Abraham Kulwieć: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
 
  |opis grafiki        =  
 
  |opis grafiki        =  
 
  |podpis              =
 
  |podpis              =
  |data urodzenia      = ok. 1509 roku
+
  |data urodzenia      = ok. 1509 r.
 
  |miejsce urodzenia    = Kulwie
 
  |miejsce urodzenia    = Kulwie
 
  |imię przy narodzeniu =
 
  |imię przy narodzeniu =
  |data śmierci        = ok. 1545 roku
+
  |data śmierci        = 19 lipca 1545 r.
 
  |miejsce śmierci      = Kulwie
 
  |miejsce śmierci      = Kulwie
 
  |przyczyna śmierci    =
 
  |przyczyna śmierci    =
Linia 20: Linia 20:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
'''Abraham Kulwieć'''  (Culvensis) (ur. ok. 1509 roku w Kulwie, zm. 19 lipca 1546 roku w Kulwie) – prawnik, teolog, działacz reformacji.
+
'''Abraham Kulwieć'''  (Culvensis) (ur. ok. 1509 r. w Kulwie, zm. tamże 19 lipca 1545 r.) – prawnik, teolog, działacz reformacji.
 
<br/><br/>  
 
<br/><br/>  
 
== Życiorys ==
 
== Życiorys ==
Linia 26: Linia 26:
  
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
Studiował na Uniwersytecie Krakowskim w latach 1528–1537. Studia w Krakowie utrwaliły jego zamiłowanie do języków klasycznych, przede wszystkim do greki i do języka hebrajskiego. Z Krakowa udał się na Uniwersytet w Lowanium, gdzie przebywał od 1530 roku. Zdobył tytuł magistra nauk wyzwolonych. W 1535 roku wrócił na Litwę.  
+
Studiował na Uniwersytecie Krakowskim w latach 1528–1537, a studia w Krakowie utrwaliły w nim zamiłowanie do języków klasycznych, przede wszystkim do greki i języka hebrajskiego. Z Krakowa przeniósł się na Uniwersytet w Lowanium, gdzie przebywał od 1530 roku. Zdobył tytuł magistra nauk wyzwolonych. W 1535 roku wrócił na Litwę.  
  
Na młodego absolwenta dwóch uczelni uwagę zwrócił wojewoda wileński i kanclerz wielki litewski Olbracht Gasztołd, ktory zaproponował Kulwieciowi dalsze studia we Włoszech. Kulwieć nie zgodził się; na miejsce dalszej edukacji obrał centrum reformacji, czyli Uniwersytet w Wittenberdze. W 1536 roku immatrykulował się. Był pierwszym Litwinem, który studiował na tej uczelni. Studia w Wittenberdze ukształtowały w przybyszu z Rzeczypospolitej religijną postawę.  
+
Na młodego absolwenta dwóch uczelni uwagę zwrócił wojewoda wileński i kanclerz wielki litewski Olbracht Gasztołd, ktory zaproponował Kulwieciowi dalsze studia we Włoszech, ten jednak na miejsce dalszej edukacji obrał centrum reformacji Uniwersytet w Wittenberdze. W 1536 roku immatrykulował się, był pierwszym Litwinem, który studiował na tej uczelni. Studia w Wittenberdze ukształtowały jego postawę religijną.  
  
Następną podróżą odbył do Lipska i Sieny. Tam podjął trzyletnie studia prawnicze i ukończył doktorat.  
+
Następną podróż odbył do Lipska i Sieny, gdzie podjął trzyletnie studia prawnicze i ukończył doktorat.  
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
=== Działalność ===
 
=== Działalność ===
W latach 1540–1542 (okres wileński) Kulwieć zapoczątkował działalność, która była związana z propagowaniem reformacji na Litwie. Krytykował nadużycia w Kościele. Wystąpił w niemieckim kościele św. Anny.  
+
W latach 1540–1542 (okres wileński) Kulwieć zapoczątkował działalność, która była związana z propagowaniem reformacji na Litwie. Krytykował nadużycia w Kościele; wiadomo, że wystąpił w niemieckim kościele św. Anny.
 +
Utworzenie Szkoły Wyższej stało się przejawem kulturalnej i dydaktycznej działalności Kulwiecia. W okresie wileńskim nawiązał rzekome kontakty z królową Boną.  
  
Utworzenie Szkoły Wyższej stało się przejawem kulturalnej i dydaktycznej działalności Kulwiecia. W okresie wileńskim nawiązał rzekome kontakty z królową Boną. Do [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]] wrócił w kwietniu 1544 roku. Na nowo powstałym Uniwersytecie w [[Królewiec|Królewcu]] (tzw. Albertyna) objął, jako pierwszy profesor, katedrę greki i wykładał język hebrajski. Wtedy podobno zaprzyjaźnił się z [[Jan Seklucjan|Janem Seklucjanem]].  
+
Do [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]] wrócił w kwietniu 1544 roku. Na nowo powstałym Uniwersytecie w [[Królewiec|Królewcu]] objął jako pierwszy profesor katedrę greki i wykładał język hebrajski. Podobno wówczas zaprzyjaźnił się z [[Jan Seklucjan|Janem Seklucjanem]]. Następnie opuścił Królewiec i za namową Jerzego Zabłockiego wyjechał na Litwę. Odwiedził rodzinny dom i spotkał się z chorą matką. W Wilnie przez kilka tygodni głosił kazania.  
  
Kulwieć opuścił Królewiec i za namową Jerzego Zabłockiego wyjechał na Litwę. Odwiedził rodzinny dom, spotkał się z chorą matką. W Wilnie przez kilka tygodni głosił kazania.
+
Chorował na płuca. Pod koniec kwietnia 1545 roku jego stan zdrowia pogorszył się. Zmarł 6 czerwca 1545 roku i został pochowany w pobliżu ojczystego domu. Poświęcono mu epitafium w katedrze w Królewcu, którego autorami byli Johann Hoppe i Christoph Jonas.
 
 
Chorował na płuca. Pod koniec kwietnia 1545 roku stan zdrowia pogorszył się. Zmarł 6 czerwca 1545 roku. Został pochowany w pobliżu ojczystego domu. Poświęcono mu epitafium w katedrze w Królewcu, którego autorami byli Johann Hoppe i Christoph Jonas.
 
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 46: Linia 46:
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Osoba|Kulwieć, Abraham]] [[Kategoria: 1501-1600|Kulwieć, Abraham]] [[Kategoria: Nauczyciele akademiccy|Kulwieć, Abraham]]
+
[[Kategoria:Osoby|Kulwieć, Abraham]] [[Kategoria: 1501-1600|Kulwieć, Abraham]] [[Kategoria: Nauczyciele akademiccy|Kulwieć, Abraham]]
 
 
 
 
 
 
[[Kategoria: Osoba]][[Kategoria: Teolog]][[Kategoria: Prawnik]][[Kategoria: Działacz reformacji]]
 

Aktualna wersja na dzień 18:22, 1 kwi 2015

Abraham Kulwieć

Data i miejsce urodzenia ok. 1509 r.
Kulwie
Data i miejsce śmierci 19 lipca 1545 r.
Kulwie
Zawód prawnik, teolog, działacz reformacji

Abraham Kulwieć (Culvensis) (ur. ok. 1509 r. w Kulwie, zm. tamże 19 lipca 1545 r.) – prawnik, teolog, działacz reformacji.

Życiorys

Urodził się w litewskiej rodzinie szlacheckiej.

Szkoła i wykształcenie

Studiował na Uniwersytecie Krakowskim w latach 1528–1537, a studia w Krakowie utrwaliły w nim zamiłowanie do języków klasycznych, przede wszystkim do greki i języka hebrajskiego. Z Krakowa przeniósł się na Uniwersytet w Lowanium, gdzie przebywał od 1530 roku. Zdobył tytuł magistra nauk wyzwolonych. W 1535 roku wrócił na Litwę.

Na młodego absolwenta dwóch uczelni uwagę zwrócił wojewoda wileński i kanclerz wielki litewski Olbracht Gasztołd, ktory zaproponował Kulwieciowi dalsze studia we Włoszech, ten jednak na miejsce dalszej edukacji obrał centrum reformacji – Uniwersytet w Wittenberdze. W 1536 roku immatrykulował się, był pierwszym Litwinem, który studiował na tej uczelni. Studia w Wittenberdze ukształtowały jego postawę religijną.

Następną podróż odbył do Lipska i Sieny, gdzie podjął trzyletnie studia prawnicze i ukończył doktorat.

Działalność

W latach 1540–1542 (okres wileński) Kulwieć zapoczątkował działalność, która była związana z propagowaniem reformacji na Litwie. Krytykował nadużycia w Kościele; wiadomo, że wystąpił w niemieckim kościele św. Anny. Utworzenie Szkoły Wyższej stało się przejawem kulturalnej i dydaktycznej działalności Kulwiecia. W okresie wileńskim nawiązał rzekome kontakty z królową Boną.

Do Prus Książęcych wrócił w kwietniu 1544 roku. Na nowo powstałym Uniwersytecie w Królewcu objął jako pierwszy profesor katedrę greki i wykładał język hebrajski. Podobno wówczas zaprzyjaźnił się z Janem Seklucjanem. Następnie opuścił Królewiec i za namową Jerzego Zabłockiego wyjechał na Litwę. Odwiedził rodzinny dom i spotkał się z chorą matką. W Wilnie przez kilka tygodni głosił kazania.

Chorował na płuca. Pod koniec kwietnia 1545 roku jego stan zdrowia pogorszył się. Zmarł 6 czerwca 1545 roku i został pochowany w pobliżu ojczystego domu. Poświęcono mu epitafium w katedrze w Królewcu, którego autorami byli Johann Hoppe i Christoph Jonas.

Bibliografia

Wybitni Polacy w Królewcu XVI–XX wiek, red. S. Augusiewicz, J. Jasiński, T. Oracki, Olsztyn 2005, s. 51 -57.