Rezerwat Kadyński Las: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Fizjogeografia terenu i szata roślinna) |
|||
Linia 23: | Linia 23: | ||
=== Fizjogeografia terenu i szata roślinna === | === Fizjogeografia terenu i szata roślinna === | ||
− | Rezerwat położony jest w strefie brzeżnej [[Wysoczyzna Elbląska|Wysoczyzny Elbląskiej]]. Wysokie krawędzie Wysoczyzny od strony Zalewu Wiślanego mają charakter starego, martwego klifu abrazyjnego, przekształconego w wyniku erozji. Kilkaset lat temu w składzie gatunkowym lasów kadyńskich przeważały dęby. Pod koniec VII wieku większość z nich wycięto. Pozostałością po tych lasach jest duża ilość pomnikowych dębów w rezerwacie. Największy z nich | + | Rezerwat położony jest w strefie brzeżnej [[Wysoczyzna Elbląska|Wysoczyzny Elbląskiej]]. Wysokie krawędzie Wysoczyzny od strony [[Zalew Wiślany|Zalewu Wiślanego]] mają charakter starego, martwego klifu abrazyjnego, przekształconego w wyniku erozji. Kilkaset lat temu w składzie gatunkowym lasów kadyńskich przeważały dęby. Pod koniec VII wieku większość z nich wycięto. Pozostałością po tych lasach jest duża ilość pomnikowych dębów w rezerwacie. Największy z nich "Dąb Jana Bażyńskiego" ma około 690 lat i 993 cm obwodu na wysokości 1,3 m. Jest najgrubszym dębem w kraju. |
=== Rośliny === | === Rośliny === |
Wersja z 16:48, 23 lut 2015
Rezerwat przyrody Kadyński Las | |
| |
Rodzaj rezerwatu | leśny |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1972 |
Powierzchnia | 8,11 ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat przyrody Kadyński Las – rezerwat przyrody utworzony w 1972 roku ("Monitor Polski" nr 53, poz. 283) i leży na terenie gminy Tolkmicko, koło miejscowości Kadyny, w lasach należących do Nadleśnictwa Elbląg. Obszar o powierzchni 8,11 ha objęto ochroną w celu zachowania fragmentu starego lasu bukowego z pojedynczymi sędziwymi dębami szypułkowymi.
Spis treści
O rezerwacie
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Rezerwat położony jest w strefie brzeżnej Wysoczyzny Elbląskiej. Wysokie krawędzie Wysoczyzny od strony Zalewu Wiślanego mają charakter starego, martwego klifu abrazyjnego, przekształconego w wyniku erozji. Kilkaset lat temu w składzie gatunkowym lasów kadyńskich przeważały dęby. Pod koniec VII wieku większość z nich wycięto. Pozostałością po tych lasach jest duża ilość pomnikowych dębów w rezerwacie. Największy z nich "Dąb Jana Bażyńskiego" ma około 690 lat i 993 cm obwodu na wysokości 1,3 m. Jest najgrubszym dębem w kraju.
Rośliny
W drzewostanie bukowym występują również dąb, grab, klon, wiąz górski, lipa, jesion. Z kolei w runie rezerwatu można spotkać: lilię złotogłów, przytulię wonną, bluszcz pospolity, kopytnik pospolity, podkolan biały i przetacznik górski.
Ciekawostki
W pobliżu, na południowy wschód od rezerwatu, znajduje się zabytkowy zespół pałacowy w Kadynach, który stanowi dodatkową atrakcję dla zwiedzających rezerwat. Natomiast na północny zachód od rezerwatu jest położony zespół poklasztorny z odbudowanym kościołem franciszkańskim.
Bibliografia
Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L.: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa Warmińsko-Mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Zobacz też
Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie [03.12.2014]
Rezerwat przyrody Kadyński Las, pl.wikipedia.org [03.12.2014]
pkwe.pl [03.12.2014]
Las bukowy
Dąb Bażyńskiego w Kadynach
Marzanka wonna (Asperula adorata)