Janusz Koniec: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
(→Szkoła i wykształcenie) |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
| − | Ukończył liceum ogólnokształcące w Zamościu. Maturę zdał w 1957 roku. Jest absolwentem [[Wyższe Seminarium Duchowne Metropolii Warmińskiej Hosianum w Olsztynie| WSD "Hosianum" w Olsztynie]]. Święcenia kapłańskie przyjął w 1964 roku z rąk [[Tomasz Wilczyński| | + | Ukończył liceum ogólnokształcące w Zamościu. Maturę zdał w 1957 roku. Jest absolwentem [[Wyższe Seminarium Duchowne Metropolii Warmińskiej Hosianum w Olsztynie| WSD "Hosianum" w Olsztynie]]. Święcenia kapłańskie przyjął w 1964 roku z rąk [[Tomasz Wilczyński|bpa Tomasza Wilczyńskiego]]. W tym samym roku uzyskał magisterium z teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. |
=== Praca === | === Praca === | ||
Wersja z 11:35, 30 sty 2015
| Janusz Koniec | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 sierpnia 1940 r. Hutkowo |
| Zawód | duchowny katolicki, proboszcz |
Janusz Koniec (ur. 2 sierpnia 1940 r. w Hutkowie) – duchowny katolicki, proboszcz parafii pw. św. Stanisława Biskupa w Waplewie.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Ukończył liceum ogólnokształcące w Zamościu. Maturę zdał w 1957 roku. Jest absolwentem WSD "Hosianum" w Olsztynie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1964 roku z rąk bpa Tomasza Wilczyńskiego. W tym samym roku uzyskał magisterium z teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Praca
W latach 1964-1972 był wikariuszem w parafii św. Mikołaja w Elblągu. Prowadził młodzieżowe grupy Ruchu Światło-Życie. W latach 1972-1981 był wikariuszem, a następnie proboszczem parafii św. Jerzego w Elblągu. Od 1982 do 1987 pełnił funkcję proboszcza parafii pw. św. Stanisława Biskupa w Samborowie. W latach 1988-1998 był proboszczem parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Rodnowie, a od 1 stycznia 1998 r. parafii św. Stanisława Biskupa w Waplewie.
Działalność społeczno-polityczna
W latach 1954–1957 należał do ZMP, był przewodniczącym koła klasowego w I LO im. Jana Zamoyskiego w Zamościu. W 1956 r. uczestniczył w wiecu w Zamościu, razem z kolegą szkolnym Tomaszem Kamińskim tworzył petycję o uwolnienie kard. Stefana Wyszyńskiego. W październiku 1956 r. współorganizował zbieranie darów dla uczestników powstania węgierskiego. W 1957 r. był pracownikiem sezonowym w PGR w Krzewicy k. Tomaszowa Lubelskiego. Był nachodzony przez SB.
W grudniu 1970 r. pomagał w ukrywaniu demonstrantów, wspierał duchowo i materialnie represjonowanych i ich rodziny w Elblągu.
W dniach od 16 do 31 sierpnia 1980 r. uczestniczył w wiecach i modlitwach pod bramą Stoczni Gdańskiej im. Lenina. 24 i 31 sierpnia 1980 r. na zaproszenie strajkujących robotników odprawił mszę św. w Zakładzie Produkcji Przemysłowej Elbląskiego Kombinatu Budowlanego.
13 grudnia 1981 r., po wyjściu ze szpitala w Poznaniu, gdzie przebywał na leczeniu, uczestniczył w wiecu pod bramą Stoczni Gdańskiej. Odwiedzał rodziny internowanych i aresztowanych, organizował opiekę duszpasterską i pomoc.
Bibliografia
A. Kopiczko, Duchowieństwo katolickie w Diecezji Warmińskiej w latach 1945–1992, cz. 2, Olsztyn 2007.
olsztyn.gosc.pl
