Władysław Kuzia: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "Lekarze i pielęgniarki| " na "Lekarze i pielęgniarki|") |
|||
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |podpis = | ||
− | |data urodzenia = 26 czerwca | + | |data urodzenia = 26 czerwca 1906 r. |
|miejsce urodzenia = Sambór | |miejsce urodzenia = Sambór | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
− | |data śmierci = 10 grudnia | + | |data śmierci = 10 grudnia 1975 r. |
|miejsce śmierci = Olsztyn | |miejsce śmierci = Olsztyn | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
Linia 21: | Linia 21: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | '''Władysław Kuzia''' | + | '''Władysław Kuzia''' (ur 26 czerwca 1906 r. w Samborze, zm. 10 grudnia 1975 r. w Olsztynie) – lekarz, specjalista II st. z mikrobiologii i epidemiologii. |
<br/> <br/> | <br/> <br/> | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
+ | Syn Eugeniusza i Anny z d. Duchowicz. | ||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
− | Szkołę średnią ukończył w Samborze i w | + | Szkołę średnią ukończył w Samborze i w 1925 r. rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJK we Lwowie. Nie przerywając pracy zawodowej, rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim UJK we Lwowie. W latach 1942–1944 studiował na Państwowych Medyczno-Przyrodniczych Kursach Zawodowych we Lwowie. Uzyskał dyplom lekarza, który nostryfikował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Wrocławskiego w 1946 r. |
=== Praca === | === Praca === | ||
− | Po ukończeniu pierwszego kierunku studiów pracował w Instytucie Badawczym nad Tyfusem Plamistym. Brał udział nad | + | Po ukończeniu pierwszego kierunku studiów pracował w Instytucie Badawczym nad Tyfusem Plamistym. Brał udział w badaniach nad odczynem Weigla i epidemicznych prowadzonych w ramach przygotowań pierwszej w Polsce szczepionki przeciwko durowi plamistemu. Podczas pracy zakaził się tą groźną chorobą, jednakże udało mu się ją pokonać. |
− | Po wkroczeniu w | + | |
− | === Działalność społeczna | + | Po wkroczeniu w 1944 r. do Lwowa wojsk radzieckich pracował jako lekarz i kierownik laboratorium bakteriologicznego w Klinice Zakaźnej Instytutu Medycznego. Po wysiedleniu ze Lwowa zatrzymał się w Krakowie. |
− | W okresie okupacji zdobywał nielegalnie szczepionkę przeciwdurową produkowaną przez Niemców pod ścisłym nadzorem w byłym Instytucie prof. Weigla. Udostępniał ją ludziom w gettach, obozach koncentracyjnych | + | 1 września 1946 r. objął kierownictwo Państwowego Zakładu Higieny – Filii w [[Olsztyn|Olsztynie]]. Placówkę zorganizował od podstaw. Filia uległa reorganizacji i przekształceniu w 1952 r. w [[Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Olsztynie|Wojewódzką Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Olsztynie]]. Do 1972 r. pełnił w niej funkcję dyrektora oraz dodatkowo funkcję zastępcy kierownika Wojewódzkiego Wydziału Zdrowia ds. sanitarno-epidemiologicznych i państwowego inspektora sanitarnego. |
− | + | ||
− | == Bibliografia | + | Był specjalistą II st. z mikrobiologii i epidemiologii. |
− | Bednarski | + | |
− | [[Kategoria: Zdrowie|Kuzia Władysław]] | + | Wykładał w Szkole Pielęgniarskiej w Olsztynie. |
+ | |||
+ | === Działalność społeczna, polityczna === | ||
+ | W okresie okupacji zdobywał nielegalnie szczepionkę przeciwdurową produkowaną przez Niemców pod ścisłym nadzorem w byłym Instytucie prof. Weigla. Udostępniał ją ludziom w gettach, obozach koncentracyjnych oraz partyzantom. | ||
+ | |||
+ | ===Odznaczenia=== | ||
+ | Został odznaczony: | ||
+ | *Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi | ||
+ | *Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski | ||
+ | == Bibliografia== | ||
+ | Bednarski Zenobiusz, ''Rocznik Medyczny'', tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 89-90.<br/> | ||
+ | [[Kategoria: Zdrowie|Kuzia, Władysław]] [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Kuzia, Władysław]] | ||
+ | [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Kuzia, Władysław]] [[kategoria: 1919-1944|Kuzia, Władysław]][[Kategoria: 1945-1989 |Kuzia, Władysław]] [[Kategoria: Olsztyn|Kuzia, Władysław]] |
Aktualna wersja na dzień 20:17, 18 mar 2015
Władysław Kuzia | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 26 czerwca 1906 r. Sambór |
Data i miejsce śmierci | 10 grudnia 1975 r. Olsztyn |
Zawód | lekarz |
Władysław Kuzia (ur 26 czerwca 1906 r. w Samborze, zm. 10 grudnia 1975 r. w Olsztynie) – lekarz, specjalista II st. z mikrobiologii i epidemiologii.
Spis treści
Życiorys
Syn Eugeniusza i Anny z d. Duchowicz.
Szkoła i wykształcenie
Szkołę średnią ukończył w Samborze i w 1925 r. rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJK we Lwowie. Nie przerywając pracy zawodowej, rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim UJK we Lwowie. W latach 1942–1944 studiował na Państwowych Medyczno-Przyrodniczych Kursach Zawodowych we Lwowie. Uzyskał dyplom lekarza, który nostryfikował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Wrocławskiego w 1946 r.
Praca
Po ukończeniu pierwszego kierunku studiów pracował w Instytucie Badawczym nad Tyfusem Plamistym. Brał udział w badaniach nad odczynem Weigla i epidemicznych prowadzonych w ramach przygotowań pierwszej w Polsce szczepionki przeciwko durowi plamistemu. Podczas pracy zakaził się tą groźną chorobą, jednakże udało mu się ją pokonać.
Po wkroczeniu w 1944 r. do Lwowa wojsk radzieckich pracował jako lekarz i kierownik laboratorium bakteriologicznego w Klinice Zakaźnej Instytutu Medycznego. Po wysiedleniu ze Lwowa zatrzymał się w Krakowie. 1 września 1946 r. objął kierownictwo Państwowego Zakładu Higieny – Filii w Olsztynie. Placówkę zorganizował od podstaw. Filia uległa reorganizacji i przekształceniu w 1952 r. w Wojewódzką Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Olsztynie. Do 1972 r. pełnił w niej funkcję dyrektora oraz dodatkowo funkcję zastępcy kierownika Wojewódzkiego Wydziału Zdrowia ds. sanitarno-epidemiologicznych i państwowego inspektora sanitarnego.
Był specjalistą II st. z mikrobiologii i epidemiologii.
Wykładał w Szkole Pielęgniarskiej w Olsztynie.
Działalność społeczna, polityczna
W okresie okupacji zdobywał nielegalnie szczepionkę przeciwdurową produkowaną przez Niemców pod ścisłym nadzorem w byłym Instytucie prof. Weigla. Udostępniał ją ludziom w gettach, obozach koncentracyjnych oraz partyzantom.
Odznaczenia
Został odznaczony:
- Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
Bibliografia
Bednarski Zenobiusz, Rocznik Medyczny, tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 89-90.