Mieczyk dachówkowaty: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
 
  |L = L.  
 
  |L = L.  
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |Pusta linia = <br/>
  |grafika =  
+
  |grafika = Gladiolus_imbricatus_a1.jpg
  |podpis grafiki =  
+
  |podpis grafiki = Mieczyk dachówkowaty. Pokrój.<br>Fot. Jerzy Opioła. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Gladiolus_imbricatus_a1.jpg Commons Wikimedia]
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 18: Linia 18:
 
  |Synonimy = Synonimy
 
  |Synonimy = Synonimy
 
  |Lista synonimów = }}
 
  |Lista synonimów = }}
<br/>
 
 
 
'''Mieczyk dachówkowaty''' (''Gladiolus imbricatus'' L.) – gatunek rośliny jednoliściennej z rodziny kosaćcowatych (''Iridaceae'').
 
'''Mieczyk dachówkowaty''' (''Gladiolus imbricatus'' L.) – gatunek rośliny jednoliściennej z rodziny kosaćcowatych (''Iridaceae'').
 
+
<br/><br/>
 
 
 
=== Morfologia ===
 
=== Morfologia ===
 +
Roślina o łodydze pojedynczej, nierozgałęziona, sztywnej, dorastającej do 1 m wysokości (wraz z kwiatostanem). Liście od 2 do 4, całobrzegie, długie i sztywne, długość 20-25 cm, szerokości ok. 2 cm. Mają mieczowaty kształt i obejmują pochwiasto dolną część łodygi. Duże kwiaty na szczycie łodygi zebrane są w jednostronne, gęste grono złożone z kilku do kilkunastu kwiatów. Kwiaty grzbieciste, lejkowate, o długości ok. 2,5 cm.
  
Roślina o łodydze pojedynczej, nierozgałęziona, sztywnej, dorastającej do 1 m wysokości(wraz z kwiatostanem). Liście od 2 do 4, całobrzegie, długie i sztywne, długość 20-25 cm, szerokości ok. 2 cm. Mają mieczowaty kształt i obejmują pochwiasto dolną część łodygi. Duże kwiaty na szczycie łodygi zebrane są w jednostronne, gęste grono złożone z kilku do kilkunastu kwiatów. Kwiaty grzbieciste, lejkowate, o długości ok. 2,5 cm. Okwiat jest niezróżnicowany na kielich i koronę, składający się z 6 purpurowoczerwonych działek, które są u nasady zrośnięte w krótki kieliszek. Najwyższa działka jest nieco szersza, najniższa dłuższa od pozostałych. Trzy dolne działki o nieco podgiętych brzegach mają ciemnoczerwone smugi z białym środkiem. Nitki trzech pręcików są dwukrotnie dłuższe od zielonych pylników. Słupek ma nitkowatą szyjkę i trzema znamionami. Owocem jest trójkanciasta torebka z licznymi, oskrzydlonymi nasionami.  
+
Okwiat jest niezróżnicowany na kielich i koronę, składający się z 6 purpurowoczerwonych działek, które są u nasady zrośnięte w krótki kieliszek. Najwyższa działka jest nieco szersza, najniższa dłuższa od pozostałych. Trzy dolne działki o nieco podgiętych brzegach mają ciemnoczerwone smugi z białym środkiem. Nitki trzech pręcików są dwukrotnie dłuższe od zielonych pylników. Słupek ma nitkowatą szyjkę i trzema znamionami. Owocem jest trójkanciasta torebka z licznymi, oskrzydlonymi nasionami.  
Część podziemna ma podziemne bulwocebulki. Dolna (ubiegłoroczna) cebulka dostarcza roślinie substancje zapasowe, górna (młodsza, tegoroczna bulwocebulka) - gromadzi substancje zapasowe na przyszły rok. Obydwie mają kulisty kształt i otoczone są błoniasta osłonką.
+
Część podziemna ma podziemne bulwocebulki. Dolna (ubiegłoroczna) cebulka dostarcza roślinie substancje zapasowe, górna (młodsza, tegoroczna bulwocebulka) - gromadzi substancje zapasowe na przyszły rok. Obydwie mają kulisty kształt i otoczone są błoniasta osłonką.
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
 
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
 +
W Polsce występuje na całym terytorium, ale w górach dużo częściej. Roślina dawniej pospolita, obecnie rzadka, szczególnie na niżu.
  
W Polsce występuje na całym terytorium, ale w górach dużo częściej. Roślina dawniej pospolita, obecnie rzadka, szczególnie na niżu.
+
W [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]] na stanowiskach naturalnych gatunek ten występuje w [[Mazurski Park Krajobrazowy|Mazurskim Parku Krajobrazowym]].
  
 
Siedliskiem tego gatunku są wilgotne łąki, ugory, polany, zarośla, dąbrowy. Dawniej rósł również w uprawach owsa i jęczmienia jako chwast.  
 
Siedliskiem tego gatunku są wilgotne łąki, ugory, polany, zarośla, dąbrowy. Dawniej rósł również w uprawach owsa i jęczmienia jako chwast.  
Linia 37: Linia 36:
  
 
=== Wartość użytkowa ===
 
=== Wartość użytkowa ===
 +
Roślina objęta w Polsce ochroną gatunkową, coraz rzadsza w kraju. Często zbierana dla swych pięknych kwiatów. Łatwa do wyniszczenia, ponieważ podczas zbierania przeważnie wyrywa się z ziemi wraz z bulwami. Przyczyną wyraźnego zanikania tego gatunku jest również zmiana sposobu użytkowania łąk: osuszanie i zaorywanie.
  
Roślina objęta w Polsce ochroną gatunkową. Coraz rzadsza w kraju. Często zbierana dla swych pięknych kwiatów. Łatwa do wyniszczenia, ponieważ podczas zbierania przeważnie wyrywa się z ziemi wraz z bulwami. Przyczyną wyraźnego zanikania tego gatunku jest również zmiana sposobu użytkowania łąk - osuszanie i zaorywanie.
+
Roślina ozdobna. Do XIX w. uprawiany był w europejskich ogrodach, potem zapomniany za sprawą spopularyzowanych mieczyków afrykańskich, które trzeba wykopywać na zimę. Obecnie przeżywa renesans jako cenna i efektowna roślina sadzawkowa.
<br/>
 
 
 
=== Ciekawostki ===
 
 
 
 
 
W [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]] na stanowiskach naturalnych gatunek ten występuje w [[Mazurski Park Krajobrazowy|Mazurskim Parku Krajobrazowym]].
 
<br/>
 
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
+
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew: ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] Mirek Zbigniew, Zarzycki Kazimierz, Wojewoda Władysław, Szelag Zbigniew (red.), ''Red lists of plants and fungi in Poland''. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.<br/>
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew: ''Red list of the vascular plants in Poland''. W: Mirek Zbigniew, Zarzycki Kazimierz, Wojewoda Władysław, Szelag Zbigniew (red.), ''Red lists of plants and fungi in Poland''. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.
+
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Mieczyk_dach%C3%B3wkowaty pl.wikipedia.org, mieczyk dachówkowaty] [23.06.2014]<br/>
<br/>
+
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Lista_gatunk%C3%B3w_ro%C5%9Blin_obj%C4%99tych_%C5%9Bcis%C5%82%C4%85_ochron%C4%85 pl.wikipedia.org, lista gatunków roślin objętych ścisłą ochroną w Polsce] [23.06.2014]<br/>
 
 
== Linki zewnętrzne ==
 
 
 
Mieczyk dachówkowaty [http://pl.wikipedia.org/wiki/Mieczyk_dach%C3%B3wkowaty] 23.06.2014
 
 
 
Lista gatunków roślin objętych ścisłą ochroną w Polsce[http://pl.wikipedia.org/wiki/Lista_gatunk%C3%B3w_ro%C5%9Blin_obj%C4%99tych_%C5%9Bcis%C5%82%C4%85_ochron%C4%85] 23.06.2014
 
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Rośliny]] [[Kategoria: Rośliny chronione]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]]
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny chronione]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]]

Aktualna wersja na dzień 10:38, 8 mar 2015

Mieczyk dachówkowaty

Gladiolus imbricatus
L.
Mieczyk dachówkowaty. Pokrój.Fot. Jerzy Opioła. Źródło: Commons Wikimedia
Mieczyk dachówkowaty. Pokrój.
Fot. Jerzy Opioła. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Królestwo rośliny
Gromada rośliny naczyniowe
Klasa okrytonasienne
Rząd szparagowce
Rodzina kosaćcowate
Rodzaj mieczyk
Gatunek mieczyk dachówkowaty
Synonimy

Mieczyk dachówkowaty (Gladiolus imbricatus L.) – gatunek rośliny jednoliściennej z rodziny kosaćcowatych (Iridaceae).

Morfologia

Roślina o łodydze pojedynczej, nierozgałęziona, sztywnej, dorastającej do 1 m wysokości (wraz z kwiatostanem). Liście od 2 do 4, całobrzegie, długie i sztywne, długość 20-25 cm, szerokości ok. 2 cm. Mają mieczowaty kształt i obejmują pochwiasto dolną część łodygi. Duże kwiaty na szczycie łodygi zebrane są w jednostronne, gęste grono złożone z kilku do kilkunastu kwiatów. Kwiaty grzbieciste, lejkowate, o długości ok. 2,5 cm.

Okwiat jest niezróżnicowany na kielich i koronę, składający się z 6 purpurowoczerwonych działek, które są u nasady zrośnięte w krótki kieliszek. Najwyższa działka jest nieco szersza, najniższa dłuższa od pozostałych. Trzy dolne działki o nieco podgiętych brzegach mają ciemnoczerwone smugi z białym środkiem. Nitki trzech pręcików są dwukrotnie dłuższe od zielonych pylników. Słupek ma nitkowatą szyjkę i trzema znamionami. Owocem jest trójkanciasta torebka z licznymi, oskrzydlonymi nasionami. Część podziemna ma podziemne bulwocebulki. Dolna (ubiegłoroczna) cebulka dostarcza roślinie substancje zapasowe, górna (młodsza, tegoroczna bulwocebulka) - gromadzi substancje zapasowe na przyszły rok. Obydwie mają kulisty kształt i otoczone są błoniasta osłonką.

Rozmieszczenie i ekologia

W Polsce występuje na całym terytorium, ale w górach dużo częściej. Roślina dawniej pospolita, obecnie rzadka, szczególnie na niżu.

W województwie warmińsko-mazurskim na stanowiskach naturalnych gatunek ten występuje w Mazurskim Parku Krajobrazowym.

Siedliskiem tego gatunku są wilgotne łąki, ugory, polany, zarośla, dąbrowy. Dawniej rósł również w uprawach owsa i jęczmienia jako chwast.

Wartość użytkowa

Roślina objęta w Polsce ochroną gatunkową, coraz rzadsza w kraju. Często zbierana dla swych pięknych kwiatów. Łatwa do wyniszczenia, ponieważ podczas zbierania przeważnie wyrywa się z ziemi wraz z bulwami. Przyczyną wyraźnego zanikania tego gatunku jest również zmiana sposobu użytkowania łąk: osuszanie i zaorywanie.

Roślina ozdobna. Do XIX w. uprawiany był w europejskich ogrodach, potem zapomniany za sprawą spopularyzowanych mieczyków afrykańskich, które trzeba wykopywać na zimę. Obecnie przeżywa renesans jako cenna i efektowna roślina sadzawkowa.

Bibliografia

Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew: Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Mirek Zbigniew, Zarzycki Kazimierz, Wojewoda Władysław, Szelag Zbigniew (red.), Red lists of plants and fungi in Poland. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.
pl.wikipedia.org, mieczyk dachówkowaty [23.06.2014]
pl.wikipedia.org, lista gatunków roślin objętych ścisłą ochroną w Polsce [23.06.2014]