Kieźliny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Ludzie związani z miejscowością) |
(→Bibliografia) |
||
Linia 70: | Linia 70: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | + | Lewicka Daniela, Tomkiewicz Ryszard, Gmina Dywity: teraźniejszość i przeszłość, Olsztyn 1994.<br/> | |
− | + | Skurzyński Piotr, Warmia i polskie Dolne Prusy. Przewodnik turystyczny, Gdynia 2012.<br/> | |
− | + | Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.<br/> | |
− | + | [http://bip.warmia.mazury.pl/ Wrota Warmii i Mazur] [04.12.2013]<br/> | |
− | + | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [08.12.2013]<br/> | |
− | + | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Kie%C5%BAliny| Wikipedia] [08.12.2013]<br/> | |
− | + | [http://naszawarmia.pl/41737,Kiezliny-kosciol-pw-sw-Rozalii-z-1906-roku.html#axzz3E9ZCj6DX/ Nasza Warmia] [23.09.2014] | |
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} |
Wersja z 13:41, 20 sty 2015
Kieźliny | |
| |
Kościół pw. św. Rozalii w Kieźlinach Nasza Warmia [23.09.2014]
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | olsztyński |
Gmina | Dywity |
Liczba ludności (2010) | 1229 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Kieźliny (niem. Köslinen, Kieslinen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Dywity. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś w 2010 roku była zamieszkana przez 1229 osób. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Janusz Jędrzejewski[1].
Spis treści
Położenie
Miejscowość jest położona na Pojezierzu Olsztyńskim, w odległości 5 km na północny wschód od Olsztyna. W pobliżu przepływa rzeka Wadąg.
Dzieje miejscowości
Przywilej lokacyjny został wydany przez kapitułę warmińską w roku 1348. Odbiorcą nadania był pierwszy sołtys – Fryderyk, od którego imienia wieś miała przyjąć nazwę Frederichsdorf. Początkowo jednak funkcjonowała pierwotna nazwa Koseler. Nadanie określało również granice wsi: jezioro Wadąg, młyn Wadąg, majątek niejakiego Mateusza (tzn. Dągi) oraz nowe miasto, czyli Olsztyn. Kieźliny obejmowały obszar 30 włók nadanych na prawie chełmińskim między jeziorem Wadąg i Dywickim. W roku 1461 Krzyżacy pod wodzą komtura elbląskiego Henryka von Plauena zniszczyli wieś i niemal całą okolicę. Kieźliny opustoszały. Dopiero w 1552 roku kapituła warmińska nadała 8 włók nowemu sołtysowi – Henrykowi Tregerowi, który zobowiązał się do obsadzenia wsi kolonistami. W 1565 roku miejscowość była zamieszkana jedynie przez 6 osób. W XVIII wieku rząd pruski przekazał Kieźliny w ręce prywatne. Pod koniec tego stulecia Kieźliny składały się z 14 domów.
W latach 1888–1891 w miejscowości działała polska biblioteczka Towarzystwo Czytelni Ludowych. W okresie międzywojennym kilku mieszkańców należało także do Związku Polaków w Niemczech.
Parafia została erygowana w 1981 roku przez ówczesnego biskupa warmińskiego – Józefa Glempa.
W roku 1993 Kieźliny były zamieszkane przez 679 osób.
Szkolnictwo
W miejscowości funkcjonuje przedszkole.
Gospodarka
W Kieźlinach działa Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna.
Kultura
W roku 2003 we wsi zostało założone Warmińskie Stowarzyszenie Kobiet Kieźlińskich, zajmujące się integracją kobiet oraz pielęgnowaniem i popularyzowaniem lokalnych tradycji i zwyczajów.
Ludzie związani z miejscowością
- Jakub Jagałła (1863–1934) – urodzony w Kieźlinach ksiądz katolicki, generalny przełożony Zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców
- Paweł Sowa (1897–1984) - urodzony w Kieźlinach publicysta, pedagog i działacz narodowy; współorganizował Związek Towarzystw Młodzieży w Prusach Wschodnich.
Zabytki
- neogotycka kaplica filialna wybudowana w 1906 roku jako wotum dziękczynne za ocalenie parafii w czasie epidemii; ołtarz i wystrój wnętrza pochodzą z XVIII wieku; od 1942 roku placówka duszpasterska
- przydrożna kapliczka warmińska z dzwonniczką, wzniesiona w 1886 roku
- przy rzece zlokalizowany jest głaz upamiętniający radzieckiego żołnierza – Piotra Dziernowa, który własnym ciałem zasłonił otwór strzelniczy niemieckiego bunkra, dzięki czemu umożliwił zdobycie Rosjanom drugiego brzegu rzeki
Przyroda
W miejscowości znajdują się pomniki przyrody – 4 głazy narzutowe.
Bibliografia
Lewicka Daniela, Tomkiewicz Ryszard, Gmina Dywity: teraźniejszość i przeszłość, Olsztyn 1994.
Skurzyński Piotr, Warmia i polskie Dolne Prusy. Przewodnik turystyczny, Gdynia 2012.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wrota Warmii i Mazur [04.12.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [08.12.2013]
Wikipedia [08.12.2013]
Nasza Warmia [23.09.2014]
Przypisy
- ↑ Wrota Warmii i Mazur [04.12.2013]