Jan ze Sprowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | Miał dwóch synów (jeden z nich, Jan, był arcybiskupem gnieźnieńskim w latach 1453–1464) oraz córkę, która wyszła za mąż za [[Marcin z Wrocimowic|z Wrocimowic]]. To on | + | Miał dwóch synów (jeden z nich, Jan, był arcybiskupem gnieźnieńskim w latach 1453–1464) oraz córkę, która wyszła za mąż za [[Marcin z Wrocimowic|Marcina z Wrocimowic]]. To właśnie on niósł do bitwy pierwszą chorągiew krakowską. |
| − | W 1389 r. | + | W 1389 r. pojawił się w orszaku królewskim Jagiełły i pozostał w nim aż do momentu wyprawy wojennej do Prus. W czasie tej wyprawy został wyróżniony razem z [[Andrzej Ciołek z Żelechowa|Andrzejem Ciołkiem z Żelechowa]]. Prowadził bowiem wielką chorągiew nadworną, która szła jako trzecia, zaraz po chorągwi krakowskiej i gończej. Po bitwie otrzymał od króla starostwo sandomierskie, które dzierżył od 1423 do 1438 r. W 1423 r. został sędzią sandomierskim. |
W 1430 r. z [[Florian z Korytnicy|Florianem z Korytnicy]] podpisał na sejmie walnym w Jedlni przywilej królewski. W 1434 r. został ochmistrzem królowej Sonki. | W 1430 r. z [[Florian z Korytnicy|Florianem z Korytnicy]] podpisał na sejmie walnym w Jedlni przywilej królewski. W 1434 r. został ochmistrzem królowej Sonki. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010. | + | J. Długosz, ''Banderia Prutenorum'', wyd. K. Górski, Warszawa 1958.<br> |
| − | <br> | + | J. Długosz [1415-1480], ''Grunwald 1410: proelii descriptio auctoris Joannis Dlugossi = opisanie bitwy według Jana Długosza = mušio aprašymas pagal Janą Dlugošą = popis bitvy podle Jana Długosze = Yan Dlugosqa köre urusmanin tasviri = Schlachtenbeschreibung nach Jan Długosz = a description of the battle according to Jan Długosz = description de la bataille d'apres Jan Długosz = opisanie bitvy po Ânu Dlugošu = opis bitvi za Ânom Dlugošem'', [moderator doctrinae deditus Jan Gancewski; moderator editionem ducens Anna Westfeld], Olsztyn 2010.<br> |
| + | ''Jana Długosza Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego'', przekł. J. Mrukówna, oprac. J. Garbacik, K. Pieradzka, Warszawa 1982. <br> | ||
| + | ''Kronika konfliktu Władysława króla polskiego z Krzyżakami w roku Pańskim 1410'', przekład J. Danka, A. Nadolski, Olsztyn 1987.<br> | ||
| + | M. Duczmal, ''Jagiellonowie. Leksykon biograficzny'', Kraków 1996.<br> | ||
| + | S. Ekdahl, ''Die Schlacht bei Tannenberg'', t. 1. ''Einführung und Quellenanlage'', Berlin 1982. <br> | ||
| + | ''Encyklopedia historii Polski. Dzieje polityczne'', t. 1-2, Warszawa 1994-1995.<br> | ||
| + | S. Jóźwiak, K. Kwiatkowski, A. Szweda, S. Szybkowski, ''Wojna Polski i Litwy z zakonem krzyżackim w latach 1409-1411'', Malbork 2010. <br> | ||
| + | L. Kolankowski, Polska Jagiellonów. Dzieje polityczne, Olsztyn 1991.<br> | ||
| + | A. Nadolski, Grunwald. Problemy wybrane, Olsztyn 1990.<br> | ||
| + | A. Nikżentaitis, Witold i Jagiełło, Poznań 2000.<br> | ||
| + | ''Polski Słownik Biograficzny'', Kraków 1978 - . <br> | ||
| + | J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010. <br/> | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Jan ze Sprowy]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim|Jan ze Sprowy]][[Kategoria: 1401-1500|Jan ze Sprowy]] |
Aktualna wersja na dzień 20:27, 29 mar 2015
| Jan ze Sprowy | |
| |
Jan ze Sprowy – rycerz herbu Odrowąż z okolic Jędrzejowa, syn starosty ruskiego, uczestnik bitwy grunwaldzkiej.
Życiorys
Miał dwóch synów (jeden z nich, Jan, był arcybiskupem gnieźnieńskim w latach 1453–1464) oraz córkę, która wyszła za mąż za Marcina z Wrocimowic. To właśnie on niósł do bitwy pierwszą chorągiew krakowską.
W 1389 r. pojawił się w orszaku królewskim Jagiełły i pozostał w nim aż do momentu wyprawy wojennej do Prus. W czasie tej wyprawy został wyróżniony razem z Andrzejem Ciołkiem z Żelechowa. Prowadził bowiem wielką chorągiew nadworną, która szła jako trzecia, zaraz po chorągwi krakowskiej i gończej. Po bitwie otrzymał od króla starostwo sandomierskie, które dzierżył od 1423 do 1438 r. W 1423 r. został sędzią sandomierskim.
W 1430 r. z Florianem z Korytnicy podpisał na sejmie walnym w Jedlni przywilej królewski. W 1434 r. został ochmistrzem królowej Sonki.
Bibliografia
J. Długosz, Banderia Prutenorum, wyd. K. Górski, Warszawa 1958.
J. Długosz [1415-1480], Grunwald 1410: proelii descriptio auctoris Joannis Dlugossi = opisanie bitwy według Jana Długosza = mušio aprašymas pagal Janą Dlugošą = popis bitvy podle Jana Długosze = Yan Dlugosqa köre urusmanin tasviri = Schlachtenbeschreibung nach Jan Długosz = a description of the battle according to Jan Długosz = description de la bataille d'apres Jan Długosz = opisanie bitvy po Ânu Dlugošu = opis bitvi za Ânom Dlugošem, [moderator doctrinae deditus Jan Gancewski; moderator editionem ducens Anna Westfeld], Olsztyn 2010.
Jana Długosza Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego, przekł. J. Mrukówna, oprac. J. Garbacik, K. Pieradzka, Warszawa 1982.
Kronika konfliktu Władysława króla polskiego z Krzyżakami w roku Pańskim 1410, przekład J. Danka, A. Nadolski, Olsztyn 1987.
M. Duczmal, Jagiellonowie. Leksykon biograficzny, Kraków 1996.
S. Ekdahl, Die Schlacht bei Tannenberg, t. 1. Einführung und Quellenanlage, Berlin 1982.
Encyklopedia historii Polski. Dzieje polityczne, t. 1-2, Warszawa 1994-1995.
S. Jóźwiak, K. Kwiatkowski, A. Szweda, S. Szybkowski, Wojna Polski i Litwy z zakonem krzyżackim w latach 1409-1411, Malbork 2010.
L. Kolankowski, Polska Jagiellonów. Dzieje polityczne, Olsztyn 1991.
A. Nadolski, Grunwald. Problemy wybrane, Olsztyn 1990.
A. Nikżentaitis, Witold i Jagiełło, Poznań 2000.
Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1978 - .
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.
