Paweł Dominik Dromler: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
(→Praca) |
||
Linia 32: | Linia 32: | ||
=== Praca === | === Praca === | ||
− | Przez pewien okres pełnił posługę duszpasterską w diecezji płockiej m.in. w Pułtusku. Otrzymał godność archidiakona pułtuskiego. W 1739 r. został [[kanonik warmiński |kanonikiem warmińskim]]. Przebywał jednak na dworze biskupa płockiego - Andrzeja Załuskiego. Ponadto sprawował urząd sędziego i audytora generalnego w biskupstwie chełmińskim. Był także audytorem płockim. | + | Przez pewien okres pełnił posługę duszpasterską w diecezji płockiej m.in. w Pułtusku. Otrzymał godność archidiakona pułtuskiego. W 1739 r. został [[kanonik warmiński |kanonikiem warmińskim]]. Przebywał jednak na dworze biskupa płockiego - [[Andrzej Chryzostom Załuski|Andrzeja Załuskiego]]. Ponadto sprawował urząd sędziego i audytora generalnego w biskupstwie chełmińskim. Był także audytorem płockim. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 12:06, 15 wrz 2014
Paweł Dominik Dromler | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 1694 r. Pieniężno |
Data i miejsce śmierci | 28 kwietnia 1758 r. Frombork |
Paweł Dominik Dromler (ur. 1694 r. w Pieniężnie, zm. 28 kwietnia 1758 r. we Fromborku) – kanonik warmiński, doktor prawa.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Dromler kształcił się w szkole jezuickiej w Braniewie. Następnie uczęszczał na Uniwersytet Krakowski. W 1719 r. uczył się w Rzymie jako stypendysta fundacji Preucka.
Praca
Przez pewien okres pełnił posługę duszpasterską w diecezji płockiej m.in. w Pułtusku. Otrzymał godność archidiakona pułtuskiego. W 1739 r. został kanonikiem warmińskim. Przebywał jednak na dworze biskupa płockiego - Andrzeja Załuskiego. Ponadto sprawował urząd sędziego i audytora generalnego w biskupstwie chełmińskim. Był także audytorem płockim.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Wydał w Braniewie ustawy synodu diecezjalnego. Troszczył się o młodzież. Szczególną uwagę pokładał w ich wychowaniu i wykształceniu. W swoim testamencie przeznaczył środki na stypendia dla uczniów w Braniewie lub Fromborku.
Bibliografia
Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku, Olsztyn 1983, 349 ss.