Linowiec: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Linowiec'''</big> (niem. Linowitz ) – wieś sołecka w Polsce w [[ | + | <big>'''Linowiec'''</big> (niem. Linowitz ) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[Województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[Grodziczno (gmina wiejska)|gminie Grodziczno]]. W latach 1975-1998 miejscowość ż[[Podział administracyjny |administracyjnie]] przynależała do województwa toruńskiego |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 38: | Linia 37: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Wieś znajduje się nieopodal [[Jezioro Linowiec| Jeziora Linowiec]]. Miejscowość znajduje się na terenie [[gmina | + | Wieś znajduje się nieopodal [[Jezioro Linowiec| Jeziora Linowiec]]. Miejscowość znajduje się na terenie [[Grodziczno (gmina wiejska)| gminy Grodziczno]] w obszarze, której występuje tu wyjątkowo duże nagromadzenie polodowcowych form rzeźby terenu, takich jak m.in. moreny denne, pagórki i wzgórza morenowe, rynny subglacjalne, płaty sandru, wytopiskowe. Najniżej położonym obszarem jest dolina [[Rzeka Wel |rzeki Wel]] - poniżej 100m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim gminy ([[Garb Lubawski]]) teren wznosi się i w rejonie na wschód od m. [[Zwiniarz]] osiąga największą wysokość 200,8 m n.p.m. Powierzchnia gminy dzieli się na: wysoczyznę morenową, dolinę [[Rzeka Wel |rzeki Weli]] rynnę [[Jezioro Kiełpińskie |Jeziora Kiełpińskiego]], fragmentem sandru Skrwy. Ponadto odnajdziemy tutaj gleby brunatne właściwe i brunatne wyługowane, czarne ziemie, gleby organiczne – torfowe, murszasto-torfowe oraz mułowo-torfowe. |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | + | Na obszarze Linowca musiało istnieć osadnictwo starożytne gdyż odnaleziono toporek, który w XIX w. był przechowywany w domu dziedzica. Część włościańska wsi należała do biskupów chełmińskich i była zaliczana do [[klucz kurzętnicki| klucza kurzętnickiego]]. Nieznana jest dokładna data lokacji ani etymologia nazwy miejscowości. Na terenie wsi na przełomie XIX i XX w. znajdowały się dobra rycerskie i włościańskie. Przy folwarku znajdowała się gorzelnia, cegielnia i młyn. Właściciel majątku rycerskiego Feliks Kaweczyński hoduje bydło rasy holenderskiej oraz tuczne. Na przełomie XIX/XX w. zajmowały dobra rycerskie i włościańskie 3796 mórg z 69 budynkami i 31 domami . We wsi w tym okresie mieszkało 356 katolików i 15 ewangelików. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich. | |
| − | Na obszarze Linowca musiało istnieć osadnictwo starożytne gdyż odnaleziono toporek, który w XIX w. był przechowywany w domu dziedzica. Część włościańska wsi należała do biskupów chełmińskich i była zaliczana do [[klucz kurzętnicki| klucza kurzętnickiego]]. | ||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
=== Gospodarka === | === Gospodarka === | ||
Na terenie miejscowości funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne. | Na terenie miejscowości funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne. | ||
| + | <br/> | ||
| + | |||
| + | === Religia === | ||
| + | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Grodzicznie |parafii rzymskokatolickiej pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Grodzicznie]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
===Ludzie związani z miejscowością:=== | ===Ludzie związani z miejscowością:=== | ||
| − | + | W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest [[Eugeniusz Idziak]]. | |
| − | W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Eugeniusz Idziak]]. | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
=== Zabytki: === | === Zabytki: === | ||
| − | |||
W miejscowości znajduje się wodospad z ruinami mostu. | W miejscowości znajduje się wodospad z ruinami mostu. | ||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 72: | Linia 66: | ||
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. V, Warszawa 1884, 960 ss. | ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. V, Warszawa 1884, 960 ss. | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Powiat nowomiejski]] | |
| − | + | [[Kategoria: Grodziczno (gmina wiejska)]] | |
| − | + | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | |
| − | + | [[Kategoria: 1801-1918]] | |
| − | [[ | ||
Wersja z 11:55, 18 lip 2014
| Linowiec | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurski |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Grodziczno |
| Sołectwo | Linowiec |
| Liczba ludności (2012, źródło: www.grodziczno.pl) | 421 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Linowiec | |
| Położenie na mapie Polski  Linowiec | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Linowiec (niem. Linowitz ) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Grodziczno. W latach 1975-1998 miejscowość żadministracyjnie przynależała do województwa toruńskiego
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Wieś znajduje się nieopodal Jeziora Linowiec. Miejscowość znajduje się na terenie gminy Grodziczno w obszarze, której występuje tu wyjątkowo duże nagromadzenie polodowcowych form rzeźby terenu, takich jak m.in. moreny denne, pagórki i wzgórza morenowe, rynny subglacjalne, płaty sandru, wytopiskowe. Najniżej położonym obszarem jest dolina rzeki Wel - poniżej 100m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim gminy (Garb Lubawski) teren wznosi się i w rejonie na wschód od m. Zwiniarz osiąga największą wysokość 200,8 m n.p.m. Powierzchnia gminy dzieli się na: wysoczyznę morenową, dolinę rzeki Weli rynnę Jeziora Kiełpińskiego, fragmentem sandru Skrwy. Ponadto odnajdziemy tutaj gleby brunatne właściwe i brunatne wyługowane, czarne ziemie, gleby organiczne – torfowe, murszasto-torfowe oraz mułowo-torfowe.
Dzieje miejscowości
Na obszarze Linowca musiało istnieć osadnictwo starożytne gdyż odnaleziono toporek, który w XIX w. był przechowywany w domu dziedzica. Część włościańska wsi należała do biskupów chełmińskich i była zaliczana do klucza kurzętnickiego. Nieznana jest dokładna data lokacji ani etymologia nazwy miejscowości. Na terenie wsi na przełomie XIX i XX w. znajdowały się dobra rycerskie i włościańskie. Przy folwarku znajdowała się gorzelnia, cegielnia i młyn. Właściciel majątku rycerskiego Feliks Kaweczyński hoduje bydło rasy holenderskiej oraz tuczne. Na przełomie XIX/XX w. zajmowały dobra rycerskie i włościańskie 3796 mórg z 69 budynkami i 31 domami . We wsi w tym okresie mieszkało 356 katolików i 15 ewangelików. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich.
Gospodarka
Na terenie miejscowości funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Grodzicznie.
Ludzie związani z miejscowością:
W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Eugeniusz Idziak.
Zabytki:
W miejscowości znajduje się wodospad z ruinami mostu.
Bibliografia:
Korecki Andzrej, Z dziejów gminy Grodziczno, Pelplin 2003, 354 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. V, Warszawa 1884, 960 ss.
