Grzebiuszka ziemna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Zwierzę infobox | {{Zwierzę infobox | ||
| − | |nazwa | + | |nazwa zwyczajowa = ''Grzebiuszka ziemna'' |
| − | |nazwa łacińska = | + | |nazwa łacińska = ''Pelobates fuscus'' |
| + | |TSN = | ||
|zoolog = Laurenti, 1768 | |zoolog = Laurenti, 1768 | ||
| + | |okres istnienia = | ||
| + | |grafika = Grzebiuszka ziemna.jpg|300px||thumb|left|Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux) | ||
| + | |opis grafiki = Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux/flickr.com) | ||
|typ = [[strunowce]] | |typ = [[strunowce]] | ||
|podtyp = [[kręgowce]] | |podtyp = [[kręgowce]] | ||
| Linia 9: | Linia 13: | ||
|rodzina = [[grzebiuszkowate]] | |rodzina = [[grzebiuszkowate]] | ||
|rodzaj = ''[[Pelobates]]'' | |rodzaj = ''[[Pelobates]]'' | ||
| − | }} | + | |gatunek = |
| + | |synonimy = | ||
| + | |wikispecies = | ||
| + | |commons = | ||
| + | }}<br/> | ||
==Grzebiuszki (inaczej - huczki)== | ==Grzebiuszki (inaczej - huczki)== | ||
| Linia 20: | Linia 28: | ||
Ubarwienie ciała dość zróżnicowane, w zależności od osobnika: od jasnopopielatego, żółtawo-popielatego do oliwkowego, pokryte jest charakterystycznymi jaskrawymi plamkami. Powierzchnia brzuszna jasnokremowa i prawie bezplamista. | Ubarwienie ciała dość zróżnicowane, w zależności od osobnika: od jasnopopielatego, żółtawo-popielatego do oliwkowego, pokryte jest charakterystycznymi jaskrawymi plamkami. Powierzchnia brzuszna jasnokremowa i prawie bezplamista. | ||
| − | + | ||
Charakterystyczne są kijanki (formy młodociane) grzebiuszki – ich długość dochodzi nawet do 17 cm. Są bardzo drapieżne: polują na larwy owadów, skorupiaki, a nawet kijanki innych żab. | Charakterystyczne są kijanki (formy młodociane) grzebiuszki – ich długość dochodzi nawet do 17 cm. Są bardzo drapieżne: polują na larwy owadów, skorupiaki, a nawet kijanki innych żab. | ||
| Linia 26: | Linia 34: | ||
Dorosłe, poza okresem godowym żyją wyłącznie na lądzie; aktywne głównie w nocy. Zaskoczona nie ucieka, ale zagrzebuje się w ziemi. Zapada w sen zimowy. | Dorosłe, poza okresem godowym żyją wyłącznie na lądzie; aktywne głównie w nocy. Zaskoczona nie ucieka, ale zagrzebuje się w ziemi. Zapada w sen zimowy. | ||
| − | == | + | ==Bibliografia== |
<references/> | <references/> | ||
*[[Główczyński Krzysztof|Główczyński K.]]/ [[Wittbrodt Krzysztof|Wittbrodt K.]] 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 17 str. | *[[Główczyński Krzysztof|Główczyński K.]]/ [[Wittbrodt Krzysztof|Wittbrodt K.]] 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 17 str. | ||
Wersja z 17:52, 16 lut 2014
| Grzebiuszka ziemna | |
| | |
| Pelobates fuscus` | |
| Laurenti, 1768 | |
| Pelobates fuscus Laurenti, 1768 | |
 Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux/flickr.com) | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | płazy |
| Rząd | płazy bezogonowe |
| Rodzina | grzebiuszkowate |
| Rodzaj | Pelobates |
Grzebiuszki (inaczej - huczki)
To płazy bezogoniaste. Widywane głównie w okolicach niewielkich jezior, stawów oraz rowów melioracyjnych. W czasie pory godowej na ich grzbiecie wyrastają charakterystyczne chrostki, które łatwo wyczuć palcami. Co ciekawe - mają pionową źrenice. Ciekawostką jest również ich zachowanie po złączeniu się w parę: nie pływają one, jak większośc płazów na powierzchni wody, ale pełzają po dnie (wynurzając się tylko co jakiś czas, by zaczerpnąć powietrza). Samice składają skrzek w formie osobliwych metrowych rulonów. Ich kijanki są najdłuższymi osobnikami młodocianymi wśród płazów Europy. Na terenie Warmii i Mazur występuje tylko jeden gatunek grzebiuszki - grzebiuszka ziemna.
Grzebiuszka ziemna
Wielkość ok. 5–8 cm. Ciało ma krępe, wyglądem nieco przypomina ropuchę. Ma gładką skórę z równomiernie rozmieszczonymi gruczołami, które po potarciu wydzielają substancję o zapachu czosnku.
Ubarwienie ciała dość zróżnicowane, w zależności od osobnika: od jasnopopielatego, żółtawo-popielatego do oliwkowego, pokryte jest charakterystycznymi jaskrawymi plamkami. Powierzchnia brzuszna jasnokremowa i prawie bezplamista.
Charakterystyczne są kijanki (formy młodociane) grzebiuszki – ich długość dochodzi nawet do 17 cm. Są bardzo drapieżne: polują na larwy owadów, skorupiaki, a nawet kijanki innych żab.
U nasady pierwszego palca tylnych nóg występuje bardzo duża, sierpowata, rogowa narośl służąca do zagrzebywania się w ziemi. Dorosłe, poza okresem godowym żyją wyłącznie na lądzie; aktywne głównie w nocy. Zaskoczona nie ucieka, ale zagrzebuje się w ziemi. Zapada w sen zimowy.
Bibliografia
- Główczyński K./ Wittbrodt K. 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 17 str.
- WikiMedia
