Ewa Malewicka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Przebieg kariery sportowej) |
|||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|Największy sukces = wicemistrzyni świata juniorek | |Największy sukces = wicemistrzyni świata juniorek | ||
}} | }} | ||
| − | '''Ewa Malewicka''' (ur. 8 maja 1955 r., zm. 23 lipca 1995 r. w Radziechowych koło Żywca) – łyżwiarka szybka Orła-Olimpii Elbląg, srebrna medalistka mistrzostw świata juniorów, uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 | + | '''Ewa Malewicka''' (ur. 8 maja 1955 r., zm. 23 lipca 1995 r. w Radziechowych koło Żywca) – łyżwiarka szybka Orła-Olimpii Elbląg, srebrna medalistka mistrzostw świata juniorów, uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
==Przebieg kariery sportowej== | ==Przebieg kariery sportowej== | ||
Była absolwentką liceum ogólnokształcącego w [[Elblągu|Elblągu]]. Jej kariera była bardzo krótka, ale intensywna i obfitująca w duże sukcesy. | Była absolwentką liceum ogólnokształcącego w [[Elblągu|Elblągu]]. Jej kariera była bardzo krótka, ale intensywna i obfitująca w duże sukcesy. | ||
| − | Przygodę ze sportem rozpoczęła w 1969 r. w grupie | + | Przygodę ze sportem rozpoczęła w 1969 r. w grupie Włodzimierza Koźlickiego. Jej niewątpliwy talent szlifował trener [[Cezary Mancewicz]]. Bardzo szybko znalazła się w kadrze narodowej juniorek. W 1974 roku zdobyła srebrny medal w mistrzostwach świata juniorów; to był wstęp do kariery. |
| + | |||
| + | W tym samym roku została 2-krotną wicemistrzynią Polski na 1500 m i 3000 m, uczestniczyła w mistrzostwach świata w wieloboju (bez sukcesów), została międzynarodową mistrzynią Szwajcarii (1976) i brała udział w Igrzyskach Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r. (bez miejsca w czołowej dziesiątce). | ||
Po zakończeniu kariery została przy sporcie, ale w innej roli. Przeniosła się w góry i pomagała mężowi Edwardowi Dudkowi, biegaczowi narciarskiemu, w organizacji imprez masowych. | Po zakończeniu kariery została przy sporcie, ale w innej roli. Przeniosła się w góry i pomagała mężowi Edwardowi Dudkowi, biegaczowi narciarskiemu, w organizacji imprez masowych. | ||
Wersja z 19:15, 5 lut 2015
| Ewa Malewicka | |
| | |
 Ewa Malewicka, źródło: lyzwyszybkie.republika.pl | |
| Imię i nazwisko | Ewa Malewicka |
| Data i miejsce urodzenia | 8 maja 1955 r. |
| Data śmierci | 23 lipca 1995 r. w Radziechowych koło Żywca |
| Dyscyplina | łyżwiarstwo szybkie |
| Największy sukces | wicemistrzyni świata juniorek |
Ewa Malewicka (ur. 8 maja 1955 r., zm. 23 lipca 1995 r. w Radziechowych koło Żywca) – łyżwiarka szybka Orła-Olimpii Elbląg, srebrna medalistka mistrzostw świata juniorów, uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r.
Przebieg kariery sportowej
Była absolwentką liceum ogólnokształcącego w Elblągu. Jej kariera była bardzo krótka, ale intensywna i obfitująca w duże sukcesy.
Przygodę ze sportem rozpoczęła w 1969 r. w grupie Włodzimierza Koźlickiego. Jej niewątpliwy talent szlifował trener Cezary Mancewicz. Bardzo szybko znalazła się w kadrze narodowej juniorek. W 1974 roku zdobyła srebrny medal w mistrzostwach świata juniorów; to był wstęp do kariery.
W tym samym roku została 2-krotną wicemistrzynią Polski na 1500 m i 3000 m, uczestniczyła w mistrzostwach świata w wieloboju (bez sukcesów), została międzynarodową mistrzynią Szwajcarii (1976) i brała udział w Igrzyskach Olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r. (bez miejsca w czołowej dziesiątce).
Po zakończeniu kariery została przy sporcie, ale w innej roli. Przeniosła się w góry i pomagała mężowi Edwardowi Dudkowi, biegaczowi narciarskiemu, w organizacji imprez masowych.
Zmarła po urodzeniu trzeciego dziecka.
Bibliografia
olimpijski.pl [19.12.2014]
