Bałtowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "Bałtowie – plemiona zamieszkujące południowo wschodnie rejony Morza Bałtyckiego, między dolną Wisłą a dorzeczem Dźwiny; posługująca się językami bałtycki...") |
|||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
Henryk Łowmiański, ''Prusy – Litwa – Krzyżacy'', Warszawa 1989. | Henryk Łowmiański, ''Prusy – Litwa – Krzyżacy'', Warszawa 1989. | ||
| + | |||
| + | Henryk Łowmiański, ''Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego'', t. 1–2, Wilno 1932. | ||
Wersja z 19:27, 8 sie 2014
Bałtowie – plemiona zamieszkujące południowo wschodnie rejony Morza Bałtyckiego, między dolną Wisłą a dorzeczem Dźwiny; posługująca się językami bałtyckimi, należącymi go grypy językowej bałto-słowiańskiej z języków indoeuropejskich.
Ludy bałtyjskie dzieli się na Bałtów zachodnich (Prusów), wschodnich (Litwini i Łotysze) i pośrednich (Kurowie).
Nazwa „Bałtowie” jest sztucznym tworem, mającym za zadanie objąć wspólną nazwą opisywane ludy o wspólnej kulturze i języku. Swój rodowód ma jednak w historycznych przekazach. Ksenofont z Lapsakos w II w. p.n.e. pisał o wyspie Baltia (identyfikowanej z Półwyspem Sambijskim) na Morzu Północnym (tu Morze Bałtyckie), na której znajduje się bursztyn. Również Piliniusz pisał o greckim żeglarzu mającym jakoby w IV w. p.n.e. dotrzeć do wyspy Baltia, krainy zasobnej w bursztyn.
Bibliografia
Łucja Okulicz-Kozaryn, Dzieje Prusów, Wrocław 2000.
Jan Powierski, Prussica, Malbork 2003.
Henryk Łowmiański, Prusy – Litwa – Krzyżacy, Warszawa 1989.
Henryk Łowmiański, Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego, t. 1–2, Wilno 1932.
