Biała Piska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>''' Biała Piska''' (niem. ''Bialla'', od 1938 r.''Gehlenburg'') – | + | <big>''' Biała Piska''' (niem. ''Bialla'', od 1938 r.''Gehlenburg'') – miasto w Polsce położone w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat piski|powiecie piskim]]. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. |
| − | W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do [[ | ||
Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Biała Piska. | Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Biała Piska. | ||
| Linia 47: | Linia 46: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Wieś powstała w 1428 roku na [[ | + | Wieś powstała w 1428 roku na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] nad strumykiem Gayle, od którego też przyjęła nazwę. W [[Przywilej lokacyjny|przywileju lokacyjnym]] występowała wprawdzie jako Struppenberg, lecz nazwa ta nigdy się nie przyjęła. Następnie funkcjonowały nazwy: Pial, Pialla, Cayle, Gayle, Gala, Büahle, Geel, jednak ostatecznie ustaliła się jako Bialla (w języku pruskim ''gayle'' oznaczało biały). W 1938 roku nazwę zmieniono na Gehlenburg. |
Wieś lokowano na 60 łanach, z których zasadźca wsi i sołtys, [[Piotr Szulc]], otrzymał sześć, a cztery przeznaczono na uposażenie kościoła; wieś od początku miała być siedzibą parafii. Ponadto 2 łany otrzymał młynarz; we wsi założono również dwie karczmy szarwarkowe, w następnym stuleciu (1540 rok) liczba karczem wzrosła do piętnastu, a pod koniec XVI wieku było ich we wsi dwadzieścia siedem. | Wieś lokowano na 60 łanach, z których zasadźca wsi i sołtys, [[Piotr Szulc]], otrzymał sześć, a cztery przeznaczono na uposażenie kościoła; wieś od początku miała być siedzibą parafii. Ponadto 2 łany otrzymał młynarz; we wsi założono również dwie karczmy szarwarkowe, w następnym stuleciu (1540 rok) liczba karczem wzrosła do piętnastu, a pod koniec XVI wieku było ich we wsi dwadzieścia siedem. | ||
Pierwszy kościół wybudowano we wsi w roku 1481, został on rozebrany w XVIII wieku; nowy kościół – usytuowany w północno-wschodniej części rynku – wzniesiono w latach 1756-1763. | Pierwszy kościół wybudowano we wsi w roku 1481, został on rozebrany w XVIII wieku; nowy kościół – usytuowany w północno-wschodniej części rynku – wzniesiono w latach 1756-1763. | ||
| Linia 53: | Linia 52: | ||
Położona na szlaku handlowym wieś szybko stała się ważnym ośrodkiem targowym. W 1595 roku otrzymała przywilej na jarmarki bydła – zakupione tu woły pędzono przez [[Pisz|Pisz]] do [[Gdańsk|Gdańska]]. W XVI wieku obszar wsi powiększono do 88 łanów. W połowie XVII wieku odbywały się w wiosce – którą zaczęło nazywać miasteczkiem – cztery jarmarki rocznie. | Położona na szlaku handlowym wieś szybko stała się ważnym ośrodkiem targowym. W 1595 roku otrzymała przywilej na jarmarki bydła – zakupione tu woły pędzono przez [[Pisz|Pisz]] do [[Gdańsk|Gdańska]]. W XVI wieku obszar wsi powiększono do 88 łanów. W połowie XVII wieku odbywały się w wiosce – którą zaczęło nazywać miasteczkiem – cztery jarmarki rocznie. | ||
| − | Rozwój wsi został w tym czasie (1656 roku) zahamowany na skutek [[ | + | Rozwój wsi został w tym czasie (1656 roku) zahamowany na skutek [[Najazd tatarski w 1656 r.|najazdu tatarskiego]], a na początku XVII wieku – z powodu epidemii dżumy (1709-1710), w wyniku której zmarło około 75% mieszkańców, a 57 łanów ziemi zostało pustych. |
Wieś najwyraźniej szybko podniosła się z tych klęsk, ponieważ już 26 marca 1722 roku król pruski [[Fryderyk Wilhelm I]] nadał jej prawa miejskie. Osada liczyła wówczas około 600 mieszkańców. W roku następnym wybrano radę miejską (ośmiu członków) oraz kolegium sądowe (sześciu ławników). | Wieś najwyraźniej szybko podniosła się z tych klęsk, ponieważ już 26 marca 1722 roku król pruski [[Fryderyk Wilhelm I]] nadał jej prawa miejskie. Osada liczyła wówczas około 600 mieszkańców. W roku następnym wybrano radę miejską (ośmiu członków) oraz kolegium sądowe (sześciu ławników). | ||
W miasteczku wyznaczono duży prostokątny rynek (110 x 115 m) na osi północ-południe, przez który poprowadzono główną ulicę. Kolejny etap rozwoju miasta łączy się z budową linii kolejowej Pisz-[[Ełk]] w 1883 roku. | W miasteczku wyznaczono duży prostokątny rynek (110 x 115 m) na osi północ-południe, przez który poprowadzono główną ulicę. Kolejny etap rozwoju miasta łączy się z budową linii kolejowej Pisz-[[Ełk]] w 1883 roku. | ||
| Linia 71: | Linia 70: | ||
1939 – 2623 osoby | 1939 – 2623 osoby | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 80: | Linia 78: | ||
===Kultura=== | ===Kultura=== | ||
| − | W miejscowości działa [[Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Białej Piskiej|Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury]]<ref>www.domkulturybiala.pl[data dostępu: 20.09.2013]</ref> i [[Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna w Białej Piskiej|Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna]]. | + | W miejscowości działa [[Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Białej Piskiej|Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury]]<ref>www.domkulturybiala.pl[data dostępu: 20.09.2013]</ref> i [[Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna w Białej Piskiej|Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna]], [[Lokalna Grupa Działania „Mazurskie Morze”]], a także [[Stowarzyszenie Miłośników Kultury „Nasza Biała”]]. W 2008 r. MGOK wraz biblioteką zaangażował się w realizację [[lkwim:Mazurskie Obchody 150 rocznicy urodzin Michała Kajki|Mazurskich Obchodów 150 rocznicy urodzin Michała Kajki]], z kolei w 2010 r. wszystkie wymienione instytucje realizowały projekt kulturalny [[lkwim:Głośne czytanie nocą|Głośne czytanie nocą]]. W mieście działa [[Kapela Podwórkowa „Klika” z Białej Piskiej|Kapela Podwórkowa „Klika” z Białej Piskiej]]. |
| + | <br/> | ||
| + | |||
| + | === Religia === | ||
| + | *[[Parafia pw. Świętego Andrzeja Boboli w Białej Piskiej|Parafia pw. Świętego Andrzeja Boboli]] | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Ludzie związani z miejscowością === | === Ludzie związani z miejscowością === | ||
| − | *[[Jan Ferdynand Szamborski]] (1770-1832), nauczyciel, tłumacz, autor podręczników szkolnych dla Mazurów (m.in. "O pisowni polskiej dla łatwego nauczenia się czytać" oraz "O wymawianiu wyrazów polskich"), w latach 1826-1829 był pastorem w Białej | + | *[[Jan Ferdynand Szamborski]] (1770-1832), nauczyciel, tłumacz, autor podręczników szkolnych dla Mazurów (m.in. "O pisowni polskiej dla łatwego nauczenia się czytać" oraz "O wymawianiu wyrazów polskich"), w latach 1826-1829 był pastorem w Białej |
| + | *[[lkwim:Jerzy Tadeusz Krzywoszewski|Jerzy Tadeusz Krzywoszewski]] (1917-2010) – poeta, prozaik, harcerz, działacz społeczno-kulturalny Ziemi Piskiej | ||
[[File: I wojna światowa. Rynek w Białej Piskiej.jpg|thumb|right|300px|I wojna światowa. Rynek w Białej Piskiej]] | [[File: I wojna światowa. Rynek w Białej Piskiej.jpg|thumb|right|300px|I wojna światowa. Rynek w Białej Piskiej]] | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 90: | Linia 93: | ||
===Sport=== | ===Sport=== | ||
| − | W | + | W miejscowości działa [[drużyna piłkarska]] [[OSP Biała Piska]]. |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
===Szkolnictwo=== | ===Szkolnictwo=== | ||
| − | + | Szkolnictwo lokalne reprezentują [[Miejskie Przedszkole w Białej Piskiej|przedszkole]]<ref>www.przedszkolebp.mazury.pl [data dostępu: 20.09.2013]</ref>, [[Szkoła Podstawowa im. Tadeusza Kościuszki w Białej Piskiej|szkoła podstawowa]] oraz [[Publiczne Gimnazjum im. Jana Pawła II w Białej Piskiej|gimnazjum]]<ref>www.gimbialla.biz[data dostępu: 20.09.2013]</ref>. | |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
===Turystyka=== | ===Turystyka=== | ||
*[[Szlak rowerowy]]: Biała Piska-[[Bełcząc]]-[[Kowalewo]]-[[Mikuty]]-[[Kumielsk]]-[[Szkody]] o łącznej długości 22,7 km. | *[[Szlak rowerowy]]: Biała Piska-[[Bełcząc]]-[[Kowalewo]]-[[Mikuty]]-[[Kumielsk]]-[[Szkody]] o łącznej długości 22,7 km. | ||
| − | |||
=== Zabytki=== | === Zabytki=== | ||
| Linia 105: | Linia 109: | ||
*[[Kościół pw. św. Andrzeja Boboli]],wybudowany w latach 1756-1763 | *[[Kościół pw. św. Andrzeja Boboli]],wybudowany w latach 1756-1763 | ||
*[[wieża ciśnień w Białej Piskiej|Wieża ciśnień]] zbudowana w 1928 roku | *[[wieża ciśnień w Białej Piskiej|Wieża ciśnień]] zbudowana w 1928 roku | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 121: | Linia 124: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Powiat piski]] | |
| − | [[ | + | [[Kategoria: Biała Piska (gmina miejsko-wiejska)]] |
| − | [[ | + | [[Kategoria: Miasta]] |
| − | + | [[Kategoria: 1401-1500]] | |
| − | [[ | ||
| − | [[Kategoria: | ||
| − | |||
Wersja z 08:46, 28 cze 2014
| Biała Piska | |||
| | |||
| |||
 Fragment rynku w Białej Piskiej. Lata 1934-1943
| |||
| Rodzaj miejscowości | miasto | ||
| Państwo |  Polska
| ||
| Województwo | warmińsko-mazurskie | ||
| Powiat | piski | ||
| Gmina | Biała Piska | ||
| Liczba ludności (2010) | 4 269 (łącznie Biała Piska, Kolonia Olszyny, Olszyny) | ||
| Strefa numeracyjna | (+48) 87 | ||
| Kod pocztowy | 12-230 | ||
| Tablice rejestracyjne | NPI | ||
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Biała Piska | |||
| Położenie na mapie Polski  Biała Piska | |||
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |||
Biała Piska (niem. Bialla, od 1938 r.Gehlenburg) – miasto w Polsce położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa suwalskiego.
Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Biała Piska.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona w południowo-zachodniej części Pojezierza Ełckiego, na trasie Pisz-Szczuczyn-Grajewo. Przez Białą Piską płynie strumyk Białka (Biallafliess, Gehlenburger Fliess), lewy dopływ strumyka Konopki. W pobliżu Białej Piskiej znajdują się: Jezioro Bialskie, Młyński Staw (Biallaer Mühlenteich, Gehlenburger Mühlenteich) – powierzchnia około 3,5 ha, Borek (Borek, Ebhardshön) – las, około 1,5 km na wschód od miasta.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w 1428 roku na prawie chełmińskim nad strumykiem Gayle, od którego też przyjęła nazwę. W przywileju lokacyjnym występowała wprawdzie jako Struppenberg, lecz nazwa ta nigdy się nie przyjęła. Następnie funkcjonowały nazwy: Pial, Pialla, Cayle, Gayle, Gala, Büahle, Geel, jednak ostatecznie ustaliła się jako Bialla (w języku pruskim gayle oznaczało biały). W 1938 roku nazwę zmieniono na Gehlenburg. Wieś lokowano na 60 łanach, z których zasadźca wsi i sołtys, Piotr Szulc, otrzymał sześć, a cztery przeznaczono na uposażenie kościoła; wieś od początku miała być siedzibą parafii. Ponadto 2 łany otrzymał młynarz; we wsi założono również dwie karczmy szarwarkowe, w następnym stuleciu (1540 rok) liczba karczem wzrosła do piętnastu, a pod koniec XVI wieku było ich we wsi dwadzieścia siedem. Pierwszy kościół wybudowano we wsi w roku 1481, został on rozebrany w XVIII wieku; nowy kościół – usytuowany w północno-wschodniej części rynku – wzniesiono w latach 1756-1763. Szkołę parafialną założono jeszcze w czasach krzyżackich. W 1789 roku istniała w mieście tzw. szkoła łacińska pozostająca pod patronatem króla. W 1812 roku istniały w niej dwie klasy: polska i niemiecka; w drugiej połowie XIX wieku liczba klas wzrosła do czterech. W 1939 roku funkcjonowała tu szkoła o ośmioletnim programie nauczania, w której pracowało ośmiu nauczycieli.
Położona na szlaku handlowym wieś szybko stała się ważnym ośrodkiem targowym. W 1595 roku otrzymała przywilej na jarmarki bydła – zakupione tu woły pędzono przez Pisz do Gdańska. W XVI wieku obszar wsi powiększono do 88 łanów. W połowie XVII wieku odbywały się w wiosce – którą zaczęło nazywać miasteczkiem – cztery jarmarki rocznie. Rozwój wsi został w tym czasie (1656 roku) zahamowany na skutek najazdu tatarskiego, a na początku XVII wieku – z powodu epidemii dżumy (1709-1710), w wyniku której zmarło około 75% mieszkańców, a 57 łanów ziemi zostało pustych. Wieś najwyraźniej szybko podniosła się z tych klęsk, ponieważ już 26 marca 1722 roku król pruski Fryderyk Wilhelm I nadał jej prawa miejskie. Osada liczyła wówczas około 600 mieszkańców. W roku następnym wybrano radę miejską (ośmiu członków) oraz kolegium sądowe (sześciu ławników). W miasteczku wyznaczono duży prostokątny rynek (110 x 115 m) na osi północ-południe, przez który poprowadzono główną ulicę. Kolejny etap rozwoju miasta łączy się z budową linii kolejowej Pisz-Ełk w 1883 roku. W 1945 roku Biała Piska została zniszczona w ok. 30%. Przez kilka miesięcy w 1945 przebywały tu administracyjne władze polskie, które zajmowały się utworzeniem starostwa powiatowego w Piszu. W miejscowości działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.
Aktualnie funkcję burmistrza pełni Sławomir Szumowski[1].
Liczba mieszkańców w poszczególnych okresach:
1740 – 594 osoby
1801 – 863 osoby
1852 – 1313 osoby
1910 – 2169 osób
1939 – 2623 osoby
Gospodarka
W Białej Piskiej działają liczne firmy sektora usuługowego m.in. PPHU Skrodzki Kominki, MaxstairS Rafał Frąckiewicz, Zakład usług kominiarskich KOMINIARCZYK, Ogród s.c. PPHU, Adamiec - Art. motoryzacyjne, Zakład Produkcyjno Usługowo Handlowy Fiodor Dariusz Fedrau, Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe K&K Melka Gabriela, SetCon Mariusz Sobiech, SKLEP BAR Mieczysła Borzymowski.
Kultura
W miejscowości działa Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury[2] i Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna, Lokalna Grupa Działania „Mazurskie Morze”, a także Stowarzyszenie Miłośników Kultury „Nasza Biała”. W 2008 r. MGOK wraz biblioteką zaangażował się w realizację Mazurskich Obchodów 150 rocznicy urodzin Michała Kajki, z kolei w 2010 r. wszystkie wymienione instytucje realizowały projekt kulturalny Głośne czytanie nocą. W mieście działa Kapela Podwórkowa „Klika” z Białej Piskiej.
Religia
Ludzie związani z miejscowością
- Jan Ferdynand Szamborski (1770-1832), nauczyciel, tłumacz, autor podręczników szkolnych dla Mazurów (m.in. "O pisowni polskiej dla łatwego nauczenia się czytać" oraz "O wymawianiu wyrazów polskich"), w latach 1826-1829 był pastorem w Białej
- Jerzy Tadeusz Krzywoszewski (1917-2010) – poeta, prozaik, harcerz, działacz społeczno-kulturalny Ziemi Piskiej
Sport
W miejscowości działa drużyna piłkarska OSP Biała Piska.
Szkolnictwo
Szkolnictwo lokalne reprezentują przedszkole[3], szkoła podstawowa oraz gimnazjum[4].
Turystyka
Zabytki
- Ratusz wybudowany na początku XX wieku
- Budynek stacji kolejowej z przełomu XIX i XX wieku
- W miejscowości znajduje się cmentarz wojenny, na którym pochowano żołnierzy rosyjskich walczących w czasie I wojny światowej oraz żołnierzy radzieckich poległych w 1945 roku. Natomiast na cmentarzu ewangelickim, wśród mogił mieszkańców Białej znajdują się groby rosyjskich i niemieckich żołnierzy, poległych w czasie I wojny światowej
- Kościół pw. św. Andrzeja Boboli,wybudowany w latach 1756-1763
- Wieża ciśnień zbudowana w 1928 roku
Bibliografia
- Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
- Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
- Pałaszewska Mirosława, Biała Piska dawniej, Biała Piska 2009.
- Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
- Bank Danych Lokalnych GUS:http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims [data dostępu:23.08.2013]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte: http://www.verwaltungsgeschichte.de/osterode.html [data dostępu:23.08.2013]
- Rejestr Zabytków Nieruchomych województwa warmińsko-mazurskiego: http://www.wuoz.olsztyn.pl/ [data dostępu:23.08.2013]
Przypisy
- ↑ http://bialapiska.eu/index.php?option=com_content&task=view&id=10&Itemid=13 [data dostępu: 20.09.2013]
- ↑ www.domkulturybiala.pl[data dostępu: 20.09.2013]
- ↑ www.przedszkolebp.mazury.pl [data dostępu: 20.09.2013]
- ↑ www.gimbialla.biz[data dostępu: 20.09.2013]
