Józef Wierzbicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 50: | Linia 50: | ||
*Jego brat Ryszard Wierzbicki - lekarz, oficer rezerwy, został zamordowany w Katyniu. Na cmentarzu w Lidzbarku Warmińskim jest jego symboliczna mogiła. | *Jego brat Ryszard Wierzbicki - lekarz, oficer rezerwy, został zamordowany w Katyniu. Na cmentarzu w Lidzbarku Warmińskim jest jego symboliczna mogiła. | ||
| − | W 1996 r. w czasie Zjazdu Absolwentów Technikum Rolniczo Łąkarskiego, na budynku szkolnym, w którym pracował, odsłonięto tablicę pamiątkową jemu poświęconą. Rada Miasta Lidzbarka Warmińskiego nazwała jego imieniem uliczkę, przy której kiedyś mieszkał. | + | *W 1996 r. w czasie Zjazdu Absolwentów Technikum Rolniczo Łąkarskiego, na budynku szkolnym, w którym pracował, odsłonięto tablicę pamiątkową jemu poświęconą. Rada Miasta Lidzbarka Warmińskiego nazwała jego imieniem uliczkę, przy której kiedyś mieszkał. |
Wersja z 09:35, 16 cze 2015
| Józef Wierzbicki | |
| | |
 ]Józef Wierzbicki
Źródło: lidzbarkrolnicza.pl] | |
| Data i miejsce urodzenia | 1896 r. Żelechów |
| Data i miejsce śmierci | 1980 r. Lidzbark Warmiński |
(1896-1980) - założyciel i pierwszy dyrektor Technikum Rolniczo-Łąkarskiego w Lidzbarku Warmińskim w latach 1946-1949 oraz w latach 1957-1958, wizytator szkół rolniczych (1949-1953), nauczyciel do 1976 r., społecznik
Spis treści
Biografia i działalność zawodowa
Urodził się 6 kwietnia 1896 r. w Żelechowie, pow. Garwolin w rodzinie inteligenckiej. W roku 1907 rozpoczął naukę w polskim prywatnym Gimnazjum Podlaskim w Siedlcach. Podwójną maturę polską i rosyjską zdał w 1915 r. W tym samym roku wraz z rodziną zostaje ewakuowany przez wycofujące się wojsko rosyjskie na tereny obecnej Białorusi, a potem Ukrainy.
We wrześniu 1918 r. wraz z bratem wstępuje do powstającej w Rosji formacji Wojska Polskiego z którym w 1919 r. wraca do Polski. W latach 1919-1920 w składzie 28 Pułku Strzelców Kaniowskich bierze udział w walkach z Ukraińcami w Małopolsce Wschodniej, z bolszewikami na Wileńszczyźnie i w Bitwie Warszawskiej.
Bezpośrednio po zdemobilizowaniu w listopadzie 1921 r. wstępuje na Uniwersytet Jagieloński, gdzie w 1924 r. uzyskuje dyplom potwierdzający wyższe wykształcenie w zakresie biologii z chemią oraz przygotowanie pedagogiczne do pracy w szkołach.
Pracę zawodową rozpoczął w 1924 r. w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Żeńskim w Sosnowcu. Od 1931 r. pracował w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Sosnowcu i Jędrzejowie. W latach 1934-1939 był dyrektorem w Państwowym Gimnazjum Ogólnokształcącym w Mielcu.
W 1939 r. zmobilizowany, uczestniczy w walkach Kampanii Wrześniowej. Dostaje się do niewoli niemieckiej - gdzie działał w tajnej siatce przygotowującej dokumenty dla oficerów. Umożliwiały im przerzut do armii polskiej we Francji. Wykrycie tych działań przez niemiecki wywiad spowodowało odesłanie go do obozu jenieckiego w Niemczech, gdzie przebywał w stalagach XVIII, VB, XIB. Z obozu jenieckiego skierowany do przymusowych prac na rzecz III Rzeszy - osuszanie błot w Bremen i praca na roli w Marcardsmoor kreis Wittmund. Z niewoli wyszedł 10 maja 1945 r. po wkroczeniu Dywizji Pancernej gen. Maczka na teren Niemiec.
Po zakończeniu II wojny światowej powrócił do Polski, prowadził przez rok kurs nauczycielski na polecenie rakowskiego kuratorium. Następnie objął posadę dyrektora Gimnazjum Rolniczego i Liceum Gospodarstwa Wiejskiego w Lidzbarku Warmińskim. Do miasta przyjechał w październiku 1946 r. Wtedy też zaczęła się nauka w szkole. Stanowisko pełnił do 1949 r.
W okresie 1949-1953 był wizytatorem Wydziału Oświaty Rolniczej w Olsztynie. Od 1953 r. do 1976 r. nauczyciel biologii i chemii w Technikum Rolniczo-Łąkarskim w Lidzbarku Warmińskim (w 1957 r. piastował tam również stanowisko dyrektora).
Prowadził pracownię biologiczną i przyszkolny ogródek botaniczny. Udzielał się również w Ognisku Metodycznym Biologii i Wojewódzkiej Komisji Dyscyplinarnej dla nauczycieli szkół rolniczych.
Jego osobowość i bogate doświadczenie pedagogiczne wpływały w poważnym stopniu na charakter i styl pracy lidzbarskiego Technikum przez dziesięciolecia. Od 1960 r. na emeryturze, pracował jeszcze w szkole na części etatu do czerwca 1976 r. Zmarł 8 lipca 1980 r w Lidzbarku Warmińskim. Spoczywa na miejskim cmentarzu.
Nagrody i odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Medal Zasłużony Nauczyciel PRL
- Złota Odznaka Zasłużonym dla Warmii i Mazur
Ciekawostki
- Jego brat Ryszard Wierzbicki - lekarz, oficer rezerwy, został zamordowany w Katyniu. Na cmentarzu w Lidzbarku Warmińskim jest jego symboliczna mogiła.
- W 1996 r. w czasie Zjazdu Absolwentów Technikum Rolniczo Łąkarskiego, na budynku szkolnym, w którym pracował, odsłonięto tablicę pamiątkową jemu poświęconą. Rada Miasta Lidzbarka Warmińskiego nazwała jego imieniem uliczkę, przy której kiedyś mieszkał.
Zobacz też
Bibliografia
- Alicja Kicowska, Nauczyciele szkół rolniczych na Warmii i Mazurach (1945-1989), Olsztyn 2009.
- http://lidzbarkrolnicza.pl/ludzie/dyrektorzy/jozef-wierzbicki/
