|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| − | {{Zwierzę infobox
| |
| − | |nazwa zwyczajowa = Grzebiuszka ziemna
| |
| − | |nazwa łacińska = ''Pelobates fuscus''
| |
| − | |TSN =
| |
| − | |zoolog = Laurenti, 1768
| |
| − | |okres istnienia =
| |
| − | |grafika = Grzebiuszka ziemna.jpg|300px||thumb|left|Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux)
| |
| − | |opis grafiki = Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux/flickr.com)
| |
| − | |typ = [[strunowce]]
| |
| − | |podtyp = [[kręgowce]]
| |
| − | |gromada = [[płazy]]
| |
| − | |rząd = [[płazy bezogonowe]]
| |
| − | |rodzina = [[grzebiuszkowate]]
| |
| − | |rodzaj = [[Pelobates]]
| |
| − | |gatunek =
| |
| − | |synonimy =
| |
| − | |wikispecies =
| |
| − | |commons =
| |
| − | }}
| |
| − | '''Grzebiuszka ziemna'''
| |
| − | <br/><br/>
| |
| − | ==Grzebiuszki (inaczej - huczki)==
| |
| − | To płazy bezogoniaste. Widywane głównie w okolicach niewielkich jezior, stawów oraz rowów melioracyjnych. W czasie pory godowej na ich grzbiecie wyrastają charakterystyczne chrostki, które łatwo wyczuć palcami.
| |
| − | Co ciekawe - mają pionową źrenice. Ciekawostką jest również ich zachowanie po złączeniu się w parę: nie pływają one, jak większośc płazów na powierzchni wody, ale pełzają po dnie (wynurzając się tylko co jakiś czas, by zaczerpnąć powietrza). Samice składają skrzek w formie osobliwych metrowych rulonów. Ich kijanki są najdłuższymi osobnikami młodocianymi wśród płazów Europy. Na terenie [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]] występuje tylko jeden gatunek grzebiuszki - grzebiuszka ziemna.
| |
| | | | |
| − | ==Grzebiuszka ziemna==
| |
| − |
| |
| − | Wielkość ok. 5–8 cm. Ciało ma krępe, wyglądem nieco przypomina ropuchę. Ma gładką skórę z równomiernie rozmieszczonymi gruczołami, które po potarciu wydzielają substancję o zapachu czosnku.
| |
| − |
| |
| − | Ubarwienie ciała dość zróżnicowane, w zależności od osobnika: od jasnopopielatego, żółtawo-popielatego do oliwkowego, pokryte jest charakterystycznymi jaskrawymi plamkami. Powierzchnia brzuszna jasnokremowa i prawie bezplamista.
| |
| − |
| |
| − | Charakterystyczne są kijanki (formy młodociane) grzebiuszki – ich długość dochodzi nawet do 17 cm. Są bardzo drapieżne: polują na larwy owadów, skorupiaki, a nawet kijanki innych żab.
| |
| − |
| |
| − | U nasady pierwszego palca tylnych nóg występuje bardzo duża, sierpowata, rogowa narośl służąca do zagrzebywania się w ziemi.
| |
| − | Dorosłe, poza okresem godowym żyją wyłącznie na lądzie; aktywne głównie w nocy. Zaskoczona nie ucieka, ale zagrzebuje się w ziemi. Zapada w sen zimowy.
| |
| − |
| |
| − | ==Bibliografia==
| |
| − | <references/>
| |
| − | [[Krzysztof Główczyński |Główczyński K.]]/ [[Krzysztof Wittbrodt|Wittbrodt K.]] 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 17 str.
| |
| − |
| |
| − | WikiMedia
| |
| − |
| |
| − | [[Kategoria:Zwierzęta]]
| |
| − | [[Kategoria:Przyroda]]
| |
| − | [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]
| |
