Rumienica: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 46: | Linia 46: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.<br/> | |
| − | + | Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.<br/> | |
| − | + | ''Rumienica'', [w:] ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 10, red. B. Chlebowski, Warszawa 1889.<br/> | |
| − | + | Śliwiński Józef, ''Lubawa, z dziejów miasta i okolic'', Olsztyn 1982.<br/> | |
| − | + | [http://stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013] | |
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
Wersja z 23:09, 17 sty 2015
| Rumienica | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | iławski |
| Gmina | Lubawa |
| Liczba ludności (2010) | 358 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NIL |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rumienica | |
| Położenie na mapie Polski  Rumienica | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rumienica (niem. Rommen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w gminie Lubawa, w powiecie iławskim. W latach 1975–1998 należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 358 mieszkańców. Obecnie sołtysem wsi jest Mariusz Krajewski[1].
Spis treści
Położenie
Miejscowość położona 11,5 km na południowy wschód od Lubawy.
Dzieje miejscowości
Wieś biskupia lokowana na prawie chełmińskim przed 1336 rokiem. W roku 1566 biskup Stanisław Żelisławski oddał w posiadanie Rumienicę swemu krewnemu Feliksowi Konarskiemu, jego żonie i dzieciom za 100 grzywien. W 1646 roku we wsi żyło 11 gburów, z których każdy miał po 2 włóki i płacił 40 groszy czynszu rocznie. Sołtys posiadał sześć włók, karczmarz natomiast dwie. Pustych włók było wówczas 30. Biskupi wynajmowali je za opłatą. We wsi byli: kowal, krawiec, bednarz i dwóch ogrodników.
Po likwidacji biskupiego klucza lubawskiego w 1773 roku wieś przeszła w posiadanie króla pruskiego. W 1789 roku było we wsi dwadzieścia zagród. Dzieci z Rumienicy chodziły w latach 1785-1819 do szkoły w Rumianie. Własną szkołę wieś otrzymała w 1819 roku. W 1906 roku z inicjatywy dwunastoletniego ucznia Władysława Bieżuńskiego wybuchł strajk szkolny. W roku 1885 mieszkało tu 444 osoby, w tym 400 katolików i 44 ewangelików.
W 1973 roku Rumienica stała się wsią sołecką. W 1978 roku liczyła 264 osoby. Była tu szkoła podstawowa oraz klub „Ruchu”.
Bibliografia
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Rumienica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 10, red. B. Chlebowski, Warszawa 1889.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Przypisy
- ↑ Strona Gazety Olsztyńskiej [12.11.2013]
