Popioły: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 5: Linia 5:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Popiołów
 
  |dopełniacz wsi        = Popiołów
  |zdjęcie              = Popioły. Kwatera wojenna.jpg 
+
  |zdjęcie              =  
  |opis zdjęcia          = Popioły. Kwatera wojenna.<br>Fot. Adler7. Źródło: [http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1914/warminsko-mazurskie/popioly/ www.rowery.olsztyn.pl] [30.07.2013]
+
  |opis zdjęcia          =  
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie

Wersja z 11:36, 1 kwi 2015

Popioły

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat węgorzewski
Gmina Budry
Liczba ludności (2010) 222
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 11-606
Tablice rejestracyjne NWE
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Popioły
Popioły
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Popioły
Popioły
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Popioły (niem. Popiollen, od 1938 r. Albrechtswiesen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Budry. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 222 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Henryk Waraksa[1].

Mogiła żołnierza niemieckiego.
Fot. Adler7. Źródło: www.rowery.olsztyn.pl [30.07.2013]

Położenie

Wieś położona jest w północnej części Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, na Pojezierzu Giżycko-Węgorzewskim, nad rzeką Gołdapą, 16 km na wschód od Węgorzewa, w pobliżu granicy z powiatem gołdapskim, przebiega przez nią droga wojewódzka nr 650.

Dzieje miejscowości

Osada istniała tutaj już w 1558 roku. Lokowana została w 1566 roku na 39,5 łana, z których cztery przypadły sołtysowi Marcinowi z Wróbla. Nazwa miejscowości (Pappiollen, Popiollen) pochodzi od popiołów, jakie pozostawały po wypaleniu puszczy pod zasiedlenie.

W 1562 roku powstał tu majątek państwowy, w którym pańszczyznę odrabiali zarówno chłopi z Popiołów, jak i z okolicznych wsi. Osada obejmowała wówczas 15 łanów, zaś majątek ponad 17 łanów. W wyniku epidemii dżumy w 1710 roku zmarli niemal wszyscy mieszkańcy (143 osoby). Majątek przeszedł w prywatne ręce w 1815 roku. W połowie XIX wieku wieś liczyła 15 łanów, zaś majątek ponad 38 łanów. Wieś łącznie z majątkiem w 1858 roku były zamieszkane przez 378 osób. Podróżujący po tych okolicach przed wojną światową Mieczysław Orłowicz zwracał uwagę, że wieś jest dobrym punktem wyjściowym wycieczek w piękne okoliczne wzgórza i lasy (Piłackie Wzgórza). W roku 1939 wieś liczyła 494 mieszkańców.

Szkoła we wsi powstała w 1752 roku. W połowie następnego stulecia uczęszczało do niej 43 dzieci, zaś w 1935 roku dwóch nauczycieli pracowało tu z 39 dziećmi. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono w 1947 roku; w połowie lat 60. obejmowała ona osiem klas.

Po II wojnie światowej w Popiołach powstała (1947) młodzieżowa drużyna pożarnicza, zaś remizę wybudowano w czynie społecznym.

Od 1954 roku Popioły były siedzibą gromady, następnie weszły w skład gromady (później gminy) Budry. W 1972 roku sołectwo Popioły obejmowało wsie: Zakałcze Małe, Zakałcze Wielkie, Popioły i Wydutki.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Budrach, a także parafii greckokatolickiej w Baniach Mazurskich.

Zabytki

  • drewniana chałupa chłopska z początku XIX wieku, na podmurówce kamiennej, z podcieniami, dwuspadowym dachem
  • murowany młyn z przełomu XVIII i XIX wieku
  • stary cmentarz ewangelicki, na którym zlokalizowana jest mogiła 2 żołnierzy rosyjskich i 1 żołnierza niemieckiego, poległych w czasie I wojny światowej

Bibliografia

Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
Wakar Andrzej, Wilamowski Bohdan, Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1968.
Bank Danych Lokalnych GUS [30.07.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [30.07.2013]
Olsztyńska Strona Rowerowa [30.07.2013]

Przypisy

  1. Wrota Warmii i Mazur [30.08.2013]