Tadeusz Milewski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 26: | Linia 26: | ||
*1994 – 2001 r – Członek Zarządu Krajowej Rady Osób Niepełnosprawnych | *1994 – 2001 r – Członek Zarządu Krajowej Rady Osób Niepełnosprawnych | ||
*2000 r – Prezes Warmińsko-Mazurskiej Federacji Sportu Osób Niepełnosprawnych | *2000 r – Prezes Warmińsko-Mazurskiej Federacji Sportu Osób Niepełnosprawnych | ||
| − | + | ||
| + | Był także sekretarzem [[Polski Związek Niewidomych Okręg Warmińsko-Mazurski|Warmińsko-Mazurskiego Okręgu Polskiego Związku Niewidomych]], głównym inicjatorem reaktywowania dawnego Stadionu Leśnego jako Europejskiego Integracyjnego Centrum Sportu, Rehabilitacji i Rekreacji, a także inicjatorem i realizatorem budowy Ośrodka Mieszkalno-Rehabilitacyjnego Niewidomych w Olsztynie przy ul. Paukszty. | ||
Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. | Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. | ||
Wersja z 11:17, 11 maj 2020
| Tadeusz Milewski | |
| | |
 z archiwum Janusza Poryckiego | |
| Imię i nazwisko | Tadeusz Milewski |
| Data i miejsce urodzenia | 13 grudnia 1938 r., Białystok |
| Data śmierci | 11 maja 2020 r., Olsztyn |
| Dyscyplina | działacz sportowy |
| Największy sukces | członek Kadry Narodowej i reprezentant Polski w lekkiej atletyce |
Tadeusz Milewski (ur. 13 grudnia 1938 r. w Białymstoku - 11 maja 2020 r. w Olsztynie[1]) – działacz społeczny i sportowy, inicjator projektu odbudowy Stadionu Leśnego w Olsztynie,
Spis treści
Działalność sportowa i społeczna
Był znanym działaczem społecznym oraz orędownikiem odbudowy Stadionu Leśnego w Olsztynie. Mieszkał w Olsztynie od 1945 roku. Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie oraz podyplomowych studiów z zakresu Tyflopedagogiki na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W latach 1958–1971 był członkiem Kadry Narodowej i reprezentantem Polski w lekkiej atletyce oraz czołowym zawodnikiem olsztyńskiej Gwardii w biegach długodystansowych.
W 1971 r. uległ wypadkowi samochodowemu, w którym częściowo utracił wzrok. W 1976 r. był uczestnikiem paraolimpiady w Toronto, gdzie zdobył brązowy medal. Będąc osobą niepełnosprawną, włączał się w działania społeczne mające na celu pomoc ludziom słabszym i pokrzywdzonym przez los.
Pełnił następujące funkcje społeczne związane z pomocą osobom niepełnosprawnym
- 1994 r. – założyciel i Prezes Warmińsko-Mazurskiego Sejmiku Osób Niepełnosprawnych
- 1993 r – Członek Zarządu Warmińsko-Mazurskiego Związku Lekkiej Atletyki
- 2001 r. – Pełnomocnik Wojewody do spraw Osób Niepełnosprawnych
- 2001 r. – Wiceprezydent Polskiej Federacji Związków Stowarzyszeń Osób Niepełnosprawnych
- 1996 – 2000 r. – Wiceprezydent Światowej Organizacji Szachistów Niewidomych
- 1991 – 1999 r. – założyciel i Prezes Stowarzyszenia Niewidomych i Słabowidzących "Cross"
- 1994 – 2001 r – Członek Zarządu Krajowej Rady Osób Niepełnosprawnych
- 2000 r – Prezes Warmińsko-Mazurskiej Federacji Sportu Osób Niepełnosprawnych
Był także sekretarzem Warmińsko-Mazurskiego Okręgu Polskiego Związku Niewidomych, głównym inicjatorem reaktywowania dawnego Stadionu Leśnego jako Europejskiego Integracyjnego Centrum Sportu, Rehabilitacji i Rekreacji, a także inicjatorem i realizatorem budowy Ośrodka Mieszkalno-Rehabilitacyjnego Niewidomych w Olsztynie przy ul. Paukszty.
Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Galeria zdjęć z archiwum Janusza Poryckiego
Bibliografia
wm.pl [15.12.2014]
olsztyn24.com[15.12.2014]
pznolsztyn.pl[15.12.2014]
ekpress.olsztyn.pl [15.12.2014]
Porycki Janusz, Stadion Leśny 1920–2005, Olsztyn 2005 [15.12.2014]
