Mieczysław Wysocki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Działalność sportow) |
|||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
'''Mieczysław Wysocki''' (ur. 14 kwietnia 1940 r. w miejscowości Wertepa Kiwerka (były ZSRR), zm. 14 listopada 1999 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]]) – długoletni działacz piłkarski [[OKS Stomil Olsztyn|Stomilu Olsztyn]] (kierownik drużyny), wcześniej zawodnik tego zespołu.<br/><br/> | '''Mieczysław Wysocki''' (ur. 14 kwietnia 1940 r. w miejscowości Wertepa Kiwerka (były ZSRR), zm. 14 listopada 1999 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]]) – długoletni działacz piłkarski [[OKS Stomil Olsztyn|Stomilu Olsztyn]] (kierownik drużyny), wcześniej zawodnik tego zespołu.<br/><br/> | ||
==Działalność sportow== | ==Działalność sportow== | ||
| − | Urodził się na wschodzie, na terenach zajmowanych później przez ZSRR. Wraz z rodzicami przyjechał do [[Olsztyn|Olsztyna]] jako 5-letni chłopiec | + | Urodził się na wschodzie, na terenach zajmowanych później przez ZSRR. Wraz z rodzicami przyjechał do [[Olsztyn|Olsztyna]] jako 5-letni chłopiec z jedną z pierwszych grup repatriacyjnych. Jako nastolatek trafił na stadion przy ul. Gietkowskiej w Olsztynie, gdzie trenowali reprezentanci Sparty, dzisiejszego [[OKS Stomil Olsztyn|KS Stomil]] i zaczął treningi. Mimo słabych warunków fizycznych stał się niebawem podstawowym zawodnikiem zespołu, występował w roli rozgrywającego, odznaczał się znakomitym wyszkoleniem technicznym i finezją w grze. |
Podczas odbywania zasadniczej służby wojskowej reprezentował przez dwa sezony [[ MBKS Victoria Bartoszyce|Victorię Bartoszyce]], ale po spełnieniu obowiązku wojskowego wrócił do OKS-u, z którym był związany do końca kariery sportowej. | Podczas odbywania zasadniczej służby wojskowej reprezentował przez dwa sezony [[ MBKS Victoria Bartoszyce|Victorię Bartoszyce]], ale po spełnieniu obowiązku wojskowego wrócił do OKS-u, z którym był związany do końca kariery sportowej. | ||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
Po rozbracie z wyczynowym sportem pozostał w klubie, pełniąc w sekcji piłki nożnej odpowiedzialne funkcje. Zapamiętany został przez wszystkich jako nieoceniony kierownik drużyny. Potrafił w zarodku gasić konflikty i stworzyć dobrą atmosferę. | Po rozbracie z wyczynowym sportem pozostał w klubie, pełniąc w sekcji piłki nożnej odpowiedzialne funkcje. Zapamiętany został przez wszystkich jako nieoceniony kierownik drużyny. Potrafił w zarodku gasić konflikty i stworzyć dobrą atmosferę. | ||
Dla wielu, szczególnie młodych działaczy był niedoścignionym wzorem. Łączył dobroć i uczciwość z codziennymi obowiązkami. | Dla wielu, szczególnie młodych działaczy był niedoścignionym wzorem. Łączył dobroć i uczciwość z codziennymi obowiązkami. | ||
| + | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Archiwum Janusza Poryckiego. <br/> | Archiwum Janusza Poryckiego. <br/> | ||
Wersja z 09:34, 12 lut 2015
| Mieczysław Wysocki | |
| | |
 z archiwum Janusza Poryckiego | |
| Imię i nazwisko | Mieczysław Wysocki |
| Data i miejsce urodzenia | 14 kwietnia 1940 r. w miejscowości Wertepa Kiwerka (były ZSRR) |
| Data śmierci | 14 listopada 1999 r., w Olsztynie |
| Dyscyplina | działacz piłkarski |
| Największy sukces | kierownik drużyny OKS Stomil Olsztyn |
Mieczysław Wysocki (ur. 14 kwietnia 1940 r. w miejscowości Wertepa Kiwerka (były ZSRR), zm. 14 listopada 1999 r. w Olsztynie) – długoletni działacz piłkarski Stomilu Olsztyn (kierownik drużyny), wcześniej zawodnik tego zespołu.
Działalność sportow
Urodził się na wschodzie, na terenach zajmowanych później przez ZSRR. Wraz z rodzicami przyjechał do Olsztyna jako 5-letni chłopiec z jedną z pierwszych grup repatriacyjnych. Jako nastolatek trafił na stadion przy ul. Gietkowskiej w Olsztynie, gdzie trenowali reprezentanci Sparty, dzisiejszego KS Stomil i zaczął treningi. Mimo słabych warunków fizycznych stał się niebawem podstawowym zawodnikiem zespołu, występował w roli rozgrywającego, odznaczał się znakomitym wyszkoleniem technicznym i finezją w grze.
Podczas odbywania zasadniczej służby wojskowej reprezentował przez dwa sezony Victorię Bartoszyce, ale po spełnieniu obowiązku wojskowego wrócił do OKS-u, z którym był związany do końca kariery sportowej.
Po rozbracie z wyczynowym sportem pozostał w klubie, pełniąc w sekcji piłki nożnej odpowiedzialne funkcje. Zapamiętany został przez wszystkich jako nieoceniony kierownik drużyny. Potrafił w zarodku gasić konflikty i stworzyć dobrą atmosferę. Dla wielu, szczególnie młodych działaczy był niedoścignionym wzorem. Łączył dobroć i uczciwość z codziennymi obowiązkami.
Bibliografia
Archiwum Janusza Poryckiego.
