Grzebiuszka ziemna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|okres istnienia = | |okres istnienia = | ||
|grafika = Grzebiuszka ziemna.jpg|300px||thumb|left|Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux) | |grafika = Grzebiuszka ziemna.jpg|300px||thumb|left|Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux) | ||
− | |opis grafiki = Grzebiuszka ziemna | + | |opis grafiki = Grzebiuszka ziemna.<br>Fot. Alexandre Roux. Źródło: [http://fieldherping.eu/Forum/viewtopic.php?f=13&t=1539 www.fieldherping.eu] |
|typ = [[strunowce]] | |typ = [[strunowce]] | ||
|podtyp = [[kręgowce]] | |podtyp = [[kręgowce]] |
Wersja z 12:34, 11 lut 2015
Grzebiuszka ziemna | |
| |
Pelobates fuscus` | |
Laurenti, 1768 | |
Pelobates fuscus Laurenti, 1768 | |
Grzebiuszka ziemna. Fot. Alexandre Roux. Źródło: www.fieldherping.eu | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | płazy |
Rząd | płazy bezogonowe |
Rodzina | grzebiuszkowate |
Rodzaj | Pelobates |
Grzebiuszka ziemna
Grzebiuszki (inaczej - huczki)
To płazy bezogoniaste. Widywane głównie w okolicach niewielkich jezior, stawów oraz rowów melioracyjnych. W czasie pory godowej na ich grzbiecie wyrastają charakterystyczne chrostki, które łatwo wyczuć palcami. Co ciekawe - mają pionową źrenice. Ciekawostką jest również ich zachowanie po złączeniu się w parę: nie pływają one, jak większośc płazów na powierzchni wody, ale pełzają po dnie (wynurzając się tylko co jakiś czas, by zaczerpnąć powietrza). Samice składają skrzek w formie osobliwych metrowych rulonów. Ich kijanki są najdłuższymi osobnikami młodocianymi wśród płazów Europy. Na terenie Warmii i Mazur występuje tylko jeden gatunek grzebiuszki - grzebiuszka ziemna.
Grzebiuszka ziemna
Wielkość ok. 5–8 cm. Ciało ma krępe, wyglądem nieco przypomina ropuchę. Ma gładką skórę z równomiernie rozmieszczonymi gruczołami, które po potarciu wydzielają substancję o zapachu czosnku.
Ubarwienie ciała dość zróżnicowane, w zależności od osobnika: od jasnopopielatego, żółtawo-popielatego do oliwkowego, pokryte jest charakterystycznymi jaskrawymi plamkami. Powierzchnia brzuszna jasnokremowa i prawie bezplamista.
Charakterystyczne są kijanki (formy młodociane) grzebiuszki – ich długość dochodzi nawet do 17 cm. Są bardzo drapieżne: polują na larwy owadów, skorupiaki, a nawet kijanki innych żab.
U nasady pierwszego palca tylnych nóg występuje bardzo duża, sierpowata, rogowa narośl służąca do zagrzebywania się w ziemi. Dorosłe, poza okresem godowym żyją wyłącznie na lądzie; aktywne głównie w nocy. Zaskoczona nie ucieka, ale zagrzebuje się w ziemi. Zapada w sen zimowy.
Bibliografia
Główczyński K./ Wittbrodt K. 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 17 str.
WikiMedia