Kiermas: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 14: | Linia 14: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | |||
'''Kiermas''' - uroczystość odpustowa na [[Warmia|Warmii]]. | '''Kiermas''' - uroczystość odpustowa na [[Warmia|Warmii]]. | ||
| − | + | <br/><br/> | |
| − | <br/> | ||
| − | |||
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
Kiermas to termin zaczerpnięty z języka niemieckiego, oznaczający odpust poświęcenia patrona lub kościoła, znany od końca XVIII stulecia. | Kiermas to termin zaczerpnięty z języka niemieckiego, oznaczający odpust poświęcenia patrona lub kościoła, znany od końca XVIII stulecia. | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Zwyczaje na Warmii i Mazurach == | == Zwyczaje na Warmii i Mazurach == | ||
Przybierał przede wszystkim formę warmińskiej domowej uroczystowści, związanej z [[Łosiery|łosierami]], a dokładniej z zakończeniem pielgrzymki do regionalnych sanktuariów: [[Gietrzwałd|Gietrzwałdu]], [[Święta Lipka|Świętej Lipki]], [[Stoczek Warmiński|Stoczka Warmińskiego]], [[Głotowo|Głotowa]]. Kiermas miał charakter parafialnego [[Odpust|odpustu]]. Na uroczystość zjeżdżali się krewni i znajomi z okolicy. Po nabożeństwie udawano się na przyjęcie do jednego ze znajomych bądź członków rodziny. Czas umilały śpiewy, pogawędki, opowiadania i deklamacje. W tym okresie przystrajano domostwa oraz przydrożne krzyże i kapliczki. Tego dnia na stole królował [[Kuch|kuch]]. W ciągu całego dnia przewijało się kilka potraw, między innymi ryż z kurą i chlebem, [[Czernina|czernina]], pieczona gęś i pieczone prosiaki, kapusta, ogórki, migdały, kasza. | Przybierał przede wszystkim formę warmińskiej domowej uroczystowści, związanej z [[Łosiery|łosierami]], a dokładniej z zakończeniem pielgrzymki do regionalnych sanktuariów: [[Gietrzwałd|Gietrzwałdu]], [[Święta Lipka|Świętej Lipki]], [[Stoczek Warmiński|Stoczka Warmińskiego]], [[Głotowo|Głotowa]]. Kiermas miał charakter parafialnego [[Odpust|odpustu]]. Na uroczystość zjeżdżali się krewni i znajomi z okolicy. Po nabożeństwie udawano się na przyjęcie do jednego ze znajomych bądź członków rodziny. Czas umilały śpiewy, pogawędki, opowiadania i deklamacje. W tym okresie przystrajano domostwa oraz przydrożne krzyże i kapliczki. Tego dnia na stole królował [[Kuch|kuch]]. W ciągu całego dnia przewijało się kilka potraw, między innymi ryż z kurą i chlebem, [[Czernina|czernina]], pieczona gęś i pieczone prosiaki, kapusta, ogórki, migdały, kasza. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | Barczewki Walenty, ''Kiermasy na Warmii i inne pisma wybrane'', wydał Władysław Ogrodziński, Olsztyn 1984. <br/> | |
| − | + | Chłosta Jan, ''Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii'', Olsztyn 2009.<br/> | |
| − | + | Hochleitner Janusz, ''Kuchnia świąteczna na Warmii'', [w:] Życie codzienne na dawnych ziemiach pruskich. Kuchnia dawnych ziem pruskich - tradycja i nowoczesność'', red.Tomasz Chrzanowski, Olsztyn 2011, s. 132-148.<br/> | |
| − | + | ''Smak Mazur. Kuchnia dawnych Prus Wschodnich'', wybór Tadeusz Ostojski, opracowanie Rafał Wolski, Dąbrówno 2006.<br/> | |
| − | + | Szyfer Anna, ''Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków'', Olsztyn 1968.<br/> | |
| − | + | ''Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku'', red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.<br/> | |
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 23:45, 19 wrz 2014
| Kiermas | |
| |
Kiermas - uroczystość odpustowa na Warmii.
Etymologia
Kiermas to termin zaczerpnięty z języka niemieckiego, oznaczający odpust poświęcenia patrona lub kościoła, znany od końca XVIII stulecia.
Zwyczaje na Warmii i Mazurach
Przybierał przede wszystkim formę warmińskiej domowej uroczystowści, związanej z łosierami, a dokładniej z zakończeniem pielgrzymki do regionalnych sanktuariów: Gietrzwałdu, Świętej Lipki, Stoczka Warmińskiego, Głotowa. Kiermas miał charakter parafialnego odpustu. Na uroczystość zjeżdżali się krewni i znajomi z okolicy. Po nabożeństwie udawano się na przyjęcie do jednego ze znajomych bądź członków rodziny. Czas umilały śpiewy, pogawędki, opowiadania i deklamacje. W tym okresie przystrajano domostwa oraz przydrożne krzyże i kapliczki. Tego dnia na stole królował kuch. W ciągu całego dnia przewijało się kilka potraw, między innymi ryż z kurą i chlebem, czernina, pieczona gęś i pieczone prosiaki, kapusta, ogórki, migdały, kasza.
Bibliografia
Barczewki Walenty, Kiermasy na Warmii i inne pisma wybrane, wydał Władysław Ogrodziński, Olsztyn 1984.
Chłosta Jan, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.
Hochleitner Janusz, Kuchnia świąteczna na Warmii, [w:] Życie codzienne na dawnych ziemiach pruskich. Kuchnia dawnych ziem pruskich - tradycja i nowoczesność, red.Tomasz Chrzanowski, Olsztyn 2011, s. 132-148.
Smak Mazur. Kuchnia dawnych Prus Wschodnich, wybór Tadeusz Ostojski, opracowanie Rafał Wolski, Dąbrówno 2006.
Szyfer Anna, Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków, Olsztyn 1968.
Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku, red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.
Przypisy
