|
|
Linia 4: |
Linia 4: |
| |podpis zdjecia = | | |podpis zdjecia = |
| |typ obszaru = Obszar "siedliskowy" - przyszły specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS) | | |typ obszaru = Obszar "siedliskowy" - przyszły specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS) |
− | |kod = |powierzchnia = 2953,7 | + | |kod = |
| + | |powierzchnia = 2953,7 ha |
| |kod mapy = | | |kod mapy = |
| |stopniN = | | |stopniN = |
Linia 12: |
Linia 13: |
| |minutE = | | |minutE = |
| |sekundE = | | |sekundE = |
− | |status obszaru = Projektowany SOOS | + | |status obszaru = Projektowany SOOS. |
| }} | | }} |
| | | |
| | | |
− | '''Obszar Natura 2000 Bieńkowo''' – projektowany Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk (SOOS) | + | '''Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny''' – projektowany Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk (SOOS). |
| <br/> | | <br/> |
| | | |
| | | |
| === Ogólny opis obszaru === | | === Ogólny opis obszaru === |
− | Obszar położony jest między Dobrym Miastem a Lidzbarkiem Warmińskim. Centralną oś stanowi dolina środkowej Łyny, obejmująca w swojej południowo-wschodniej części przyujściowy odcinek rzeki Kirsny. Szerokość dna doliny nie przekracza1,2 km, największa występuje w okolicach miejscowości Wróblik i Łaniewo. Dolina Łyny charakteryzuje się licznymi (60 obiektów) starorzeczami o różnym stopniu sukcesji. Najmłodsze zlokalizowane są w bezpośrednim sąsiedztwie Łyny i zachowują z nią kontakt hydrologiczny, natomiast nieco starsze „ekologicznie” starorzecza (20 obiektów) okresowo tracą więź z rzeką. Najstarsze starorzecza (30 obiektów) zlokalizowane są w pewnym oddaleniu od aktualnego koryta rzeki, uniemożliwia to ich przepłukiwanie, czego konsekwencją jest zarastanie roślinnością szuwarową oraz rzęsą i do ich wypłycania. Starorzecza zlokalizowane w Smolajnach o charakterze antropogenicznym, utrzymują stały kontakt z Łyną( 10 obiektów),niektóre z nich funkcjonują jako stawy rybne. | + | Obszar położony jest między Dobrym Miastem a Lidzbarkiem Warmińskim. Centralną oś stanowi dolina środkowej Łyny, obejmująca w swojej południowo-wschodniej części przyujściowy odcinek rzeki Kirsny. Szerokość dna doliny nie przekracza 1,2 km, największa występuje w okolicach miejscowości Wróblik i Łaniewo. Dolina Łyny charakteryzuje się licznymi (60 obiektów) starorzeczami o różnym stopniu sukcesji. Najmłodsze zlokalizowane są w bezpośrednim sąsiedztwie Łyny i zachowują z nią kontakt hydrologiczny, natomiast nieco starsze „ekologicznie” starorzecza (20 obiektów) okresowo tracą więź z rzeką. Najstarsze starorzecza (30 obiektów) zlokalizowane są w pewnym oddaleniu od aktualnego koryta rzeki, uniemożliwia to ich przepłukiwanie, czego konsekwencją jest zarastanie roślinnością szuwarową i rzęsą oraz ich wypłycanie. Starorzecza zlokalizowane w Smolajnach o charakterze antropogenicznym, utrzymują stały kontakt z Łyną (10 obiektów), niektóre z nich funkcjonują jako stawy rybne. |
| + | <br/> |
| + | Otoczenie doliny rzeki stanowią tereny otwarte z niżowymi łąkami i polami uprawnymi. Pozostałą część stanowią lasy, głównie łęgi jesionowo-olszowe oraz grądy subkontynentalne i grądy zboczowe. Na siedliskach grądowych występuje zjawisko tzw. pinetyzacji, polegające na sztucznym wprowadzeniu sosny zwyczajnej z domieszką świerka zwyczajnego oraz juwenalizacji, czyli utrzymywaniu młodego wieku drzewostanów w wyniku gospodarki zrębowej. Obserwowany jest tu dość wysoki - w porównaniu z innymi siedliskami tego typu - udział lipy drobnolistnej i wiązu górskiego. Dobrze wykształcone płaty typowych grądów subkontynentalnych z udziałem starych lip i [[dąb szypułkowy|dębów szypułkowych]] występują w zlewni prawego dopływu Łyny. Łęgi jesionowo-olszowe charakteryzuje młody drzewostan (do 50 lat) z dużym udziałem olszy czarnej i znacznie mniejszym jesiona wyniosłego. W łęgach wierzbowych występują pojedyncze okazy drzewiaste wierzby białej i wierzby kruchej. |
| <br/> | | <br/> |
− | Otoczenie doliny rzeki stanowią tereny otwarte z niżowymi łąkami i polami uprawnymi. Pozostałą część stanowią lasy, głównie łęgi jesionowo-olszowe oraz grądy subkontynentalne i grądy zboczowe. Na siedliskach gradowych występuje zjawisko tzw. pineztyzacji, polegające na sztucznym wprowadzeniu sosny zwyczajnej z domieszką świerka zwyczajnego oraz juvenalizacji czyli utrzymywaniu młodego wieku drzewostanów w wyniku gospodarki zrębowej. Obserwowany jest tu dość wysoki, w porównaniu z innymi siedliskami tego typu, udział lipy drobnolistnej i wiązu górskiego. Dobrze wykształcone płaty typowych grądów subkontynentalnych z udziałem starych lip i [[dąb szypułkowy | dębów szypułkowych]] występują w zlewni prawego dopływu Łyny. Łęgi jesionowo-olszowych charakteryzuje młody drzewostan (do 50 lat) z dużym udziałem ma olszy czarnej i znacznie mniejszym jesionem wyniosłym. W łęgach wierzbowych występują pojedyncze okazy drzewiaste wierzby białej i wierzby kruchej
| |
| | | |
| === Walory przyrodnicze === | | === Walory przyrodnicze === |
− | Na wyznaczonym obszarze znajdują się ważne i zróżnicowane siedliska wodne i lądowe, dotąd nieobjęte żadna formą ochrony. Stwierdzono obecność 7 rodzaju siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej: starorzecza niżowe i świeże łąki użytkowane ekstensywnie; torfowisko wysokie z roślinnością torfotwórczą; łęgi jesionowo-olszowe; brzezina bagienna; grąd subkontynentalny; grąd zboczowy. | + | Na wyznaczonym obszarze znajdują się ważne i zróżnicowane siedliska wodne i lądowe, dotąd nieobjęte żadną formą ochrony. Stwierdzono obecność 7 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej: starorzecza niżowe i świeże łąki użytkowane ekstensywnie; torfowisko wysokie z roślinnością torfotwórczą; łęgi jesionowo-olszowe; brzezina bagienna; grąd subkontynentalny; grąd zboczowy. |
| <br/> | | <br/> |
− | Stwierdzono tu obecność 5 gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej, są to: bóbr, wydra, kumak nizinny, głowacz białopłetwy, czerwończyk nieparek. Występuje tu 5 gatunków ptaków Załącznika I Dyrektywy Ptasiej: błotniaka stawowego; dzięcioła czarnego; zimorodka; gąsiorka i derkacza. Odnotowano tu wiele gatunków chronionych zwierząt i roślin np. chrząszcza kałużnicy [[rosiczka okrągłolistna | rosiczki okrągłolistnej]], [[bagno zwyczajne | bagna zwyczajnego]], [[lilia złotogłów |lilii złotogłów]] i wiele gatunków storczyków. | + | Stwierdzono tu obecność 5 gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej, są to: bóbr, wydra, kumak nizinny, głowacz białopłetwy, czerwończyk nieparek. Występuje tu 5 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej: błotniak stawowy, dzięcioł czarny, zimorodek, gąsiorek i derkacz. Odnotowano tu wiele gatunków chronionych zwierząt i roślin, np. chrząszcza kałużnicy, [[rosiczka okrągłolistna|rosiczki okrągłolistnej]], [[bagno zwyczajne|bagna zwyczajnego]], [[lilia złotogłów|lilii złotogłów]] i wiele gatunków storczyków. |
| <br/> | | <br/> |
| | | |
Linia 38: |
Linia 40: |
| | | |
| === Istniejące formy ochrony === | | === Istniejące formy ochrony === |
− | Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Środkowej Łyny (15 307,8 ah) | + | Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Środkowej Łyny (15 307,8 ha). |
| <br/> | | <br/> |
| | | |
| == Bibliografia == | | == Bibliografia == |
− | Pakulnicka J., Górski A., Lewandowski K., Kruszelnicki J. W: Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata (red.), ''Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim'': 137-140. Wydawnictwo Mantis: Olsztyn, 2009. | + | Pakulnicka J., Górski A., Lewandowski K., Kruszelnicki J. W: Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata (red.), ''Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim'', Olsztyn, Wydawnictwo Mantis, 2009, s. 137-140. |
| <br/> | | <br/> |
| | | |
− | == Linki zewnętrzne == | + | == Zobacz też == |
− | Lista Obszarów o Znaczeniu dla Wspólnoty Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim [http://bip.olsztyn.rdos.gov.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=488:specjalne-obszary-ochrony-siedlisk-soos-natura-2000-w-wojewodztwie-warmisko-mazurskim-listopad-2009&catid=52:natura-2000&Itemid=79] 14.06.2014
| + | [http://olsztyn.rdos.gov.pl/o-sieci] |
| + | <br/> |
| + | [http://www.eko-unia.org.pl/ekounia/index.php/natura-2000-ekomenu-53/23-natura-2000/206-lista-nowych-nowych-obszarow-siedliskowych-natura-2000] |
| <br/> | | <br/> |
| | | |
| [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Natura 2000]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: gmina Lidzbark Warmiński]] | | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Natura 2000]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: gmina Lidzbark Warmiński]] |
Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny
|
|
|
Typ obszaru
|
Obszar "siedliskowy" - przyszły specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS)
|
Powierzchnia
|
2953,7 ha
|
Status obszaru
|
Projektowany SOOS.
|
|
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}
|
Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny – projektowany Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk (SOOS).
Ogólny opis obszaru
Obszar położony jest między Dobrym Miastem a Lidzbarkiem Warmińskim. Centralną oś stanowi dolina środkowej Łyny, obejmująca w swojej południowo-wschodniej części przyujściowy odcinek rzeki Kirsny. Szerokość dna doliny nie przekracza 1,2 km, największa występuje w okolicach miejscowości Wróblik i Łaniewo. Dolina Łyny charakteryzuje się licznymi (60 obiektów) starorzeczami o różnym stopniu sukcesji. Najmłodsze zlokalizowane są w bezpośrednim sąsiedztwie Łyny i zachowują z nią kontakt hydrologiczny, natomiast nieco starsze „ekologicznie” starorzecza (20 obiektów) okresowo tracą więź z rzeką. Najstarsze starorzecza (30 obiektów) zlokalizowane są w pewnym oddaleniu od aktualnego koryta rzeki, uniemożliwia to ich przepłukiwanie, czego konsekwencją jest zarastanie roślinnością szuwarową i rzęsą oraz ich wypłycanie. Starorzecza zlokalizowane w Smolajnach o charakterze antropogenicznym, utrzymują stały kontakt z Łyną (10 obiektów), niektóre z nich funkcjonują jako stawy rybne.
Otoczenie doliny rzeki stanowią tereny otwarte z niżowymi łąkami i polami uprawnymi. Pozostałą część stanowią lasy, głównie łęgi jesionowo-olszowe oraz grądy subkontynentalne i grądy zboczowe. Na siedliskach grądowych występuje zjawisko tzw. pinetyzacji, polegające na sztucznym wprowadzeniu sosny zwyczajnej z domieszką świerka zwyczajnego oraz juwenalizacji, czyli utrzymywaniu młodego wieku drzewostanów w wyniku gospodarki zrębowej. Obserwowany jest tu dość wysoki - w porównaniu z innymi siedliskami tego typu - udział lipy drobnolistnej i wiązu górskiego. Dobrze wykształcone płaty typowych grądów subkontynentalnych z udziałem starych lip i dębów szypułkowych występują w zlewni prawego dopływu Łyny. Łęgi jesionowo-olszowe charakteryzuje młody drzewostan (do 50 lat) z dużym udziałem olszy czarnej i znacznie mniejszym jesiona wyniosłego. W łęgach wierzbowych występują pojedyncze okazy drzewiaste wierzby białej i wierzby kruchej.
Walory przyrodnicze
Na wyznaczonym obszarze znajdują się ważne i zróżnicowane siedliska wodne i lądowe, dotąd nieobjęte żadną formą ochrony. Stwierdzono obecność 7 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej: starorzecza niżowe i świeże łąki użytkowane ekstensywnie; torfowisko wysokie z roślinnością torfotwórczą; łęgi jesionowo-olszowe; brzezina bagienna; grąd subkontynentalny; grąd zboczowy.
Stwierdzono tu obecność 5 gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej, są to: bóbr, wydra, kumak nizinny, głowacz białopłetwy, czerwończyk nieparek. Występuje tu 5 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej: błotniak stawowy, dzięcioł czarny, zimorodek, gąsiorek i derkacz. Odnotowano tu wiele gatunków chronionych zwierząt i roślin, np. chrząszcza kałużnicy, rosiczki okrągłolistnej, bagna zwyczajnego, lilii złotogłów i wiele gatunków storczyków.
Cel ochrony
Podstawowym celem ochrony jest utrzymanie powierzchni i składu gatunkowego obecnych tu siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej oraz gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej.
Działania ochronne powinny być ukierunkowane też na zachowanie bytującej tu dobrze zachowanej populacji czerwończyka nieparka, głowacza białopłetwego, licznej populacji kumaka nizinnego, bobra i wydry.
Istniejące formy ochrony
Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Środkowej Łyny (15 307,8 ha).
Bibliografia
Pakulnicka J., Górski A., Lewandowski K., Kruszelnicki J. W: Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata (red.), Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim, Olsztyn, Wydawnictwo Mantis, 2009, s. 137-140.
Zobacz też
[1]
[2]
|