Turzyca skąpokwiatowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 18: | Linia 18: | ||
|Synonimy = Synonimy | |Synonimy = Synonimy | ||
|Lista synonimów = }} | |Lista synonimów = }} | ||
| − | |||
| − | |||
'''Turzyca skąpokwiatowa''' (''Carex pauciflora'' Lightf.) – gatunek rośliny należący do rodziny ciborowatych (''Cyperaceae''), rzędu wiechlinowców (''Poales''). | '''Turzyca skąpokwiatowa''' (''Carex pauciflora'' Lightf.) – gatunek rośliny należący do rodziny ciborowatych (''Cyperaceae''), rzędu wiechlinowców (''Poales''). | ||
| − | + | <br/><br/> | |
=== Morfologia === | === Morfologia === | ||
Turzyca skąpokwiatowa jest rośliną wieloletnią, dorastającą do 20 cm, z nadziemnymi rozłogami. Tworzy wzniesioną, ulistnioną u podstawy łodygę tępo trójkanciastą. Liście do 1 mm szerokości, równowąskie, słabo rynienkowate. Pochwy liściowe brązowe. Przysadki kwiatów żeńskich odpadają dość wcześnie, podsadek brak. Jest to roślina jednopienna. | Turzyca skąpokwiatowa jest rośliną wieloletnią, dorastającą do 20 cm, z nadziemnymi rozłogami. Tworzy wzniesioną, ulistnioną u podstawy łodygę tępo trójkanciastą. Liście do 1 mm szerokości, równowąskie, słabo rynienkowate. Pochwy liściowe brązowe. Przysadki kwiatów żeńskich odpadają dość wcześnie, podsadek brak. Jest to roślina jednopienna. | ||
| − | Kwitnie od maja do czerwca. Kwiatostan stanowi jedyny kłos szczytowy o długości 0, | + | Kwitnie od maja do czerwca. Kwiatostan stanowi jedyny kłos szczytowy o długości 0,5 –1 cm, u góry z 1–3 kwiatami męskimi, u dołu z 2 żeńskimi. Plewy jajowate lub wydłużone, jasnobrązowe, z zielonym grzbietem i białymi brzegami, szybko odpadające. Pęcherzyki dłuższe od plew, po dojrzeniu słomiastoźółte, o długości 6–7 mm, z dzióbkiem, zaostrzone, gładkie. Słupek z 3 znamionami. |
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
=== Rozmieszczenie i ekologia === | === Rozmieszczenie i ekologia === | ||
Turzyca skąpokwiatowa występuje na północy Europy oraz w górach Europy Środkowej. W Polsce jest to gatunek rzadki. Występuje w północnej części kraju - Pojezierze Pomorskie, Warmia i Mazury, odnotowana m.in. w obszarze [[Natura 2000 Tatarska Góra]]. Gatunek obecny również na południu kraju: w Karpatach i Sudetach, wraz z przylegającą do nich krainą południowopolsko-łużycką. Jednak na południu kraju uważany za gatunek rzadki. Znajduje się m.in. w „Czerwonej Księdze Karpat Polskich”. W Karpatach stwierdzono występowanie na ok. 30 stanowiskach w Beskidzie Żywieckim, Działach Orawskich, Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, Gorcach, Bieszczadach i Tatrach. Stanowiska w Tatrach: nad brzegami Wielkiego Stawu Polskiego, Morskiego Oka, Wyżniego Toporowego Stawu, Czarnego Stawu Polskiego, w Dolinie Pańszczycy, na Polanie Biały Potok, Ornaku, w Wyżniej Dolinie Chochołowskiej i w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (Wolarczysko i Stare Solnisko). | Turzyca skąpokwiatowa występuje na północy Europy oraz w górach Europy Środkowej. W Polsce jest to gatunek rzadki. Występuje w północnej części kraju - Pojezierze Pomorskie, Warmia i Mazury, odnotowana m.in. w obszarze [[Natura 2000 Tatarska Góra]]. Gatunek obecny również na południu kraju: w Karpatach i Sudetach, wraz z przylegającą do nich krainą południowopolsko-łużycką. Jednak na południu kraju uważany za gatunek rzadki. Znajduje się m.in. w „Czerwonej Księdze Karpat Polskich”. W Karpatach stwierdzono występowanie na ok. 30 stanowiskach w Beskidzie Żywieckim, Działach Orawskich, Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, Gorcach, Bieszczadach i Tatrach. Stanowiska w Tatrach: nad brzegami Wielkiego Stawu Polskiego, Morskiego Oka, Wyżniego Toporowego Stawu, Czarnego Stawu Polskiego, w Dolinie Pańszczycy, na Polanie Biały Potok, Ornaku, w Wyżniej Dolinie Chochołowskiej i w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (Wolarczysko i Stare Solnisko). | ||
| + | |||
Preferuje siedliska wilgotne, wrzosowiska, torfowiska przejściowe i wysokie. Występuje na kwaśnych, ubogich glebach torfowych. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) ''Sphagnetalia magellanici'' i ''Ass. Eriophoro-Trichophoretum caespitosi''. | Preferuje siedliska wilgotne, wrzosowiska, torfowiska przejściowe i wysokie. Występuje na kwaśnych, ubogich glebach torfowych. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) ''Sphagnetalia magellanici'' i ''Ass. Eriophoro-Trichophoretum caespitosi''. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 35: | Linia 33: | ||
Turzyca skąpokwiatowa umieszczona jest na ''Czerwonej liście roślin i grzybów Polski'' jako gatunek narażony na wymarcie (kategoria zagrożenia V). Zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i niszczenie siedlisk. Konieczne jest utrzymanie odpowiednio wysokiego poziomu wody na i wokół torfowisk wysokich. Ze względu na niską liczebność populacji wskazane jest ich zasilenie poprzez wprowadzenie osobników wyhodowanych z nasion. | Turzyca skąpokwiatowa umieszczona jest na ''Czerwonej liście roślin i grzybów Polski'' jako gatunek narażony na wymarcie (kategoria zagrożenia V). Zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i niszczenie siedlisk. Konieczne jest utrzymanie odpowiednio wysokiego poziomu wody na i wokół torfowisk wysokich. Ze względu na niską liczebność populacji wskazane jest ich zasilenie poprzez wprowadzenie osobników wyhodowanych z nasion. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Zobacz też == | |
| + | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Turzyca_skąpokwiatowa Turzyca skąpokwiatowa, pl.wikipedia.org] [07.12.2014] | ||
| + | <br/> | ||
| + | [http://www.bdpn.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=960&Itemid=176 bdpn.pl] [07.12.2014] | ||
| + | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | Rutkowski L., ''Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej'', Warszawa | + | Rutkowski L., ''Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej'', Warszawa 2006. |
<br/> | <br/> | ||
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20. | Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | [[Kategoria: Przyroda]] | ||
Wersja z 12:09, 13 lut 2015
| Turzyca skąpokwiatowa | |
| | |
| Carex pauciflora | |
| Lightf. | |
![Turzyca skąpokwiatowa. Źródło: [1]](/index.php/Plik:Carpa.jpg) Turzyca skąpokwiatowa. Źródło: [2] | |
| Systematyka | |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | rośliny naczyniowe |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | jednoliścienne |
| Rząd | wiechlinowce |
| Rodzina | ciborowate |
| Rodzaj | turzyca |
| Gatunek | turzyca skąpokwiatowa |
| Synonimy | |
Turzyca skąpokwiatowa (Carex pauciflora Lightf.) – gatunek rośliny należący do rodziny ciborowatych (Cyperaceae), rzędu wiechlinowców (Poales).
Morfologia
Turzyca skąpokwiatowa jest rośliną wieloletnią, dorastającą do 20 cm, z nadziemnymi rozłogami. Tworzy wzniesioną, ulistnioną u podstawy łodygę tępo trójkanciastą. Liście do 1 mm szerokości, równowąskie, słabo rynienkowate. Pochwy liściowe brązowe. Przysadki kwiatów żeńskich odpadają dość wcześnie, podsadek brak. Jest to roślina jednopienna.
Kwitnie od maja do czerwca. Kwiatostan stanowi jedyny kłos szczytowy o długości 0,5 –1 cm, u góry z 1–3 kwiatami męskimi, u dołu z 2 żeńskimi. Plewy jajowate lub wydłużone, jasnobrązowe, z zielonym grzbietem i białymi brzegami, szybko odpadające. Pęcherzyki dłuższe od plew, po dojrzeniu słomiastoźółte, o długości 6–7 mm, z dzióbkiem, zaostrzone, gładkie. Słupek z 3 znamionami.
Rozmieszczenie i ekologia
Turzyca skąpokwiatowa występuje na północy Europy oraz w górach Europy Środkowej. W Polsce jest to gatunek rzadki. Występuje w północnej części kraju - Pojezierze Pomorskie, Warmia i Mazury, odnotowana m.in. w obszarze Natura 2000 Tatarska Góra. Gatunek obecny również na południu kraju: w Karpatach i Sudetach, wraz z przylegającą do nich krainą południowopolsko-łużycką. Jednak na południu kraju uważany za gatunek rzadki. Znajduje się m.in. w „Czerwonej Księdze Karpat Polskich”. W Karpatach stwierdzono występowanie na ok. 30 stanowiskach w Beskidzie Żywieckim, Działach Orawskich, Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, Gorcach, Bieszczadach i Tatrach. Stanowiska w Tatrach: nad brzegami Wielkiego Stawu Polskiego, Morskiego Oka, Wyżniego Toporowego Stawu, Czarnego Stawu Polskiego, w Dolinie Pańszczycy, na Polanie Biały Potok, Ornaku, w Wyżniej Dolinie Chochołowskiej i w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (Wolarczysko i Stare Solnisko).
Preferuje siedliska wilgotne, wrzosowiska, torfowiska przejściowe i wysokie. Występuje na kwaśnych, ubogich glebach torfowych. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Sphagnetalia magellanici i Ass. Eriophoro-Trichophoretum caespitosi.
Wartość użytkowa
Turzyca skąpokwiatowa umieszczona jest na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski jako gatunek narażony na wymarcie (kategoria zagrożenia V). Zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i niszczenie siedlisk. Konieczne jest utrzymanie odpowiednio wysokiego poziomu wody na i wokół torfowisk wysokich. Ze względu na niską liczebność populacji wskazane jest ich zasilenie poprzez wprowadzenie osobników wyhodowanych z nasion.
Zobacz też
Turzyca skąpokwiatowa, pl.wikipedia.org [07.12.2014]
bdpn.pl [07.12.2014]
Bibliografia
Rutkowski L., Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, Warszawa 2006.
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.
![[2]](http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Carex_pauciflora.jpg){kind=link}