Parafia greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła w Pieniężnie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 25: | Linia 25: | ||
W 1947 r. w wyniku [[Akcja Wisła|Akcji Wisła]], na tereny północno-wschodniej Polski przesiedlono ludność pochodzenia ukraińskiego - wyznania greckokatolickiego. W latach 50-tych XX w. w kościele Seminarium Duchownego Ojców Werbistów w Pieniężnie w okresie większych świąt, tj. Wielkanocy i Bożego Narodzenia odprawiane były ciche msze dla grekokatolików. | W 1947 r. w wyniku [[Akcja Wisła|Akcji Wisła]], na tereny północno-wschodniej Polski przesiedlono ludność pochodzenia ukraińskiego - wyznania greckokatolickiego. W latach 50-tych XX w. w kościele Seminarium Duchownego Ojców Werbistów w Pieniężnie w okresie większych świąt, tj. Wielkanocy i Bożego Narodzenia odprawiane były ciche msze dla grekokatolików. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | Na Wielkanoc 1958 r. została odprawiona pierwsza Służba Boża w kościele w Łajsach przez ks. Piotra Hardybałę, który dojeżdżał z Dobrego Miasta, gdzie był duszpasterzem od roku 1957. W tym też 1958 r. zostały założone księgi parafialne: chrztów, ślubów i zmarłych. W tym | + | Na Wielkanoc 1958 r. została odprawiona pierwsza Służba Boża w kościele w Łajsach przez ks. Piotra Hardybałę, który dojeżdżał z Dobrego Miasta, gdzie był duszpasterzem od roku 1957. W tym też 1958 r. zostały założone księgi parafialne: chrztów, ślubów i zmarłych. W tym też okresie rozpoczęto czynić starania o przekazanie kościoła poprotestanckiego w Pieniężnie na własność wspólnoty ukraińskiej. Ks. bp Wilczyński przekazał grekokatolikom w używanie kościół św. Jakuba w Pieniężnie, który obecnie jest własnością parafii pod wezwaniem św. Michała Archanioła. |
<br/> | <br/> | ||
| + | Z dniem 4 stycznia 1959 r. zaczęto regularnie odprawiać w kościele nabożeństwa liturgiczne. Od lipca 1961 r. proboszczem parafii był ks. P. Hardybała. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
W sierpniu 1967 r. na krótki okres duszpasterzem w Pieniężnie zostaje ks. Włodzimierz Pyrczak. Od czerwca 1968 r. pracę duszpasterską prowadzili ojcowie bazylianie, o. Fedewycz i o. Bałyk. Od końca 1986 r. prace duszpasterską przejął ks. Mikołaj Zając, któremu od 1969 r. pomagał ks. Konrad Jackiw. W 1971 r. ks. Zając odszedł na emeryturę, a jego miejsce zajął ks. Jackiw, który w ciągu wielu lat kapłańskiej posługi wiernie prowadził pracę duszpasterską, udzielając chrztów, słuchając spowiedzi, udzielając ślubów itp. Dopiero jednak od 1981 r. rozpoczęła się regularna katechizacja, która objęła dzieci od I do VIII klasy szkoły podstawowej z takich miejscowości jak: Pieniężno, Braniewo, Lelkowo, Głębock. Tam tez powstały pierwsze punkty katechetyczne. Nauczanie religii prowadziła od roku 1981, aż do roku 1992 siostra Romana - bazylianka. Przez Pierwsze lata swojej pracy dojeżdżała z Warszawy. | W sierpniu 1967 r. na krótki okres duszpasterzem w Pieniężnie zostaje ks. Włodzimierz Pyrczak. Od czerwca 1968 r. pracę duszpasterską prowadzili ojcowie bazylianie, o. Fedewycz i o. Bałyk. Od końca 1986 r. prace duszpasterską przejął ks. Mikołaj Zając, któremu od 1969 r. pomagał ks. Konrad Jackiw. W 1971 r. ks. Zając odszedł na emeryturę, a jego miejsce zajął ks. Jackiw, który w ciągu wielu lat kapłańskiej posługi wiernie prowadził pracę duszpasterską, udzielając chrztów, słuchając spowiedzi, udzielając ślubów itp. Dopiero jednak od 1981 r. rozpoczęła się regularna katechizacja, która objęła dzieci od I do VIII klasy szkoły podstawowej z takich miejscowości jak: Pieniężno, Braniewo, Lelkowo, Głębock. Tam tez powstały pierwsze punkty katechetyczne. Nauczanie religii prowadziła od roku 1981, aż do roku 1992 siostra Romana - bazylianka. Przez Pierwsze lata swojej pracy dojeżdżała z Warszawy. | ||
| Linia 56: | Linia 51: | ||
== Kler parafialny == | == Kler parafialny == | ||
| − | .... | + | Od lipca 1961 r. proboszczem parafii był ks. P. Hardybała. Po jego wyjeździe do Kanady, pracę duszpasterską przejęli na krótko o. Wasyl i o. Eustachy Charchalisowie. |
| + | |||
| + | W czerwcu 1962 r. przybył do Pieniężna pełen entuzjazmu młody ksiądz Teodor Majkowicz, który podobnie jak jego poprzednik, dojeżdżał z Dobrego Miasta. Jego praca przyniosła wiele pozytywnych efektów, do których zaliczyć możemy m.in. przygotowanie 86 dzieci do I Komunii, remonty kościoła i pracę katechetyczną. | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 14:59, 27 gru 2013
| Parafia Greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła | |
| | |
| Siedziba | Pieniężno |
| Adres | ul. Braniewska 3, 14-520 Pieniężno |
| Data powołania | 1958 |
| Wyznanie | katolickie |
| Kościół | obrządku bizantyjsko-ukraińskiego |
| Archieparchia | przemysko-warszawska |
| Dekanat | olsztyński |
| Cerkiew | Cerkiew św. Michała w Pieniężnie |
| Wspomnienie liturgiczne | 21 listopad |
Parafia Greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła w Pieniężnie – greckokatolicka parafia leżąca w dekanacie olsztyńskim, należącym do Archieparchii przemysko-warszawskiej. Erygowana w 1958 r. Mieści się przy ul. Braniewskiej 3 w Pieniężnie.
Spis treści
Historia parafii
W 1947 r. w wyniku Akcji Wisła, na tereny północno-wschodniej Polski przesiedlono ludność pochodzenia ukraińskiego - wyznania greckokatolickiego. W latach 50-tych XX w. w kościele Seminarium Duchownego Ojców Werbistów w Pieniężnie w okresie większych świąt, tj. Wielkanocy i Bożego Narodzenia odprawiane były ciche msze dla grekokatolików.
Na Wielkanoc 1958 r. została odprawiona pierwsza Służba Boża w kościele w Łajsach przez ks. Piotra Hardybałę, który dojeżdżał z Dobrego Miasta, gdzie był duszpasterzem od roku 1957. W tym też 1958 r. zostały założone księgi parafialne: chrztów, ślubów i zmarłych. W tym też okresie rozpoczęto czynić starania o przekazanie kościoła poprotestanckiego w Pieniężnie na własność wspólnoty ukraińskiej. Ks. bp Wilczyński przekazał grekokatolikom w używanie kościół św. Jakuba w Pieniężnie, który obecnie jest własnością parafii pod wezwaniem św. Michała Archanioła.
Z dniem 4 stycznia 1959 r. zaczęto regularnie odprawiać w kościele nabożeństwa liturgiczne. Od lipca 1961 r. proboszczem parafii był ks. P. Hardybała.
W sierpniu 1967 r. na krótki okres duszpasterzem w Pieniężnie zostaje ks. Włodzimierz Pyrczak. Od czerwca 1968 r. pracę duszpasterską prowadzili ojcowie bazylianie, o. Fedewycz i o. Bałyk. Od końca 1986 r. prace duszpasterską przejął ks. Mikołaj Zając, któremu od 1969 r. pomagał ks. Konrad Jackiw. W 1971 r. ks. Zając odszedł na emeryturę, a jego miejsce zajął ks. Jackiw, który w ciągu wielu lat kapłańskiej posługi wiernie prowadził pracę duszpasterską, udzielając chrztów, słuchając spowiedzi, udzielając ślubów itp. Dopiero jednak od 1981 r. rozpoczęła się regularna katechizacja, która objęła dzieci od I do VIII klasy szkoły podstawowej z takich miejscowości jak: Pieniężno, Braniewo, Lelkowo, Głębock. Tam tez powstały pierwsze punkty katechetyczne. Nauczanie religii prowadziła od roku 1981, aż do roku 1992 siostra Romana - bazylianka. Przez Pierwsze lata swojej pracy dojeżdżała z Warszawy.
Zgodnie z dekretem wikarego generalnego ks. Josafata Romanyka parafię Pieniężno objął 8 września 1984 r. ks. Julian Gbur - proboszcz parafii z Górowa Iławeckiego, który z Pieniężnem był związany już wcześniej przez Seminarium Księży Werbistów, gdzie dojrzewało jego powołanie i gdzie otrzymał święcenia kapłańskie i po raz pierwszy zetknął się z obrządkiem greckokatolickim. Ojciec Julian rozpoczął prace od remontu zaniedbanej świątyni, która w swoim wnętrzu nie miała wyglądu cerkwi i nie była przystosowana do liturgii wschodniej. Remont objął całkowitą wymianę dachu, konserwację sufitu, odrestaurowanie malowideł, wzmocnienie ścian. Ksiądz Gbur i parafianie ponieśli wiele kosztów i wysiłku przy remoncie świątyni.
W 1987 r. została podjęta decyzja o rozbudowie kościoła. Dobudowano prezbiterium, zakrystię i salki katechetyczne, a także piwnicę z zamiarem wykorzystania jej w przyszłości na świetlicę. W dobudowanej części cerkwi stanął ikonostas, wykonany przez Mirosława Smereka, na scenie za ołtarzem została namalowana Oranta-Matka Boża. Prace remontowe i budowlane zostały zakończone w 1990 r. Poświęcenia wyremontowanej świątyni i ikonostasu dokonał ks. bp Jan Martyniak.
Tysiąclecie chrztu Rusi było obchodzone bardzo uroczyście pod przewodnictwem ojców bazylianów.
W pracy duszpasterskiej w parafii pomagali ks. Julianowi Gburowi księżą wikariusze: ks. Dariusz Wowk (1990), ks. Mirosław Trojanowski (1991), ks. Bogdan Pańczak (1991-1992). W roku 1992 do pomocy został skierowany ks. Artur Masłej (1992-1993). Dekretem ks. bpa Jana Martyniaka z dnia 24 czerwca 1993 duszpasterzem i administratorem parafii w Pieniężnie i w Braniewie został ustanowiony ks. Artur Masłej, który do tego czasu pełnił obowiązki wikariusza. Ksiądz Masłej zamieszkał w Pieniężnie w wynajętym mieszkaniu. Podjął starania o kupno domu z przeznaczeniem na plebanię. Sprawa została załatwiona pozytywnie i w chwili obecnej parafia posiada już własną plebanię. W sierpniu 1993 r. zamieszkały w Pieniężnie także siostry bazylianki: s. Magdalena i s. Anna, które zajmują się katechizacją dzieci w parafiach Pieniężno, Braniewo, Lelkowo i Orneta. Katechizacja dzieci odbywa się w szkołach.
W parafii znajdują się księgi metrykalne:
Księgi Chrztów - od 1958 r.
Księgi Małżeństw - od 1958 r.
Księgi Zmarłych - od 1958 r.
Kler parafialny
Od lipca 1961 r. proboszczem parafii był ks. P. Hardybała. Po jego wyjeździe do Kanady, pracę duszpasterską przejęli na krótko o. Wasyl i o. Eustachy Charchalisowie.
W czerwcu 1962 r. przybył do Pieniężna pełen entuzjazmu młody ksiądz Teodor Majkowicz, który podobnie jak jego poprzednik, dojeżdżał z Dobrego Miasta. Jego praca przyniosła wiele pozytywnych efektów, do których zaliczyć możemy m.in. przygotowanie 86 dzieci do I Komunii, remonty kościoła i pracę katechetyczną.
Zgromadzenia zakonne na terenie parafii
Siostry Zakonu Bazylego Wielkiego - w parafii od 1993 r.
Zobacz też
...
Bibliografia
Grekokatolicy, 27.12.2013.
