Rudziszki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 6: | Linia 6: | ||
|dopełniacz wsi = Rudziszek | |dopełniacz wsi = Rudziszek | ||
|zdjęcie = Pozostałości pomnika ku czci poległych w I wojnie światowej.jpg | |zdjęcie = Pozostałości pomnika ku czci poległych w I wojnie światowej.jpg | ||
| − | |opis zdjęcia = Pozostałości pomnika ku czci poległych w I wojnie światowej [http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1914/warminsko-mazurskie/rudziszki/ | + | |opis zdjęcia = Pozostałości pomnika ku czci poległych w I wojnie światowej. Fot. asdg70. Źródło: [http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1914/warminsko-mazurskie/rudziszki/ www.rowery.olsztyn.pl] [03.11.2014] |
|rodzaj miejscowości = wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
''' Rudziszki''' (niem. ''Raudischken'', od 1938 r. ''Raudingen'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat węgorzewski | powiecie węgorzewskim]], w [[Węgorzewo (gmina miejsko-wiejska)|gminie Węgorzewo]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie |województwa suwalskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 248 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Wojciech Olender]]<ref>[http://gmina.wegorzewo.sisco.info/?id=367/ Strona Gminy Węgorzewo] [30.08.2013]</ref> | ''' Rudziszki''' (niem. ''Raudischken'', od 1938 r. ''Raudingen'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat węgorzewski | powiecie węgorzewskim]], w [[Węgorzewo (gmina miejsko-wiejska)|gminie Węgorzewo]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie |województwa suwalskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 248 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Wojciech Olender]]<ref>[http://gmina.wegorzewo.sisco.info/?id=367/ Strona Gminy Węgorzewo] [30.08.2013]</ref> | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| − | [[File:Pałac w Rudziszkach.jpg|thumb|right|290px|Pałac w Rudziszkach [http:// | + | [[File:Pałac w Rudziszkach.jpg|thumb|right|290px|Pałac w Rudziszkach. Fot. Eume. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Rudziszki2.jpg Commons Wikimedia] [03.11.2014] ]] |
| − | ]] | ||
==Położenie== | ==Położenie== | ||
Wieś położona jest w północnej części [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich|Krainy Wielkich Jezior Mazurskich]], na [[Pojezierze Giżycko-Węgorzewskie|Pojezierzu Giżycko–Węgorzewskim]], 13 km na północ od [[Węgorzewo|Węgorzewa]], na wschód od drogi krajowej nr 63, około 2 km od granicy z obwodem kaliningradzkim. Około 4 km na zachód od wsi znajduje się jezioro [[Jezioro Oświn|Oświn]]. | Wieś położona jest w północnej części [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich|Krainy Wielkich Jezior Mazurskich]], na [[Pojezierze Giżycko-Węgorzewskie|Pojezierzu Giżycko–Węgorzewskim]], 13 km na północ od [[Węgorzewo|Węgorzewa]], na wschód od drogi krajowej nr 63, około 2 km od granicy z obwodem kaliningradzkim. Około 4 km na zachód od wsi znajduje się jezioro [[Jezioro Oświn|Oświn]]. | ||
Wersja z 07:22, 9 mar 2015
| Rudziszki | |
| | |
![Pozostałości pomnika ku czci poległych w I wojnie światowej. Fot. asdg70. Źródło: www.rowery.olsztyn.pl [03.11.2014]](/index.php/Plik:Pozosta%C5%82o%C5%9Bci_pomnika_ku_czci_poleg%C5%82ych_w_I_wojnie_%C5%9Bwiatowej.jpg) Pozostałości pomnika ku czci poległych w I wojnie światowej. Fot. asdg70. Źródło: www.rowery.olsztyn.pl [03.11.2014]
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | węgorzewski |
| Gmina | Węgorzewo |
| Liczba ludności (2010) | 248 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
| Kod pocztowy | 11-600 |
| Tablice rejestracyjne | NWE |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rudziszki | |
| Położenie na mapie Polski  Rudziszki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rudziszki (niem. Raudischken, od 1938 r. Raudingen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Węgorzewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 248 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Wojciech Olender[1]
Położenie
Wieś położona jest w północnej części Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, na Pojezierzu Giżycko–Węgorzewskim, 13 km na północ od Węgorzewa, na wschód od drogi krajowej nr 63, około 2 km od granicy z obwodem kaliningradzkim. Około 4 km na zachód od wsi znajduje się jezioro Oświn.
Dzieje miejscowości
W pobliżu wsi znajdują się wały – pozostałości po dawnym grodzisku pruskim, błędnie wiązane z okresem wojen z XVII wieku i z tego powodu nazywane w okolicy „szańcami szwedzkimi”.
Pierwsi chłopi – zapewne pochodzący z Litwy – osiedlili się tu w XVI wieku. Był to majątek szlachecki, którego właścicielami w XIX wieku była rodzina Hassdorfów, a w następnym stuleciu (do 1945 roku) ród von Below. Tutejszy pałac pochodzi z XVII wieku, przebudowany w latach 1800-1820. Po II wojnie światowej w pałacu znajdowała się siedziba Wojsk Ochrony Pogranicza, zaś po pożarze w latach 50. XX w.został wyremontowany i zaadaptowany na Oddział Szpitala Psychiatrycznego w Węgorzewie.
Data powstania tutejszej szkoły nie jest znana; wiadomo natomiast, że w 1935 roku pracowało w niej dwóch nauczycieli, zaś uczęszczało 83 dzieci. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono w 1947 roku; w połowie lat 60. XX w. obejmowała osiem klas.
W Rudziszkach znajduje się planowane przejście graniczne z obwodem kaliningradzkim do Kryłowa.
W skład sołectwa Rudziszki wchodzą wsie: Rudziszki, Łęgwarowo, Pasternak i Zielony Ostrów.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Węgielsztynie.
Zabytki
- zespół pałacowo-parkowy z pałacem z XIX wieku
- park w stylu angielskim; jeszcze w XX wieku rósł w nim jeden z najstarszych dębów w Polsce; poza tym pomniki przyrody: topola biała, trzy dęby szypułkowe, lipa drobnolistna
- oranżeria z początków XIX wieku
- spichlerz z czerwonej cegły z 1922 roku
Bibliografia
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 2001.
Wakar Andrzej, Wilamowski Bohdan, Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1968.
Bank Danych Lokalnych GUS [30.07.2013]
Olsztyńska Strona Rowerowa [03.11.2014]
Wikipedia [03.11.2014]
Przypisy
- ↑ Strona Gminy Węgorzewo [30.08.2013]
