Tolko: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
|dopełniacz wsi = | |dopełniacz wsi = | ||
|zdjęcie = Pałac w Tolku.jpg | |zdjęcie = Pałac w Tolku.jpg | ||
| − | |opis zdjęcia = Pałac w Tolku | + | |opis zdjęcia = Pałac w Tolku.<br>Fot. Tomasz Chrostek. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Palace_in_Tolko,_Poland.jpg Commons Wikimedia] |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
}} | }} | ||
''' Tolko ''' (niem. ''Tolks'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Bartoszyce (gmina wiejska)|gminie Bartoszyce]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. | ''' Tolko ''' (niem. ''Tolks'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Bartoszyce (gmina wiejska)|gminie Bartoszyce]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. | ||
| − | + | Miejscowość w 2010 roku liczyła 612 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Damian Nurczyk. | |
| − | Miejscowość w 2010 roku liczyła 612 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje | ||
| − | |||
== Położenie == | == Położenie == | ||
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 6,5 km na południowy zachód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]], przy drodze wojewódzkiej nr 512. W pobliżu wsi znajduje się Kurek, pagórek o wysokości 109 m n.p.m. | Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 6,5 km na południowy zachód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]], przy drodze wojewódzkiej nr 512. W pobliżu wsi znajduje się Kurek, pagórek o wysokości 109 m n.p.m. | ||
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Brak jest informacji o dokładnej dacie jej założenia. Nazwa wywodzi się od pruskiego rodu Tolków lub od słowa oznaczającego [[Prusowie|pruskich]] tłumaczy (tolkowie, tołkowie). Prawdopodobnie już od XIV wieku istniał tu majątek rycerski. W XVI i XVII wieku Tolko stało się latyfundium należącym do baronów von Tettau, którzy wybudowali tu na przełomie XVII i XVIII wieku reprezentacyjny [[pałac w | + | Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Brak jest informacji o dokładnej dacie jej założenia. Nazwa wywodzi się od pruskiego rodu Tolków lub od słowa oznaczającego [[Prusowie|pruskich]] tłumaczy (tolkowie, tołkowie). Prawdopodobnie już od XIV wieku istniał tu majątek rycerski. W XVI i XVII wieku Tolko stało się latyfundium należącym do baronów von Tettau, którzy wybudowali tu na przełomie XVII i XVIII wieku reprezentacyjny [[lkwim:pałac w Tolko|pałac]] otoczony parkiem krajobrazowym. Powstał on na miejscu i z częściowym wykorzystaniem pierwszego dworu, który wzniesiono tu w drugiej połowie XVI wieku. Przeprowadzona pod koniec XIX wieku modernizacja budowli nie zniszczyła form z XVII wieku. |
Pod koniec XIX wieku majątek obejmował obszar 1264 ha, zaliczając się do największych w powiecie bartoszyckim. W jego skład wchodziły folwarki: [[Cegielnia]], [[Kiersity]], [[Kurek]], [[Młynisko]], [[Spurławki]] i [[Wyręba]]. W okresie międzywojennym powierzchnia majątku jeszcze wzrosła i wynosiła 1330 ha. Słynął on z hodowli koni. | Pod koniec XIX wieku majątek obejmował obszar 1264 ha, zaliczając się do największych w powiecie bartoszyckim. W jego skład wchodziły folwarki: [[Cegielnia]], [[Kiersity]], [[Kurek]], [[Młynisko]], [[Spurławki]] i [[Wyręba]]. W okresie międzywojennym powierzchnia majątku jeszcze wzrosła i wynosiła 1330 ha. Słynął on z hodowli koni. | ||
| Linia 75: | Linia 73: | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Bartoszyce (gmina wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Bartoszyce (gmina wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: 1301-1400]] [[Kategoria: 1401-1500]] [[Kategoria: 1501-1600]] |
Aktualna wersja na dzień 08:34, 15 kwi 2020
| Tolko | |
| | |
 Pałac w Tolku.
Fot. Tomasz Chrostek. Źródło: Commons Wikimedia | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | bartoszycki |
| Gmina | Bartoszyce |
| Liczba ludności (2010) | 612 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Tolko | |
| Położenie na mapie Polski  Tolko | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Tolko (niem. Tolks) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 612 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Damian Nurczyk.
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 6,5 km na południowy zachód od Bartoszyc, przy drodze wojewódzkiej nr 512. W pobliżu wsi znajduje się Kurek, pagórek o wysokości 109 m n.p.m.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. Brak jest informacji o dokładnej dacie jej założenia. Nazwa wywodzi się od pruskiego rodu Tolków lub od słowa oznaczającego pruskich tłumaczy (tolkowie, tołkowie). Prawdopodobnie już od XIV wieku istniał tu majątek rycerski. W XVI i XVII wieku Tolko stało się latyfundium należącym do baronów von Tettau, którzy wybudowali tu na przełomie XVII i XVIII wieku reprezentacyjny pałac otoczony parkiem krajobrazowym. Powstał on na miejscu i z częściowym wykorzystaniem pierwszego dworu, który wzniesiono tu w drugiej połowie XVI wieku. Przeprowadzona pod koniec XIX wieku modernizacja budowli nie zniszczyła form z XVII wieku.
Pod koniec XIX wieku majątek obejmował obszar 1264 ha, zaliczając się do największych w powiecie bartoszyckim. W jego skład wchodziły folwarki: Cegielnia, Kiersity, Kurek, Młynisko, Spurławki i Wyręba. W okresie międzywojennym powierzchnia majątku jeszcze wzrosła i wynosiła 1330 ha. Słynął on z hodowli koni.
Szkoła we wsi istniała już przed II wojną światową. W 1935 roku uczęszczało do niej 45 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel. Po 1945 roku uruchomiono ją ponownie; na początku lat 80. była to placówka czteroklasowa.
Po 1945 roku we wsi uruchomiono na bazie dawnego majątku Państwowe Gospodarstwo Rolne Tolko o powierzchni 5992 ha (stan na rok 1982), a wieś należała do sołectwa Kiersity. W 1983 było tu 21 budynków mieszkalnych, a ponadto znajdowały się tu: świetlica, klub, punkt biblioteczny, sala kinowa na 50 miejsc i niewielki tartak.
W pałacu po wojnie umieszczono biura PGR-u i mieszkania pracowników; w latach 70. budynek zaczął popadać w ruinę. W latach 80. zdecydowano się na przeprowadzenie kapitalnego remontu budowli. Dokumentacją i projektem adaptacji zajęło się Państwowe Przedsiębiorstwo Pracowni Konserwacji Zabytków Oddział w Olsztynie, a remont przeprowadzony w latach 1983–1988 wykonała brygada budowlana PGR-u. Po 1989 roku pałac został wystawiony na sprzedaż i zakupiony wraz z częścią dawnego założenia przez osobę prywatną.
Liczba mieszkańców w następujących latach wynosiła:
- 1933 – 522 osoby
- 1939 – 494 osoby
- 1983 – 352 osoby
Kultura
Ludzie związani z miejscowością
- Piotr z Tolka (XV w.) – rycerz, członek Związku Pruskiego
- Stefan Dąbkowski (ur. 1956) – rzeźbiarz amator, mieszka i tworzy w Tolku
- Janusz Petryszyn (ur. 1963) – rzeźbiarz amator, urodzony w Tolku
Zabytki
- pałac w Tolku z przełomu XVII i XVIII wieku
- park pałacowy z końca XVII wieku; jego barokowy układ wciąż jest częściowo czytelny
- spichlerz z XIX wieku
Przypisy
Bibliografia
Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
bip.warmia.mazury.pl, Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
verwaltungsgeschichte.de [05.03.2014]
