Leszek Dorosz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 7: Linia 7:
 
|Data śmierci =  
 
|Data śmierci =  
 
|Dyscyplina = siatkówka
 
|Dyscyplina = siatkówka
|Największy sukces = Trzykrotne Mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978)
+
|Największy sukces = Trzykrotne mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978)
 
}}
 
}}
 
'''Leszek Dorosz''' (ur. 27 września 1932 w Białej Podlaskiej) – trener siatkówki.  
 
'''Leszek Dorosz''' (ur. 27 września 1932 w Białej Podlaskiej) – trener siatkówki.  

Wersja z 10:18, 8 kwi 2014

Leszek Dorosz

Leszek Dorosz
Imię i nazwisko Leszek Dorosz
Data i miejsce urodzenia 27 września 1932, Biała Podlaska
Dyscyplina siatkówka
Największy sukces Trzykrotne mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978)

Leszek Dorosz (ur. 27 września 1932 w Białej Podlaskiej) – trener siatkówki.

Trenerzy

Trener siatkarzy AZS Olsztyn, z którymi zdobył wielkie sukcesy na arenie krajowej.

Leszek Dorosz rozpoczął przygodę z siatkówką jako uczeń Liceum Ogólnokształcego w Lidzbarku Warmińskim, gdzie prowadził szkolną drużynę. Po podjęciu studiów w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie został zawodnikiem AZS. Następnie objął opiekę szkoleniową nad drużyną i wraz z grupą działaczy realizował plan awansu zespołu do ekstraklasy. Cel został osiągnięty, a akademicy w latach 70. XX w. stali się najlepszą drużyną w Polsce. Za jego kadencji AZS zdobył trzykrotnie Puchar Polski (1970, 1971, 1972), a później mistrzostwo Polski (1973, 1976, 1978). Na arenie międzynarodowej wygrał turniej o Puchar 17 listopada (1973, Praga), turniej Europa (1974, 1975, Genk), St. Anthonius (1973, 1974, 1975), zdobył klubowe wicemistrzostwo Europy w Pucharze Zdobywców Pucharów (1978). Pod kierunkiem Leszka Dorosza jako trenera akademickiej reprezentacji Polski drużyna siatkarzy zajęła na Uniwersjadzie w Moskwie (1973) czwarte miejsce.

Jednocześnie Leszek Dorosz prowadził pracę naukową w Instytucie Rybactwa Śródlądowego w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie.

W 1979 r. rozstał się z AZS-em i rozpoczął pracę trenera w byłej Jugosławii, gdzie dał się poznać z jak najlepszej strony. Z zespołem Maldost Zagrzeb zdobył dwukrotnie mistrzostwo i Puchar Jugosławii (1981, 1982), zaś z Vojvodiną Nowy Sad dwukrotnie mistrzostwo Jugosławii (1988, 1989) i Puchar Jugosławii (1988) oraz trzecie miejsce w Pucharze Europy (1988).

Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz tytuł „Najlepszy trener akademicki w Polsce” (1978). Jest laureatem plebiscytów „Olsztynianin roku 1978” oraz „Trener 60-lecia AZS” (2010).

Obecnie emerytowany trener mieszka w Olsztynie.

Bibliografia