Potrimpos: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Plik:romowe.jpg| right | 242px |thumb| Nowożytna wizja Romowe z boską tróją pruskich bogów na świętym dębie, | + | [[Plik:romowe.jpg| right | 242px |thumb| Nowożytna wizja Romowe z boską tróją pruskich bogów na świętym dębie, Ch. M. Hartknoch, ''Alt- und Neues Preussen'', Francfurt-Leipzig 1684]] |
− | [[Plik:romowe2.jpg| right | 242px |thumb| Święty dąb w Romowe (próba rekonstrukcji wg J. Suchockiego), za: Grzegorz Białuński, ''Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów'', Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002)]] | + | [[Plik:romowe2.jpg| right | 242px |thumb| Święty dąb w Romowe (próba rekonstrukcji wg J. Suchockiego), za: Grzegorz Białuński, ''Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów'', "Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen", z. 1 (2002)]] |
− | [[Plik:romowe3.jpg| right | 242px |thumb| Rekonstrukcja Romowe (rzut z góry ) wg J. Suchockiego, za: Grzegorz Białuński, ''Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów'', Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002)]] | + | [[Plik:romowe3.jpg| right | 242px |thumb| Rekonstrukcja Romowe (rzut z góry ) wg J. Suchockiego, za: Grzegorz Białuński, ''Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów'', "Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen", z. 1 (2002)]] |
+ | '''Potrimpos''' (Potrimpus) – bóg płodności i życia, magii, również śmierci i wód, którą to kompetencję z czasem miał przejąć od niego [[Patollo | Patollo]]. Był opiekunem kapłanów i wróżbitów, a co za tym idzie – mądrości. Jego ucieleśnieniem miał być wąż. | ||
+ | <br/><br/> | ||
+ | ===Elementy kultu=== | ||
+ | Oddawano mu cześć w [[Romowe | Romowe]], pod świętym dębem, składając krwawe [[Ofiary z ludzi|ofiary]] z dzieci. W sposób symboliczny pień świętego dębu miał oznaczać sferę władzy przypisaną [[Perkun | Perkunowi]] – świat ziemski, świat człowieka. Pod dębem znajdował się rekwizyt symbolizujący go – wąż (w garnku z mlekiem przykrytym kłosami zbóż). | ||
− | + | [[Plik:lecznicze_drzewo.jpg| right | 242px |thumb| Zabieg uzdrawiania polegający na przeciąganiu chorego przez wnęki i zagięte konary w kształcie "ucha". Drzewa o dziwnym kształcie w wierzeniach Prusów miały leczyć, gdyż były obdarzone mocą Potrimposa]] | |
− | + | Do świętego dębu w Romowe pielgrzymowały kobiety chcące urodzić dzieci. Inne drzewa o przedziwnych kształtach (zakrzywionych konarach w kształcie obręczy czy "ucha") również były uważane za święte, obdarzone uzdrawiającą moc Potrimposa. Chory, zostawiwszy ofiarę pod drzewem, trzykrotnie miał się przez to ucho prześlizgnąć, aby doznać uzdrowienia. | |
− | |||
− | Do świętego dębu w Romowe pielgrzymowały kobiety chcące urodzić dzieci. Inne drzewa o przedziwnych kształtach | ||
− | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Grzegorz Białuński, ''Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów'', Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002). | Grzegorz Białuński, ''Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów'', Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002). | ||
+ | |||
+ | [[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: Społeczeństwo i historia Prusów]] |
Wersja z 00:05, 8 sty 2015
Potrimpos (Potrimpus) – bóg płodności i życia, magii, również śmierci i wód, którą to kompetencję z czasem miał przejąć od niego Patollo. Był opiekunem kapłanów i wróżbitów, a co za tym idzie – mądrości. Jego ucieleśnieniem miał być wąż.
Elementy kultu
Oddawano mu cześć w Romowe, pod świętym dębem, składając krwawe ofiary z dzieci. W sposób symboliczny pień świętego dębu miał oznaczać sferę władzy przypisaną Perkunowi – świat ziemski, świat człowieka. Pod dębem znajdował się rekwizyt symbolizujący go – wąż (w garnku z mlekiem przykrytym kłosami zbóż).
Do świętego dębu w Romowe pielgrzymowały kobiety chcące urodzić dzieci. Inne drzewa o przedziwnych kształtach (zakrzywionych konarach w kształcie obręczy czy "ucha") również były uważane za święte, obdarzone uzdrawiającą moc Potrimposa. Chory, zostawiwszy ofiarę pod drzewem, trzykrotnie miał się przez to ucho prześlizgnąć, aby doznać uzdrowienia.
Bibliografia
Grzegorz Białuński, Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów, Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002).