Krotoszyny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 7: | Linia 7: | ||
|dopełniacz wsi = Krotoszyna | |dopełniacz wsi = Krotoszyna | ||
|zdjęcie = Kościół w Krotoszynach1.jpg | |zdjęcie = Kościół w Krotoszynach1.jpg | ||
− | |opis zdjęcia = Kościół w Krotoszynach, żródło: wwww.gminabiskupiec.pl | + | |opis zdjęcia = Kościół w Krotoszynach, żródło: [http://wwww.gminabiskupiec.pl Gmina Biskupiec], 12.09.2013. |
|rodzaj miejscowości = wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka | ||
|województwo = warmińsko - mazurskie | |województwo = warmińsko - mazurskie | ||
Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | <big>'''Krotoszyny'''</big> (Sighardisdorf, Segeharsdorf, Segersdorf, Segersdorff,w XVII w.Krotoszyn, niem. Krotoschin) – wieś sołecka w Polsce [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie | + | <big>'''Krotoszyny'''</big> (Sighardisdorf, Segeharsdorf, Segersdorf, Segersdorff, w XVII w.Krotoszyn, niem. Krotoschin) – [[wieś sołecka]] w Polsce [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], [[powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], [[gmina Biskupiec Pomorski| gminie Biskupiec Pomorski]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest [[Stanisław Krauze]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
− | Nieopodal Krotoszyny znajduje się [[Jezioro Książek |Jezioro Księżek]].Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Biskupiec Pomorski| gminy Biskupiec Pomorski]], której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn |Mierzyna]], na zachód od [[Sumin |Sumina]] oraz na północ od [[Wielka Tymawa]]) i kemy (w rejonie [[Sumin |Sumina]], [[Łąkorek| Łąkorka]], [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo |Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska.Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest [[Góra Szwedzka]] – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie [[Osa |Osy]] u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż |Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[„Jezioro Karaś”]], torfowiskowy [[„Kociołek”]], [[„Łabędź”]], [[„Uroczysko Piotrowice”]] oraz częściowo [[Brodnicki Park Krajobrazowy]]. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe. | + | Nieopodal Krotoszyny znajduje się [[Jezioro Książek |Jezioro Księżek]]. Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Biskupiec Pomorski| gminy Biskupiec Pomorski]], której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26% powierzchni gminy, a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.), wzgórza i pagórki morenowe, sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn |Mierzyna]], na zachód od [[Sumin |Sumina]] oraz na północ od [[Wielka Tymawa]]) i kemy (w rejonie [[Sumin |Sumina]], [[Łąkorek| Łąkorka]], [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo |Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest [[Góra Szwedzka]] – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt, zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie [[Osa |Osy]] u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż |Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[„Jezioro Karaś”]], torfowiskowy [[„Kociołek”]], [[„Łabędź”]], [[„Uroczysko Piotrowice”]] oraz częściowo [[Brodnicki Park Krajobrazowy]]. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to: gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe. |
+ | |||
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
− | + | Wieś istniała już w XIV w. i należała do [[komturstwo dzierzgońskie |komturstwa dzierzgońskiego]]. Była to początkowo niewielka osada skupiona na terenach wokół pobliskiego jeziora. W 1316 r. wieś otrzymała przywilej lokacyjny od [[Zakon Krzyżacki |Zakonu Krzyżackiego]]. | |
+ | |||
+ | <br/> | ||
+ | |||
+ | W latach 1414-1438 wieś należała do [[wójtostwo bratiańskie |wójtostwa bratiańskiego]], a następnie znalazła się w [[starostwo bratiańskie| starostwie bratiańskim]], w powiecie chełmińskim. W 1472 r., zaś folwark krotoszyński stał się własnością królewską. W 1772 r., w wyniku I rozbioru Polski Krotoszyny znalazły się w granicach [[Państwo Pruskie |Państwa Pruskiego]]. Na przełomie XIX w. i XX w. obszar Krotoszyn obejmował 2970 [[morga| mórg]]. W poł. XX w. we wsi powstała trzyklasowa, katolicka szkoła podstawowa. Po II wojnie światowej w Krotoszynach funkcjonował posterunek milicji obywatelskiej, biblioteka publiczna i świetlica wiejska. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | + | Liczba mieszkańców, budynków, dymów w kolejnych latach: | |
− | + | XIX/XX w. - 84 budynki, 29 dymów, 229 katolików i 175 ewangelików | |
+ | |||
+ | XIX/XX w. (domena królewska) - 19 budynków, 5 dymów, 28 katolików i 67 ewangelików | ||
<br/> | <br/> | ||
− | === Zabytki: === | + | === Zabytki:=== |
− | Na terenie miejscowości znajduje się [[kościół z XX w.]]oraz cmentarz | + | Na terenie miejscowości znajduje się [[kościół w Krotoszynach| kościół z XX w.]] oraz cmentarz z I poł. XIX w. |
<br/> | <br/> | ||
− | === Bibliografia | + | === Bibliografia=== |
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IV, Warszawa 1883, 963 ss. | ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IV, Warszawa 1883, 963 ss. | ||
− | |||
<br/> | <br/> |
Wersja z 22:10, 11 lis 2013
Krotoszyny | |
| |
Kościół w Krotoszynach, żródło: Gmina Biskupiec, 12.09.2013.
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko - mazurskie |
Powiat | nowomiejski |
Gmina | Biskupiec Pomorski |
Sołectwo | Krotoszyny |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
Tablice rejestracyjne | NNM |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Krotoszyny (Sighardisdorf, Segeharsdorf, Segersdorf, Segersdorff, w XVII w.Krotoszyn, niem. Krotoschin) – wieś sołecka w Polsce województwie warmińsko–mazurskim, powiecie nowomiejskim, gminie Biskupiec Pomorski. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Stanisław Krauze.
Charakterystyka fizjograficzna
Nieopodal Krotoszyny znajduje się Jezioro Księżek. Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec Pomorski, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26% powierzchni gminy, a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.), wzgórza i pagórki morenowe, sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od Wielka Tymawa) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt, zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do Jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to: gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
Dzieje miejscowości
Wieś istniała już w XIV w. i należała do komturstwa dzierzgońskiego. Była to początkowo niewielka osada skupiona na terenach wokół pobliskiego jeziora. W 1316 r. wieś otrzymała przywilej lokacyjny od Zakonu Krzyżackiego.
W latach 1414-1438 wieś należała do wójtostwa bratiańskiego, a następnie znalazła się w starostwie bratiańskim, w powiecie chełmińskim. W 1472 r., zaś folwark krotoszyński stał się własnością królewską. W 1772 r., w wyniku I rozbioru Polski Krotoszyny znalazły się w granicach Państwa Pruskiego. Na przełomie XIX w. i XX w. obszar Krotoszyn obejmował 2970 mórg. W poł. XX w. we wsi powstała trzyklasowa, katolicka szkoła podstawowa. Po II wojnie światowej w Krotoszynach funkcjonował posterunek milicji obywatelskiej, biblioteka publiczna i świetlica wiejska.
Liczba mieszkańców, budynków, dymów w kolejnych latach:
XIX/XX w. - 84 budynki, 29 dymów, 229 katolików i 175 ewangelików
XIX/XX w. (domena królewska) - 19 budynków, 5 dymów, 28 katolików i 67 ewangelików
Zabytki:
Na terenie miejscowości znajduje się kościół z XX w. oraz cmentarz z I poł. XIX w.
Bibliografia
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IV, Warszawa 1883, 963 ss.