Padalec zwyczajny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
[[Krzysztof Główczyński |Główczyński K.]]/ [[Krzysztof Wittbrodt |Wittbrodt K.]] 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 34 str. | [[Krzysztof Główczyński |Główczyński K.]]/ [[Krzysztof Wittbrodt |Wittbrodt K.]] 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 34 str. | ||
| − | |||
[[Kategoria:Przyroda]] | [[Kategoria:Przyroda]] | ||
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] | [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] | ||
Wersja z 16:11, 6 lut 2015
| Padalec zwyczajny | |
| | |
| Lacerta agilis` | |
| Linnaeus, 1758 | |
| Lacerta agilis Linnaeus, 1758 | |
 Głowa padalca (zdj.L.Lebois/flickr.com) | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | zauropsydy |
| Rząd | łuskonośne |
| Rodzina | padalcowate |
| Rodzaj | Angius |
Padalec zwyczajny – jedyna polska jaszczurka beznoga. Kształtem przypomina węża. Może mieć długość do 50 cm. Ma brunatno-brązowe zabarwienie, pokryte łuskami, które dają szklisty połysk. Dwie trzecie stanowi ogon, który odpada, gdy tylko zostanie zaatakowana przez drapieżnika, ale po czasie się regeneruje.
Aktywna o zmierzchu i w nocy. Jej pokarm głównie stanowią dżdżownice i nagie ślimaki. Uwaga! Nie zjada i nie kąsi ludzi! Jest nieszkodliwa, a bardzo często zabijana przez człowieka! Jak wszystkie polskie jaszczurki jest pod ścisłą ochroną!
Najłatwiej spotkać ją w maju, gdy rozpoczyna gody. Jej zimowy sen trwa od października do lutego/marca. Zdarza się, że wpada w grupowy letarg z innymi jaszczurkami, wężami lub żmijami, a nawet płazami.
Bibliografia
Główczyński K./ Wittbrodt K. 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 34 str.
