Potrimpos

Nowożytna wizja Romowe z boską tróją pruskich bogów na świętym dębie, Ch. M. Hartknoch, Alt- und Neues Preussen, Francfurt-Leipzig 1684

Święty dąb w Romowe (próba rekonstrukcji wg J. Suchockiego), za: Grzegorz Białuński, Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów, "Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen", z. 1 (2002)

Rekonstrukcja Romowe (rzut z góry ) wg J. Suchockiego, za: Grzegorz Białuński, Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów, "Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen", z. 1 (2002)

Potrimpos (Potrimpus) – bóg płodności i życia, magii, również śmierci i wód (tę kompetencję z czasem miał przejąć od niego Patollo). Był opiekunem kapłanów i wróżbitów, a co za tym idzie – patronem mądrości. Jego ucieleśnieniem miał być wąż.

Elementy kultu

Oddawano mu cześć w Romowe, pod świętym dębem, składając krwawe ofiary z dzieci. W sposób symboliczny pień świętego dębu miał oznaczać sferę władzy przypisaną Perkunowi – świat ziemski, świat człowieka. Pod dębem znajdował się rekwizyt symbolizujący go. Był to wąż umieszczony w garnku z mlekiem, przykrytym kłosami zbóż.

Zabieg uzdrawiania polegający na przeciąganiu chorego przez wnęki i zagięte konary w kształcie "ucha". Drzewa o dziwnym kształcie w wierzeniach Prusów miały leczyć, gdyż były obdarzone mocą Potrimposa

Do świętego dębu w Romowe pielgrzymowały kobiety chcące urodzić dzieci. Inne drzewa o przedziwnych kształtach (zakrzywionych konarach w kształcie obręczy czy "ucha") również były uważane za święte, obdarzone uzdrawiającą moc Potrimposa. Chory, zostawiwszy ofiarę pod drzewem, trzykrotnie miał się przez to ucho prześlizgnąć, aby doznać uzdrowienia.

Bibliografia

Grzegorz Białuński, Las w wierzeniach Prusów i Jaćwięgów, Feste Boyen. Pismo Towarzystwa Miłośników Twierdzy Boyen, z. 1 (2002).