Bałtowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''Bałtowie''' – plemiona zamieszkujące południowo-wschodnie rejony Morza Bałtyckiego, między dolną Wisłą a dorzeczem Dźwiny, posługujące się językami bałtyckimi, należącymi go grypy językowej bałtosłowiańskiej języków indoeuropejskich. | + | '''Bałtowie''' – plemiona zamieszkujące południowo-wschodnie rejony Morza Bałtyckiego, między dolną Wisłą a dorzeczem Dźwiny, posługujące się językami bałtyckimi, należącymi go grypy językowej bałtosłowiańskiej języków indoeuropejskich.Ludy bałtyjskie dzieli się na Bałtów zachodnich ([[Prusowie |Prusów]]), wschodnich (Litwini i Łotysze) i pośrednich (Kurowie). |
− | |||
− | Ludy bałtyjskie dzieli się na Bałtów zachodnich ([[Prusowie |Prusów]]), wschodnich (Litwini i Łotysze) i pośrednich (Kurowie). | ||
[[Plik:baltowie.jpg| right | 242px |thumb| Plemiona bałtyjskie wg. Henryka Łowmiańskiego, ''Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego'', t. 2, Wilno 1932]] | [[Plik:baltowie.jpg| right | 242px |thumb| Plemiona bałtyjskie wg. Henryka Łowmiańskiego, ''Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego'', t. 2, Wilno 1932]] | ||
+ | |||
Nazwa ''Bałtowie'' jest sztucznym tworem mającym za zadanie objąć wspólną nazwą opisywane ludy o wspólnej kulturze i języku. Swój rodowód ma jednak w historycznych przekazach. Ksenofont z Lapsakos w II w. p.n.e. pisał o wyspie Baltia (identyfikowanej z Półwyspem Sambijskim) na Morzu Północnym (tu Morze Bałtyckie), na której znajduje się bursztyn. Również Piliniusz pisał o greckim żeglarzu mającym jakoby w IV w. p.n.e. dotrzeć do wyspy Baltia, krainy zasobnej w bursztyn. | Nazwa ''Bałtowie'' jest sztucznym tworem mającym za zadanie objąć wspólną nazwą opisywane ludy o wspólnej kulturze i języku. Swój rodowód ma jednak w historycznych przekazach. Ksenofont z Lapsakos w II w. p.n.e. pisał o wyspie Baltia (identyfikowanej z Półwyspem Sambijskim) na Morzu Północnym (tu Morze Bałtyckie), na której znajduje się bursztyn. Również Piliniusz pisał o greckim żeglarzu mającym jakoby w IV w. p.n.e. dotrzeć do wyspy Baltia, krainy zasobnej w bursztyn. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Linia 10: | Linia 9: | ||
Łowmiański Henryk, ''Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego'', t. 1–2, Wilno 1932.<br/> | Łowmiański Henryk, ''Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego'', t. 1–2, Wilno 1932.<br/> | ||
− | [[Kategoria: Dzieje]] | + | [[Kategoria: Dzieje]] [[Kategoria: Plemiona i kultury archeologiczne Prusów]] |
Wersja z 09:24, 8 sty 2015
Bałtowie – plemiona zamieszkujące południowo-wschodnie rejony Morza Bałtyckiego, między dolną Wisłą a dorzeczem Dźwiny, posługujące się językami bałtyckimi, należącymi go grypy językowej bałtosłowiańskiej języków indoeuropejskich.Ludy bałtyjskie dzieli się na Bałtów zachodnich (Prusów), wschodnich (Litwini i Łotysze) i pośrednich (Kurowie).
Nazwa Bałtowie jest sztucznym tworem mającym za zadanie objąć wspólną nazwą opisywane ludy o wspólnej kulturze i języku. Swój rodowód ma jednak w historycznych przekazach. Ksenofont z Lapsakos w II w. p.n.e. pisał o wyspie Baltia (identyfikowanej z Półwyspem Sambijskim) na Morzu Północnym (tu Morze Bałtyckie), na której znajduje się bursztyn. Również Piliniusz pisał o greckim żeglarzu mającym jakoby w IV w. p.n.e. dotrzeć do wyspy Baltia, krainy zasobnej w bursztyn.
Bibliografia
Okulicz-Kozaryn Łucja, Dzieje Prusów, Wrocław 2000.
Powierski Jan, Prussica, Malbork 2003.
Łowmiański Henryk, Prusy – Litwa – Krzyżacy, Warszawa 1989.
Łowmiański Henryk, Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego, t. 1–2, Wilno 1932.