Tereszewo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Kultura) |
(→Edukacja) |
||
Linia 61: | Linia 61: | ||
===Edukacja=== | ===Edukacja=== | ||
− | We wsi funkcjonuje [[Szkoła Podstawowa w Tereszewie| Szkoła Podstawowa]] | + | We wsi funkcjonuje [[Szkoła Podstawowa w Tereszewie| Szkoła Podstawowa]]. |
<br/> | <br/> |
Wersja z 17:25, 14 lis 2013
Tereszewo | |
| |
Kościół św. Antoniego z Padwy, źródło: http://www.torun.opoka.org.pl/, 12.09.2013.
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | nowomiejski |
Gmina | Kurzętnik |
Sołectwo | Tereszewo |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
Tablice rejestracyjne | NNM |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Tereszewo (Grabówiec, Popielarze) - wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość leży na terenie gminy Kurzętnik, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71% użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo–zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego.
Dzieje miejscowości
Nieznana jest dokładna data lokacji wsi. Pierwotna nazwa wsi - Grabówiec, Popielarze pochodzi od popiołu drzewnego, który tutaj produkowano. Obecna nazwa pochodzi, zaś od imienia Teresz. Z nazwą Tereszewo wiąże się legenda. Pan Popielarza miał córkę Teresę i syna Tomasza. Pewnego dnia wraz z Tomaszem z wojny powrócił przyjaciel, który zakochał się w Teresie. Kiedy młodzi się pobrali, wieś podzielono na Tereszewo i Tomaszewo.
W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej w Nowym Mieście Lubawskim. W 1885 r. obszar Tereszewa obejmował 863 ha. We wsi było 116 dymów i 98 domów, zamieszkiwanych przez 588 osób, w tym: 451 katolików, 131 ewangelików i 6 dysydentów. W 1887 r. do szkoły katolickiej uczęszczało 110 dzieci. W 1947 r. we wsi wybudowano Kościół p.w. św. Antoniego z Padwy. Rok później powstało Koło Gospodyń Wiejskich. Pod koniec XX w. sołectwo obejmowało 2474,85 ha, na których znajdowało się 77 gospodarstw z 590 mieszkańcami.
Gospodarka
We wsi funkcjonuje zakład spawalniczy, punkt unasieniania zwierząt oraz ośrodek wypoczynkowy.
Kultura
We wsi działa Koło Gospodyń Wiejskich
Edukacja
We wsi funkcjonuje Szkoła Podstawowa.
Sport
Pod koniec XX w. we wsi funkcjonował Uczniowski Klub Sportowy "Start", którego członkami honorowymi byli: Jan Paweł II, prezydent MKOL - Juan Antonio Samaranch, prezydent RP - Lech Wałęsa oraz Józef Glemp.
Ludzie związani z miejscowością
Przed II wojną światową w tutejszej szkole uczył Otton Nowoczyn, który w 1926 r. założył Ochotniczą Straż Pożarną. Wśród zasłużonych dla wsi znajdują się również księża: Franciszek Krajewski, Stefan Schwabe i Stanisław Słupski. Na kartach historii wsi zapisały się działaczki z Koła Gospodyń Wiejskich: Adela Reszka, Oleniacz, Gałdecka, Szczawińska, Stefańska, Witkowska, Raczkowska, Olkowska oraz Borkowska. W XX w. sołtysami we wsi byli: Jan Olkowski, Antoni Żuchowski, Józef Wyrostek, Leokadia Anzel, Jan Sosnowski. Obecnie (2013r.) sołtysem jest Zenon Milewski.
Bibliografia
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 1995, 171 ss.
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008, 287 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XII, Warszawa 1891, 960 ss.