Wielka Tymawa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Charakterystyka fizjograficzna) |
|||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|dopełniacz wsi = Wielkiej Tymawy | |dopełniacz wsi = Wielkiej Tymawy | ||
|zdjęcie = Piwnica w Wielkiej Tymawie.jpg | |zdjęcie = Piwnica w Wielkiej Tymawie.jpg | ||
| − | |opis zdjęcia = Piwnica w Wielkiej Tymawie,źródło: wwww.gminabiskupiec.pl, 12.09.2013. | + | |opis zdjęcia = Piwnica w Wielkiej Tymawie,źródło: http://wwww.gminabiskupiec.pl, 12.09.2013. |
|rodzaj miejscowości = wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka | ||
| − | |województwo = warmińsko - mazurskie | + | |województwo = warmińsko-mazurskie |
|powiat = nowomiejski | |powiat = nowomiejski | ||
|gmina = Biskupiec Pomorski | |gmina = Biskupiec Pomorski | ||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Wielka Tymawa'''</big> (niem. Gross Thiemau) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie | + | <big>'''Wielka Tymawa'''</big> (niem. Gross Thiemau) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko–mazurskim]], w [[powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], w [[gmina Biskupiec Pomorski |gminie Biskupiec Pomorski]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. |
| Linia 37: | Linia 37: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Wielka Tymawa znajduje się nieopodal [[Jezioro Skarlińskie |Jeziora Skarlińskiego]]. We wsi odnajdziemy [[pomnik przyrody w postaci buku zwyczajnego z 1993 r.]] Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Biskupiec Pomorski| gminy Biskupiec Pomorski]], której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn |Mierzyna]], na zachód od [[Sumin |Sumina]] oraz na północ od Wielka Tymawa) i kemy (w rejonie [[Sumin |Sumina]], [[Łąkorek| Łąkorka]], [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo |Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska.Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest [[Góra Szwedzka]] – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie [[Osa |Osy]] u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż |Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[„Jezioro Karaś”]], torfowiskowy [[„Kociołek”]], [[„Łabędź”]], [[„Uroczysko Piotrowice”]] oraz częściowo [[Brodnicki Park Krajobrazowy]]. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe. | + | Wielka Tymawa znajduje się nieopodal [[Jezioro Skarlińskie |Jeziora Skarlińskiego]]. We wsi odnajdziemy [[pomnik przyrody w postaci buku zwyczajnego z 1993 r.]] Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Biskupiec Pomorski| gminy Biskupiec Pomorski]], której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26% powierzchni gminy, a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.), wzgórza i pagórki morenowe, sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska, a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn |Mierzyna]], na zachód od [[Sumin |Sumina]] oraz na północ od Wielka Tymawa) i kemy (w rejonie [[Sumin |Sumina]], [[Łąkorek| Łąkorka]], [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo |Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest [[Góra Szwedzka]] – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie [[Osa |Osy]] u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż |Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[„Jezioro Karaś”]], torfowiskowy [[„Kociołek”]], [[„Łabędź”]], [[„Uroczysko Piotrowice”]] oraz częściowo [[Brodnicki Park Krajobrazowy]]. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe. |
| Linia 48: | Linia 48: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | ===Ludzie związani z miejscowością | + | ===Ludzie związani z miejscowością=== |
| − | W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Henryk Cybulski]]. | + | W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest [[Henryk Cybulski]]. |
<br/> | <br/> | ||
| − | === Zabytki | + | === Zabytki=== |
| − | Na terenie miejscowości | + | Na terenie miejscowości znajduje się wielka studnia oraz dwukomorowa piwnica do przechowywania płodów rolnych. |
[[File:Studnia w Wielkiej Tymawie.jpg|300 px| thumb|Studnia w Wielkiej Tymawie,źródło: wwww.gminabiskupiec.pl, 12.09.2013.]] | [[File:Studnia w Wielkiej Tymawie.jpg|300 px| thumb|Studnia w Wielkiej Tymawie,źródło: wwww.gminabiskupiec.pl, 12.09.2013.]] | ||
| Linia 62: | Linia 62: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | === Bibliografia | + | === Bibliografia=== |
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XII, Warszawa 1892, 960 ss. | ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XII, Warszawa 1892, 960 ss. | ||
Wersja z 13:13, 11 lis 2013
| Wielka Tymawa | |
| | |
 Piwnica w Wielkiej Tymawie,źródło: http://wwww.gminabiskupiec.pl, 12.09.2013.
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Biskupiec Pomorski |
| Sołectwo | Wielka Tymawa |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Wielka Tymawa | |
| Położenie na mapie Polski  Wielka Tymawa | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Wielka Tymawa (niem. Gross Thiemau) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec Pomorski. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Wielka Tymawa znajduje się nieopodal Jeziora Skarlińskiego. We wsi odnajdziemy pomnik przyrody w postaci buku zwyczajnego z 1993 r. Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec Pomorski, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26% powierzchni gminy, a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.), wzgórza i pagórki morenowe, sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska, a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od Wielka Tymawa) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do Jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
Dzieje miejscowości
Wieś lokowano w 1255 r. a jej przywilej odnowiono w 1289 r. Wówczas to Teodoryk Gąsior otrzymał od krzyżaków 100 włók nad Jeziorem Płowęskim na prawie chełmińskim. Teodoryk założył na włókach wieś Tymawę . Nadania potwierdził we wspomnianym wyżej roku biskup pomezański. Na terenie dzisiejszej miejscowości znajduje się wczesnośredniowieczne, wysoczyznowe grodzisko z przełomu X/XI w. Nie znana jest etymologia nazwy wsi. W 1414 r. w księdze strat zapisano, że spłoną kościół z dwoma dzwonami i siedmioma ornatami w Wielkiej Tymawie. W 1526 r. biskup Erhard Quiess nadał Tymawę Andrzejowi Lenckiemu i Stefanowi Bogorskiemu. W 1606 r. wieś znalazła się w ręku Lorenza von Staudena oraz trzech członków rodziny Bogorskich. W 1667 r. należała do pięciu rodzin szlacheckich. W 1701 r. przeszła we własność generał-major von Taube a w 1734 r. Tymawę kupił Albrecht Krzysztof zu Dohna. Pod koniec XVIII w. znajdował się tutaj folwark i młyn. W XIX w. obejmowała 600 mórg chełmińskiej ziemi ornej, 35 mórg ogrodów, 136 mórg łąk oraz 90 mórg lasu. W 1885 r. we wsi było 6 domów i 26 dymów . Mieszkało tutaj w 1885 r. 160 osób, w tym 120 katolików i 40 ewangelików .W tym samym okresie funkcjonowała we wsi szkoła ewangelicka. Mieszkańcy wsi zajmowali się w XIX w. hodowlą świń, owiec, bydła i sprzedażą mleka. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich.
Ludzie związani z miejscowością
W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Henryk Cybulski.
Zabytki
Na terenie miejscowości znajduje się wielka studnia oraz dwukomorowa piwnica do przechowywania płodów rolnych.
Bibliografia
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XII, Warszawa 1892, 960 ss.
