczy organów w katedrze oliwskiej.
Życiorys
Rodzina Wulffa od końca XVI stulecia prowadziła w Ornecie znaną firmę organmistrzowską. Poszczególni członkowie rodziny wywędrowali z Warmii do Krakowa i Pelplina. Ojciec Jana był organmistrzem w Reszlu.
Szkoła i wykształcenie
Jan Wulff kształcił się pod kierunkiem ojca oraz w szkole jezuickiej w Reszlu.
W 1762 roku rozpoczął nowicjat u cystersów. Przyjął nowe imię zakonne – Michał. Po zakończeniu studiów teologicznych przyjął święcenia subdiakona (1767) i wyższe święcenia kapłańskie.
Działalność
Po śmierci ojca Jan Wulff udał się do Gdańska. Jacek Rybiński, opat oliwskich cystersów, zatrudnił go jako budowniczego organów. W 1758 roku wyjechał do Holandii i północnych Niemiec, gdzie doskonalił swoje rzemiosło.
W 1761 roku powrócił do Gdańska. Przed 1763 rokiem zbudował tzw. małe organy. W latach 1763–1788 przy pomocy mnichów biegłych w stolarce i snycerstwie wybudował tzw. wielkie organy w katedrze oliwskiej. Całe organy zostały kunsztownie udekorowane rzeźbami aniołów, kwiatów i roślin. Organy nie zostały ostatecznie dokończone przez Wulffa, bowiem między organmistrzem a cystersami doszło do konfliktu. Wulff w 1789 roku udał się do Polski, a jego pracę w latach 1791–1793 kończył Fryderyk Rudolf Dalitz.
Bibliografia
Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku, t. II, Olsztyn 1988.
