Szkoła Podstawowa w Bisztynku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(→‎Osiągnięcia)
(→‎Historia)
Linia 16: Linia 16:
 
<big>''' Szkoła Podstawowa w Bisztynku im. Ziemii Warmińskiej '''</big> <br/>
 
<big>''' Szkoła Podstawowa w Bisztynku im. Ziemii Warmińskiej '''</big> <br/>
 
== Historia ==
 
== Historia ==
−
Szkoła Powszechna w Bisztynku zaczął organizować 10 września 1945 roku pierwszy nauczyciel Jan Pikus. Przystąpił on do uporządkowania i zabezpieczenia budynku obok kościoła po byłej szkole parafialnej dla chłopców. Około 20 września 1945 roku pomieszczenia były przygotowane i rozpoczęto zapisy dzieci. 1 października nastąpiło otwarcie szkoły. W związku z niewielką jeszcze liczbą dzieci i brakiem kadry utworzono klasy I, II, III oraz połączone w jeden komplet IV-VI.  
+
Szkoła Powszechna w Bisztynku zaczął organizować 10 września 1945 roku pierwszy nauczyciel [[Jan Pikus]]. Przystąpił on do uporządkowania i zabezpieczenia budynku obok kościoła po byłej szkole parafialnej dla chłopców. Około 20 września 1945 roku pomieszczenia były przygotowane i rozpoczęto zapisy dzieci. 1 października nastąpiło otwarcie szkoły. W związku z niewielką jeszcze liczbą dzieci i brakiem kadry utworzono klasy I, II, III oraz połączone w jeden komplet IV-VI. Liczba uczniów jednak systematycznie wzrastała, a grono pedagogiczne zasiliła Genowefa Wasilewska.     
  
 +
Na początku 1946 roku we właściwym budynku szkoły zlikwidowane zostały przez Rosyjską Wojskową Komendę Miasta magazyny wojskowe i 12 lutego 1946 roku obiekt przekazano władzom polskim. Nauczyciele, uczniowie oraz mieszkańcy Bisztynka przystąpili do prac porządkowych: wymiany ram okiennych, futryn oraz likwidacji otworów po pociskach artyleryjskich w murach budynku. W marcu przybyła kolejna nauczycielka Halina Wasilewska, a od 3 września 1946r. Władysław Lewandowski. Wówczas w szkole było 270 uczniów, w tym większość w wieku 18-20 lat. Warunki pracy były ciężkie, między innymi ze względu na brak polskich podręczników oraz pomocy dydaktycznych.
  
−
Trzypiętrowy obiekt szkolny wraz z salą gimnastyczną został wybudowany przez Niemców w roku 1932 i przekazany do użytku publicznego w lutym 1933r. Przed wojną była tu szkoła powszechna i zawodowa z łączną liczbą uczniów ok. 700. Korzystano wówczas z dwunastu sal lekcyjnych, czterech mniejszych pomieszczeń, kąpieliska z prysznicami i łazienkami, auli oraz sali gimnastycznej z balkonem widokowym. W czasie wojny mieścił się tutaj szpital polowy, a tuż po jej zakończeniu – obóz dla niemieckich jeńców i magazyny wojskowe. Powojenną organizacją nauczania zajął się przybyły do Bisztynka 10 września 1945r. pierwszy nauczyciel Jan Pikus. Przystąpił on do uporządkowania i zabezpieczenia budynku obok kościoła po byłej szkole parafialnej dla chłopców. Około 20 września 1945r. pomieszczenia były przygotowane i rozpoczęto zapisy dzieci. Do pracy w Bisztynku ówczesny Inspektor Szkolny skierował Annę Gotycką oraz kierownika placówki – Karola Pawłowskiego. 1 października 1945r. nastąpiło otwarcie szkoły. W związku z niewielką jeszcze liczbą dzieci i brakiem kadry utworzono klasy I, II, III oraz połączone w jeden komplet IV-VI. Liczba uczniów jednak systematycznie wzrastała, a grono pedagogiczne zasiliła Genowefa Wasilewska.      Na początku 1946 roku we właściwym budynku szkoły zlikwidowane zostały przez Rosyjską Wojskową Komendę Miasta magazyny wojskowe i 12 lutego 1946r. obiekt przekazano władzom polskim. Nauczyciele, uczniowie oraz mieszkańcy Bisztynka przystąpili do prac porządkowych: wymiany ram okiennych, futryn oraz likwidacji otworów po pociskach artyleryjskich w murach budynku. W marcu przybyła kolejna nauczycielka Halina Wasilewska, a od 3 września 1946r. Władysław Lewandowski. Wówczas w szkole było 270 uczniów, w tym większość w wieku 18-20 lat. Warunki pracy były ciężkie, między innymi ze względu na brak polskich podręczników oraz pomocy dydaktycznych. Wraz z napływem nowych osadników wzrastała liczba uczniów.W roku 1950 do nauczania 480 wychowanków skierowano Władysłwa Grabowskiego, Stanisława Bałdygę i W. Maszorka, a funkcję dyrektora szkoły pełnił Władysław Lewandowski. Ważnym wydarzeniem w roku szkolnym 1953/54 była uroczystość nadania Szkole Podstawowej w Bisztynku imienia Hanki Sawickiej. O wyborze patrona zadecydowało wdzięcznie brzmiące polskie imię Hanka. Od połowy lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku kadrę nauczycielską zasilali absolwenci Liceów Pedagogicznych. W kolejnych latach w placówce zachodziły liczne zmiany organizacyjne i gospodarcze. Od 1 lipca 1973 funkcjonowała Zbiorcza Szkoła Gminna z liczbą uczniów ponad 600. Zaadaptowano wówczas pomieszczenia strychowe dla potrzeb dydaktycznych, a w części z nich umieszczono bibliotekę szkolną. Na parterze zlikwidowano pomieszczenia z natryskami i łazienkami oraz pomieszczenia mieszkalne byłego dyrektora i przeznaczono na sale lekcyjne oraz użytkowane przez administrację szkolną.     W owym czasie w kuchni szkolnej przygotowywane były obiady dla uczniów i personelu szkoły, a jadalnia mieściła się w wyodrębnionej części korytarza parteru szkolnego. Kolejno likwidacji ulegały małe szkoły wiejskie m.in. w Łędławkach, Sułowie, Warmianach, Kokoszewie, Dąbrowie, Paluzach, a dzieci z tych miejscowości dowożono do Zbiorczej Szkoły Gminnej.
+
W 1950 roku do nauczania 480 wychowanków skierowano Władysłwa Grabowskiego, Stanisława Bałdygę i W. Maszorka, a funkcję dyrektora szkoły pełnił Władysław Lewandowski.  
 +
 
 +
W roku szkolnym 1953/54 nadano Szkole Podstawowej w Bisztynku imię Hanki Sawickiej. O wyborze patrona zadecydowało wdzięcznie brzmiące polskie imię Hanka.  
 +
 
 +
Od 1 lipca 1973 funkcjonowała Zbiorcza Szkoła Gminna z liczbą uczniów ponad 600. Zaadaptowano wówczas pomieszczenia strychowe dla potrzeb dydaktycznych, a w części z nich umieszczono bibliotekę szkolną. Na parterze zlikwidowano pomieszczenia z natryskami i łazienkami oraz pomieszczenia mieszkalne byłego dyrektora i przeznaczono na sale lekcyjne oraz użytkowane przez administrację szkolną. W owym czasie w kuchni szkolnej przygotowywane były obiady dla uczniów i personelu szkoły, a jadalnia mieściła się w wyodrębnionej części korytarza parteru szkolnego. Kolejno likwidacji ulegały małe szkoły wiejskie m.in. w Łędławkach, Sułowie, Warmianach, Kokoszewie, Dąbrowie, Paluzach, a dzieci z tych miejscowości dowożono do Zbiorczej Szkoły Gminnej.
 +
     
 +
- 23 maja 1976r. – uroczyste wręczenie sztandaru-10 października 1987r. – nadanie przez Kuratorium Oświaty i  Wychowania w Olsztynie miana Szkoły Grunwaldu. Zmieniał się wygląd szkoły, wyposażenie oraz warunki pracy. Zmieniali się również dyrektorzy. Po odejściu Władysława Lewandowskiego funkcję tę pełnili: Kierpiec, Władysław Grabowski, Kropiewnicki, Mirosław Podleś, Kazimierz Domżalski (do 1986r.), Irena Kiliszewska (1986-88), Piotr Henrykowski (1988-90). Na początku lat osiemdziesiątych w 22 oddziałach (ze średnią liczbą uczniów w oddziale – 32) pracowało 30 nauczycieli. Organizacyjnie szkole przyporządkowane były również: Szkoła Filialna w Wozławkach, Szkoła Filialna w Troszkowie oraz 1 oddział Szkoły Życia mieszczący się w Domu Pomocy Społecznej w Bisztynku. W w/w szkołach filialnych pracowało po 2-3 nauczycieli w klasach I-III wraz z oddziałem przedszkolnym. Najczęściej zajęcia prowadzone były w tzw. klasach łączonych.
 +
 
 +
  W połowie lat 90-tych w naszej szkole pracowało 42 nauczycieli w 32 oddziałach. Funkcjonowały klasy wyrównawcze, zatrudniony był pedagog szkolny, obok języka rosyjskiego nauczany był język angielski.
 
        
 
        
−
Historycznymi wydarzeniami były:
+
Od 1 września 2001r. do obwodu szkoły należą następujące miejscowości: Bisztynek (miasto i kolonia), Biegonity, Dąbrowa, Kokoszewo, Krzewina, Księżno, Lądek, Łędławki, Prosity, Sułowo, Warmiany, Winiec, Wozławki.  
−
- 23 maja 1976r. – uroczyste wręczenie sztandaru-10 października 1987r. – nadanie przez Kuratorium Oświaty i  Wychowania w Olsztynie miana Szkoły Grunwaldu. Zmieniał się wygląd szkoły, wyposażenie oraz warunki pracy. Zmieniali się również dyrektorzy. Po odejściu Władysława Lewandowskiego funkcję tę pełnili: Kierpiec, Władysław Grabowski, Kropiewnicki, Mirosław Podleś, Kazimierz Domżalski (do 1986r.), Irena Kiliszewska (1986-88), Piotr Henrykowski (1988-90). Na początku lat osiemdziesiątych w 22 oddziałach (ze średnią liczbą uczniów w oddziale – 32) pracowało 30 nauczycieli. Organizacyjnie szkole przyporządkowane były również: Szkoła Filialna w Wozławkach, Szkoła Filialna w Troszkowie oraz 1 oddział Szkoły Życia mieszczący się w Domu Pomocy Społecznej w Bisztynku. W w/w szkołach filialnych pracowało po 2-3 nauczycieli w klasach I-III wraz z oddziałem przedszkolnym. Najczęściej zajęcia prowadzone były w tzw. klasach łączonych. Początek lat dziewięćdziesiątych to bardzo ciekawy okres w życiu szkoły. W bardzo szybkim tempie zmieniały się przepisy prawa oświatowego, zmieniła się struktura Kuratorium Oświaty, likwidacji ulegały mniejsze zespoły Ekonomiczno-Administracyjne Szkół. To okres „wielokierunkowych” wędrówek dyrektora Teresy Wołkowicz-Maciorowskiej: na południe do Biskupca i mieszczącego się tam ZEAS-u, na zachód do Lidzbarka Warmińskiego do Delegatury K.O bądź też na północ do Bartoszyc, gdzie mieściła się siedziba naszego wizytatora. Brakowało tylko kierunku wschodniego. Jednak na krótko... Po likwidacji Delegatury KO w Lidzbarku Warmińskim przyporządkowani zostaliśmy do Delegatury w Kętrzynie. Był to również okres nieustających problemów finansowych. Nawet na bieżące funkcjonowanie placówki brakowało środków finansowych. A budynek szkolny wymagał remontu. Ciągłe awarie instalacji c.o., wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej oraz przeciekający dach to główne problemy gospodarcze tamtego okresu.    Do tego jeszcze praca na II zmiany oraz zbyt długie oczekiwanie uczniów na odwóz były powodem przygnębienia i zawodowego zmęczenia.
+
 
−
Nadzieja na poprawę warunków nauki i pracy wiązała się z przejęciem szkoły przez samorząd lokalny – 1996 rok.      W połowie lat 90-tych w naszej szkole pracowało 42 nauczycieli w 32 oddziałach. Funkcjonowały klasy wyrównawcze, zatrudniony był pedagog szkolny, obok języka rosyjskiego nauczany był język angielski. Problem był tylko z pozyskaniem nauczyciela-anglisty z kwalifikacjami i chcącego pozostać w Bisztynku na dłużej. Przez kilka miesięcy pracował u nas obywatel Nowej Zelandii, który wędrując przez kraje azjatyckie do Europy Zachodniej zatrzymał się w Biskupcu, a dojeżdżał do naszej szkoły do pracy jako anglista. Rok 1999 to reforma systemu edukacji i powstanie gimnazjum mieszczącego się w budynku naszej szkoły. Trudne warunki lokalowe, w tym również sanitarne nie pozwoliły na wyodrębnienie oddzielnych pomieszczeń czy kondygnacji nowej placówce oświatowej.
+
11 stycznia 2005r. wmurowany został kamień węgielny pod budowę gimnazjum wraz z salą gimnastyczną i blokiem socjalno-kulturalnym. Projekt „Rozbudowa i modernizacja kompleksu szkolnego wraz z wyposażeniem” w 75% dofinansowany został z Unii Europejskiej w ramach zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego. Ostatni etap realizacji projektu to remont i modernizacja naszego budynku szkolnego. Podziwialiśmy tempo prac budowlanych oraz wspaniały efekt końcowy: przestronny, dobrze wyposażony budynek wraz z salą gimnastyczną dla potrzeb gimnazjum. Nowy obiekt połączony został ze „starą” szkołą łącznikiem, w którym znajduje się stołówka szkolna z dobrze wyposażonym zapleczem kuchennym oraz na piętrze przestronna biblioteka szkolna i świetlica dla uczniów gimnazjum.  
−
      Uczniowie najmłodsi przeszli do budynku przedszkola i tam też uczyli się przez kilka lat. W roku 2000 zlikwidowane zostały Szkoły Filialne w Wozławkach i Troszkowie, natomiast w roku 2001 ten sam los spotkał Szkołę Podstawową w Prositach. Przyczyną tychże poczynań i działań był niż demograficzny. Od 1 września 2001r. do obwodu szkoły należą następujące miejscowości: Bisztynek (miasto i kolonia), Biegonity, Dąbrowa, Kokoszewo, Krzewina, Księżno, Lądek, Łędławki, Prosity, Sułowo, Warmiany, Winiec, Wozławki. Odetchnęliśmy z ulgą, kiedy 11 stycznia 2005r. wmurowany został kamień węgielny pod budowę gimnazjum wraz z salą gimnastyczną i blokiem socjalno-kulturalnym. Projekt „Rozbudowa i modernizacja kompleksu szkolnego wraz z wyposażeniem” w 75% dofinansowany został z Unii Europejskiej w ramach zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego. Ostatni etap realizacji projektu to remont i modernizacja naszego budynku szkolnego. Podziwialiśmy tempo prac budowlanych oraz wspaniały efekt końcowy: przestronny, dobrze wyposażony budynek wraz z salą gimnastyczną dla potrzeb gimnazjum. Nowy obiekt połączony został ze „starą” szkołą łącznikiem, w którym znajduje się stołówka szkolna z dobrze wyposażonym zapleczem kuchennym oraz na piętrze przestronna biblioteka szkolna i świetlica dla uczniów gimnazjum. Bardzo ważną datą był dzień 6 marca 2006 roku. W tym dniu opuściliśmy naszą szkołę zabierając 60-letni dorobek i dobytek, a do obiektu wkroczyły ekipy remontowo-budowlane.
+
 
 +
Bardzo ważną datą był dzień 6 marca 2006 roku. W tym dniu opuściliśmy naszą szkołę zabierając 60-letni dorobek i dobytek, a do obiektu wkroczyły ekipy remontowo-budowlane.
  
 
<br/>
 
<br/>

Wersja z 14:46, 12 gru 2013

Poniżej przedstawiona jest wizualizacja szablonu

Szkoła Podstawowa im. Ziemi Warmińskiej w Bisztynku
budynek szkoły, http://spbisztynek.edupage.org/, 12.12.2013.
budynek szkoły, http://spbisztynek.edupage.org/, 12.12.2013.
Data założenia: {{{Data_założenia}}}
Poziom szkoły: {{{Poziom_szkoły}}}
Adres: 11-230 Bisztynek, ul. Kolejowa 7


Szkoła Podstawowa w Bisztynku im. Ziemii Warmińskiej

Historia

Szkoła Powszechna w Bisztynku zaczął organizować 10 września 1945 roku pierwszy nauczyciel Jan Pikus. Przystąpił on do uporządkowania i zabezpieczenia budynku obok kościoła po byłej szkole parafialnej dla chłopców. Około 20 września 1945 roku pomieszczenia były przygotowane i rozpoczęto zapisy dzieci. 1 października nastąpiło otwarcie szkoły. W związku z niewielką jeszcze liczbą dzieci i brakiem kadry utworzono klasy I, II, III oraz połączone w jeden komplet IV-VI. Liczba uczniów jednak systematycznie wzrastała, a grono pedagogiczne zasiliła Genowefa Wasilewska.

Na początku 1946 roku we właściwym budynku szkoły zlikwidowane zostały przez Rosyjską Wojskową Komendę Miasta magazyny wojskowe i 12 lutego 1946 roku obiekt przekazano władzom polskim. Nauczyciele, uczniowie oraz mieszkańcy Bisztynka przystąpili do prac porządkowych: wymiany ram okiennych, futryn oraz likwidacji otworów po pociskach artyleryjskich w murach budynku. W marcu przybyła kolejna nauczycielka Halina Wasilewska, a od 3 września 1946r. Władysław Lewandowski. Wówczas w szkole było 270 uczniów, w tym większość w wieku 18-20 lat. Warunki pracy były ciężkie, między innymi ze względu na brak polskich podręczników oraz pomocy dydaktycznych.

W 1950 roku do nauczania 480 wychowanków skierowano Władysłwa Grabowskiego, Stanisława Bałdygę i W. Maszorka, a funkcję dyrektora szkoły pełnił Władysław Lewandowski.

W roku szkolnym 1953/54 nadano Szkole Podstawowej w Bisztynku imię Hanki Sawickiej. O wyborze patrona zadecydowało wdzięcznie brzmiące polskie imię Hanka.

Od 1 lipca 1973 funkcjonowała Zbiorcza Szkoła Gminna z liczbą uczniów ponad 600. Zaadaptowano wówczas pomieszczenia strychowe dla potrzeb dydaktycznych, a w części z nich umieszczono bibliotekę szkolną. Na parterze zlikwidowano pomieszczenia z natryskami i łazienkami oraz pomieszczenia mieszkalne byłego dyrektora i przeznaczono na sale lekcyjne oraz użytkowane przez administrację szkolną. W owym czasie w kuchni szkolnej przygotowywane były obiady dla uczniów i personelu szkoły, a jadalnia mieściła się w wyodrębnionej części korytarza parteru szkolnego. Kolejno likwidacji ulegały małe szkoły wiejskie m.in. w Łędławkach, Sułowie, Warmianach, Kokoszewie, Dąbrowie, Paluzach, a dzieci z tych miejscowości dowożono do Zbiorczej Szkoły Gminnej. 

- 23 maja 1976r. – uroczyste wręczenie sztandaru-10 października 1987r. – nadanie przez Kuratorium Oświaty i   Wychowania w Olsztynie miana Szkoły Grunwaldu. Zmieniał się wygląd szkoły, wyposażenie oraz warunki pracy. Zmieniali się również dyrektorzy. Po odejściu Władysława Lewandowskiego funkcję tę pełnili: Kierpiec, Władysław Grabowski, Kropiewnicki, Mirosław Podleś, Kazimierz Domżalski (do 1986r.), Irena Kiliszewska (1986-88), Piotr Henrykowski (1988-90). Na początku lat osiemdziesiątych w 22 oddziałach (ze średnią liczbą uczniów w oddziale – 32) pracowało 30 nauczycieli. Organizacyjnie szkole przyporządkowane były również: Szkoła Filialna w Wozławkach, Szkoła Filialna w Troszkowie oraz 1 oddział Szkoły Życia mieszczący się w Domu Pomocy Społecznej w Bisztynku. W w/w szkołach filialnych pracowało po 2-3 nauczycieli w klasach I-III wraz z oddziałem przedszkolnym. Najczęściej zajęcia prowadzone były w tzw. klasach łączonych. 

 W połowie lat 90-tych w naszej szkole pracowało 42 nauczycieli w 32 oddziałach. Funkcjonowały klasy wyrównawcze, zatrudniony był pedagog szkolny, obok języka rosyjskiego nauczany był język angielski.

Od 1 września 2001r. do obwodu szkoły należą następujące miejscowości: Bisztynek (miasto i kolonia), Biegonity, Dąbrowa, Kokoszewo, Krzewina, Księżno, Lądek, Łędławki, Prosity, Sułowo, Warmiany, Winiec, Wozławki.

11 stycznia 2005r. wmurowany został kamień węgielny pod budowę gimnazjum wraz z salą gimnastyczną i blokiem socjalno-kulturalnym. Projekt „Rozbudowa i modernizacja kompleksu szkolnego wraz z wyposażeniem” w 75% dofinansowany został z Unii Europejskiej w ramach zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego. Ostatni etap realizacji projektu to remont i modernizacja naszego budynku szkolnego. Podziwialiśmy tempo prac budowlanych oraz wspaniały efekt końcowy: przestronny, dobrze wyposażony budynek wraz z salą gimnastyczną dla potrzeb gimnazjum. Nowy obiekt połączony został ze „starą” szkołą łącznikiem, w którym znajduje się stołówka szkolna z dobrze wyposażonym zapleczem kuchennym oraz na piętrze przestronna biblioteka szkolna i świetlica dla uczniów gimnazjum.

Bardzo ważną datą był dzień 6 marca 2006 roku. W tym dniu opuściliśmy naszą szkołę zabierając 60-letni dorobek i dobytek, a do obiektu wkroczyły ekipy remontowo-budowlane.


Cele i zadania

Szkoła realizuje cele i zadania określone w Ustawie o systemie oświaty z 7 września 1991 roku.


Kadra pedagogiczna

Dyrektorem Szkoły Podstawowej w Bisztynku jest Teresa Wołkowicz-Maciorowska.

Osiągnięcia

Uczniowie szkoły są laureatami olimpiad i konkursów przedmiotowych:

  • z języka polskiego - Maria Tomasik, Gabriela Żuk, Izabela Symanowicz (lata 80-te), Monika Zamkowska, Piotr Zawadzki, Iwona Podolecka, Aleksandra Podsiadło (lata 90-te) oraz Michał Buszkiewicz (2006r.). To zasługa również nauczycieli – Haliny Symanowicz , Danuty Garczyńskiej, Anny Wołuckiej i Jolanty Kanclerz;
  • z języka rosyjskiego – w latach osiemdziesiątych: Barbara Pyrczak, Marzena Sićko i Katarzyna Firlej. Opiekunem była Urszula Wieńska;
  • z geografii - Roman Kiliszewski, opiekun Teresa Wołkowicz-Maciorowska;
  • z matematyki – Bożena Zdanowicz, Kamil Maciorowski (96r.), pod opieką Teresy Zielonki i Celiny Rutkowskiej; - w Międzynarodowym Konkursie Matematycznym „Kangur” Kamil Maciorowski zajął IV miejsce w 1995r. i dwukrotnie I miejsce (1997 i 2000r.);
  • z fizyki – Mariusz i Piotr Dziawa oraz Ewa Matejunas (87r.), opiekun Piotr Henrykowski.
  • sukcesów artystycznych (występy chóru szkolnego i teatru szkolnego „Kłobuk”, wystawy prac plastycznych)
  • osiągnięć sportowych: I miejsca w województwie w 1974 roku w piłce ręcznej dziewcząt, w 1978r. I miejsce w piłce siatkowej dziewcząt

W 2003 roku III miejsce w województwie w Konkursie „Ferie na sportowo, kulturalnie, bezpiecznie i zdrowo” organizowanym przez Kuratorium Oświaty w Olsztynie.

Absolwenci

Do grona absolwentów szkoły należy zaliczyć m.in. sportowców: Łukasza Tumicza, Piotra Subocza, Martę Barcewicz, Tomasza Borka.


Ciekawostki

Logo Policji Warmińsko-Mazurskiej maskotka – umundurowany bóbr to pomysł uczennicy Marty Grabowskiej.

Bibliografia


--Maria.radziszewska (dyskusja) 14:36, 12 gru 2013 (CET)
Jarekc (dyskusja) 20:16, 15 lis 2013 (CET)

Źródło: „http://encyklopedia.warmia.mazury.pl/index.php?title=Szkoła_Podstawowa_w_Bisztynku&oldid=20385”