Limża: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
Miejscowość w 2010 roku liczyła 145 mieszkańców (łącznie z osadą [[Spikora]]). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Sławomir Bartyzel]]<ref>[http://bip.warmia.mazury.pl/kisielice_gmina_miejsko_-_wiejska/117/349/Solectwa__Kadencja_2010_-_2014/ bip.warmia.mazury.pl] [05.03.2014]</ref>. | Miejscowość w 2010 roku liczyła 145 mieszkańców (łącznie z osadą [[Spikora]]). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Sławomir Bartyzel]]<ref>[http://bip.warmia.mazury.pl/kisielice_gmina_miejsko_-_wiejska/117/349/Solectwa__Kadencja_2010_-_2014/ bip.warmia.mazury.pl] [05.03.2014]</ref>. | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| + | {{Galeria|Nazwa=Limża|wielkość=290|pozycja=right | ||
| + | |File:Pałac w Limży. 1927.jpg|Pałac w Limży. 1927 | ||
| + | }} | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Pojezierze Iławskie|Pojezierzu Iławskim]], nad [[Rzeka Gardeja|Gardeją]], 24 km na zachód od [[Iława|Iławy]] i 4 km na zachód od [[Kisielice|Kisielic]]; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 522. | Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Pojezierze Iławskie|Pojezierzu Iławskim]], nad [[Rzeka Gardeja|Gardeją]], 24 km na zachód od [[Iława|Iławy]] i 4 km na zachód od [[Kisielice|Kisielic]]; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 522. | ||
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | + | Pierwotna nazwa wsi brzmiała ''Lynse'', późniejsza – ''Limbsee'' – nawiązywała do nazwy pobliskiego jeziora. Wieś została założona na obszarze dawnej [[Prusowie|pruskiej]] osady. Nastąpiło to prawdopodobnie pod koniec XIII stulecia. W 1410 roku wieś została dotkliwie zniszczona. Do XVI wieku Limża wchodziła w skład parafii [[Biskupiczki]], a następnie Kisielice. W 1422 roku miała miejsce ponowna lokacja wsi. Limża została wówczas zasiedlona chłopami pańszczyźnianymi. Prawdopodobnie pod koniec XV wieku Limża wraz z jeziorem zostały sprzedane Hansowi von Kospoth. Po 1700 roku wieś stała się własnością państwa pruskiego. Kolejnym właścicielem miejscowości był Otto Friedrich von Hindenburg, który zmarł bezpotomnie w 1722 roku. Limża wraz z [[Ogrodzieniec|Ogrodzieńcem]] trafiły w ręce jego sióstr – Zofii i Barbary. Po ich śmierci oba majątki stały się własnością wnuka Barbary – Otto Gottfrieda von Beneckendorfa. Zgodnie z wolą Otto Friedricha von Hindenburga von Beneckendorf musiał przyjąć nazwisko wuja oraz jego herb rodowy. Połączenie nazwisk zostało potwierdzone dekretem królewskim w roku 1789. | |
Pierwsza miejscowa szkoła powstała w okresie rządów Otto Friedricha von Hindenburga. Nowy szkolny budynek wzniesiono w 1800 roku. Składał się on z jednoklasowej sali oraz mieszkania nauczyciela. Pod koniec XIX stulecia majątek stał się własnością Wilhelma von Dallwitz. Limża była w tym czasie zamieszkana przez 200 osób. Nowi właściciele zajmowali pałac otoczony parkiem, w którym powstał cmentarz rodowy. Po ślubie córki Wilhelma von Dallwitz Limża przeszła w ręce rodu von Brockdorff-Ahlefeld. W czasie I wojny światowej, po śmierci grafa, dobra stały się własnością hrabiny Joanny von Brockdorff-Ahlefeld. Od 1933 roku Limża należała do Johanna Gottlieba von Brockdorffa. | Pierwsza miejscowa szkoła powstała w okresie rządów Otto Friedricha von Hindenburga. Nowy szkolny budynek wzniesiono w 1800 roku. Składał się on z jednoklasowej sali oraz mieszkania nauczyciela. Pod koniec XIX stulecia majątek stał się własnością Wilhelma von Dallwitz. Limża była w tym czasie zamieszkana przez 200 osób. Nowi właściciele zajmowali pałac otoczony parkiem, w którym powstał cmentarz rodowy. Po ślubie córki Wilhelma von Dallwitz Limża przeszła w ręce rodu von Brockdorff-Ahlefeld. W czasie I wojny światowej, po śmierci grafa, dobra stały się własnością hrabiny Joanny von Brockdorff-Ahlefeld. Od 1933 roku Limża należała do Johanna Gottlieba von Brockdorffa. | ||
Wersja z 09:08, 22 sty 2015
| Limża | |
| | |
 Limża. Radiowo-Telewizyjny Ośrodek Nadawczy
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | iławski |
| Gmina | Kisielice |
| Liczba ludności (2010) | 145[1] |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Limża | |
| Położenie na mapie Polski  Limża | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Limża (niem. Limbsee) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Kisielice. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 145 mieszkańców (łącznie z osadą Spikora). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Sławomir Bartyzel[2].
Pałac w Limży. 1927
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, nad Gardeją, 24 km na zachód od Iławy i 4 km na zachód od Kisielic; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 522.
Dzieje miejscowości
Pierwotna nazwa wsi brzmiała Lynse, późniejsza – Limbsee – nawiązywała do nazwy pobliskiego jeziora. Wieś została założona na obszarze dawnej pruskiej osady. Nastąpiło to prawdopodobnie pod koniec XIII stulecia. W 1410 roku wieś została dotkliwie zniszczona. Do XVI wieku Limża wchodziła w skład parafii Biskupiczki, a następnie Kisielice. W 1422 roku miała miejsce ponowna lokacja wsi. Limża została wówczas zasiedlona chłopami pańszczyźnianymi. Prawdopodobnie pod koniec XV wieku Limża wraz z jeziorem zostały sprzedane Hansowi von Kospoth. Po 1700 roku wieś stała się własnością państwa pruskiego. Kolejnym właścicielem miejscowości był Otto Friedrich von Hindenburg, który zmarł bezpotomnie w 1722 roku. Limża wraz z Ogrodzieńcem trafiły w ręce jego sióstr – Zofii i Barbary. Po ich śmierci oba majątki stały się własnością wnuka Barbary – Otto Gottfrieda von Beneckendorfa. Zgodnie z wolą Otto Friedricha von Hindenburga von Beneckendorf musiał przyjąć nazwisko wuja oraz jego herb rodowy. Połączenie nazwisk zostało potwierdzone dekretem królewskim w roku 1789.
Pierwsza miejscowa szkoła powstała w okresie rządów Otto Friedricha von Hindenburga. Nowy szkolny budynek wzniesiono w 1800 roku. Składał się on z jednoklasowej sali oraz mieszkania nauczyciela. Pod koniec XIX stulecia majątek stał się własnością Wilhelma von Dallwitz. Limża była w tym czasie zamieszkana przez 200 osób. Nowi właściciele zajmowali pałac otoczony parkiem, w którym powstał cmentarz rodowy. Po ślubie córki Wilhelma von Dallwitz Limża przeszła w ręce rodu von Brockdorff-Ahlefeld. W czasie I wojny światowej, po śmierci grafa, dobra stały się własnością hrabiny Joanny von Brockdorff-Ahlefeld. Od 1933 roku Limża należała do Johanna Gottlieba von Brockdorffa.
W 2001 roku we wsi wzniesiono maszt Radiowo-Telewizyjnego Ośrodka Nadawczego Kisielice (wysokość 320 m). W miejscowości działa lokalne Stowarzyszenie "ZGODA".
Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych:
- 1817 – 161 osób, 10 domów
- 1831 – 201 osób, 10 domów
- 1864 – 189 osób, 10 domów
- 1871 – 195 osób, 11 domów
- 1885 – 196 osób, 11 domów
- 1895 – 197 osób, 11 domów
- 1905 – 199 osób, 11 domów
- 1933 – 343 osoby (łącznie ze Spikorą i Sobiewolą)
Zabytki
- ruiny dworu wzniesionego na przełomie XIX i XX wieku
Przypisy
- ↑ Łącznie: Limża i Spikora.
- ↑ bip.warmia.mazury.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Iława. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.
Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Plan rozwoju lokalnego gminy i miasta Kisielice na lata 2007-2013, Kisielice styczeń 2007 [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]
