Prątnica: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę " {{Wieś infobox |nazwa = Prątnica |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł = |dopełniacz wsi = Prątnic...") |
|||
Linia 24: | Linia 24: | ||
|mapa wsi = | |mapa wsi = | ||
|kod mapy = PL-WN | |kod mapy = PL-WN | ||
− | |stopniN = 53 |minutN = | + | |stopniN = 53 |minutN = 28 |sekundN = 39 |
− | |stopniE = 19 |minutE = 48 |sekundE = | + | |stopniE = 19 |minutE = 48 |sekundE = 34 |
|commons = | |commons = | ||
|wikipodróże = | |wikipodróże = | ||
Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | <big>''' | + | <big>'''Prątnica''' (niem. ''Prontnitza'', w latach 1866-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Pronikau'') – wieś w Polsce. Położona w powiecie iławskim w gminie Lubawa. Miejscowość położona 5 km na południowy wschód od Lubawy. Wieś istniała prawdopodobnie już za czasów pogańskich. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna: === | === Charakterystyka fizjograficzna: === | ||
− | + | W krajobrazie ciągnie się pas równiny sandrowej. W budowie sandrowej znaczącą rolę pełniły osady piaszczyste. W ich składzie chemicznym znajduje się wysoka zawartość krzemionki. W skład surowców mineralnych wchodzi: kruszywo, surowce ceramiczne oraz organiczne. Złoża ich zalegają na powierzchni albo występują płytko pod powierzchnią ziemi. Do najobficiej występujących bogactw naturalnych zalicza się torf. Sieć hydrograficzna omawianego terenu powstała z chwila ustąpienia lodowca. | |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości: === | === Dzieje miejscowości: === | ||
− | + | Biskup Otto nadał wsi w latach 1324-1349 przywilej na prawie chełmińskim na 60 łanów. Również w XIV wieku został wybudowany kościół i utworzono we wsi parafię. Biskup chełmiński Tideman Gise założył w 1546 roku staw rybny miedzy wsiami: Prątnicą i Tynwałdem. Ponadto doprowadził wodę z rzeczki Prątnicy, przez granicę dóbr biskupich, aż do wsi Tuszewo. Utworzenie stawu spowodowało zalanie łąk mieszkańcom wsi Prątnica. Wówczas biskup nadał im dwa opustoszałe łany jako odszkodowanie. W XVI wieku wieś prowadziła sprzedaż piwa. Od roku 1773 miejscowość była w posiadaniu króla pruskiego. W 1789 roku były we wsi 34 zagrody. W roku 1885 żyło tu 553 osoby, w tym było 507 katolików i 46 ewangelików. Szkoła w Prątnicy była w drugiej połowie XVIII wieku. W latach 1798 – 1799 uczył w niej Żmijewski. W roku 1906 wybuchł strajk szkolny, który szybko został. W roku 1928 Prątnica liczyła 550 osób. Po drugiej wojnie światowej wieś się rozbudowała. W latach sześćdziesiątych wybudowano nową szkołę i ośrodek zdrowia. Wieś sołecka Prątnica w 1978 roku liczyła 782 mieszkańców. W tym roku była we wsi szkoła podstawowa, przedszkole oraz biblioteka. | |
<br/> | <br/> | ||
Linia 52: | Linia 52: | ||
=== Zabytki: === | === Zabytki: === | ||
− | + | Do zabytków w Prątnicy należy: murowany, kościół parafialny, w stylu gotyckim, zbudowany w XIV wieku, przebudowany około 1600 roku. Ciekawostką jest cygański bożek wmurowany w ścianę kościoła. Figura ta do dzisiaj zachowała wyraźne rysy. | |
<br/> | <br/> | ||
=== Gospodarka: === | === Gospodarka: === | ||
− | + | W 1975 roku wraz z reformą władz i administracji terenowej zmodyfikowana została funkcja kółek rolniczych. W 1975 roku nastąpiła ich reorganizacja. Utworzono Spółdzielnię Kółek Rolniczych w Lubawie. Prątnica stała się filią Zakładu Usług Mechanizacji Rolnictwa i Transportu w Lubawie. | |
<br/> | <br/> | ||
Linia 69: | Linia 69: | ||
=== Bibliografia: === | === Bibliografia: === | ||
− | + | ''Prątnica'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 9, red. B. Chlebowski, Warszawa 1888.<br/> | |
− | + | Śliwiński Józef, ''Lubawa, z dziejów miasta i okolic'', Olsztyn 1982.<br/> | |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 19:18, 23 wrz 2013
Prątnica | |
| |
[[Plik:|240px|Prątnica]] | |
Państwo | Polska |
Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
Powiat | Iława |
Gmina | Lubawa |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Prątnica (niem. Prontnitza, w latach 1866-1945 miejscowość nosiła nazwę Pronikau) – wieś w Polsce. Położona w powiecie iławskim w gminie Lubawa. Miejscowość położona 5 km na południowy wschód od Lubawy. Wieś istniała prawdopodobnie już za czasów pogańskich.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna:
W krajobrazie ciągnie się pas równiny sandrowej. W budowie sandrowej znaczącą rolę pełniły osady piaszczyste. W ich składzie chemicznym znajduje się wysoka zawartość krzemionki. W skład surowców mineralnych wchodzi: kruszywo, surowce ceramiczne oraz organiczne. Złoża ich zalegają na powierzchni albo występują płytko pod powierzchnią ziemi. Do najobficiej występujących bogactw naturalnych zalicza się torf. Sieć hydrograficzna omawianego terenu powstała z chwila ustąpienia lodowca.
Dzieje miejscowości:
Biskup Otto nadał wsi w latach 1324-1349 przywilej na prawie chełmińskim na 60 łanów. Również w XIV wieku został wybudowany kościół i utworzono we wsi parafię. Biskup chełmiński Tideman Gise założył w 1546 roku staw rybny miedzy wsiami: Prątnicą i Tynwałdem. Ponadto doprowadził wodę z rzeczki Prątnicy, przez granicę dóbr biskupich, aż do wsi Tuszewo. Utworzenie stawu spowodowało zalanie łąk mieszkańcom wsi Prątnica. Wówczas biskup nadał im dwa opustoszałe łany jako odszkodowanie. W XVI wieku wieś prowadziła sprzedaż piwa. Od roku 1773 miejscowość była w posiadaniu króla pruskiego. W 1789 roku były we wsi 34 zagrody. W roku 1885 żyło tu 553 osoby, w tym było 507 katolików i 46 ewangelików. Szkoła w Prątnicy była w drugiej połowie XVIII wieku. W latach 1798 – 1799 uczył w niej Żmijewski. W roku 1906 wybuchł strajk szkolny, który szybko został. W roku 1928 Prątnica liczyła 550 osób. Po drugiej wojnie światowej wieś się rozbudowała. W latach sześćdziesiątych wybudowano nową szkołę i ośrodek zdrowia. Wieś sołecka Prątnica w 1978 roku liczyła 782 mieszkańców. W tym roku była we wsi szkoła podstawowa, przedszkole oraz biblioteka.
Ludzie związani z miejscowością:
Zabytki:
Do zabytków w Prątnicy należy: murowany, kościół parafialny, w stylu gotyckim, zbudowany w XIV wieku, przebudowany około 1600 roku. Ciekawostką jest cygański bożek wmurowany w ścianę kościoła. Figura ta do dzisiaj zachowała wyraźne rysy.
Gospodarka:
W 1975 roku wraz z reformą władz i administracji terenowej zmodyfikowana została funkcja kółek rolniczych. W 1975 roku nastąpiła ich reorganizacja. Utworzono Spółdzielnię Kółek Rolniczych w Lubawie. Prątnica stała się filią Zakładu Usług Mechanizacji Rolnictwa i Transportu w Lubawie.
Kultura:
Bibliografia:
Prątnica, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 9, red. B. Chlebowski, Warszawa 1888.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.