Majewo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
Wieś została założona w roku 1305. Na północ od Majewa, przy rozstajach dróg do [[Zajączkowo|Zajączkowa]] i [[Karszewo|Karszewa]] do początku XIX stulecia stała kapliczka. Znajdowała się na niewysokim pagórku, który nazywano cmentarzem. W tym okresie wieś należała do kościoła parafialnego w [[Nowe Monasterzysko|Nowym Monasterzysku]]. Kapliczka była namiastką kościoła - odbywały się w niej wspólne modlitwy oraz część nabożeństw. Jesienią 1806 roku nastąpiła przerwa w działaniach militarnych prowadzonych przez Francję i Prusy. W tym okresie napoleońscy żołnierze rozlokowali się między innymi w Majewie. Wkrótce doszło do tragedii. Pijany francuscy żołnierze wracali któregoś wieczora z karczmy w Zajączkowie. Po drodze zaskoczył ich deszcz, schronili się więc do kaplicy, gdzie kontynuowali picie, urozmaicając sobie czas sprośnymi piosenkami i bluźnierczymi uwagami. W tym momencie podobno w kaplicę uderzył piorun, a na żołnierzy zawaliło się sklepienie. Legenda głosi, że co roku rocznicę tamtego wydarzenia, dobiegały spod ziemi jęki Francuzów, a ich dusze błąkały się po rozstajach dróg. Miejscowi uznali to miejsce za przeklęte. W jego pobliżu zaczęto chować zmarłych francuskich żołnierze - za gwałty i rabunki byli topieni w okolicznych Wielkich Bagnach. W 1813 roku w tym miejscu powstał cmentarz Pingels Karkhof. latach 70. XIX wieku poprowadzono nową szosę, prostując przebieg tolkmickiego traktu. W miejscowości działa jednostka [[Ochotnicza Straż Pożarna w Majewie|Ochotniczej Straży Pożarnej]]. | Wieś została założona w roku 1305. Na północ od Majewa, przy rozstajach dróg do [[Zajączkowo|Zajączkowa]] i [[Karszewo|Karszewa]] do początku XIX stulecia stała kapliczka. Znajdowała się na niewysokim pagórku, który nazywano cmentarzem. W tym okresie wieś należała do kościoła parafialnego w [[Nowe Monasterzysko|Nowym Monasterzysku]]. Kapliczka była namiastką kościoła - odbywały się w niej wspólne modlitwy oraz część nabożeństw. Jesienią 1806 roku nastąpiła przerwa w działaniach militarnych prowadzonych przez Francję i Prusy. W tym okresie napoleońscy żołnierze rozlokowali się między innymi w Majewie. Wkrótce doszło do tragedii. Pijany francuscy żołnierze wracali któregoś wieczora z karczmy w Zajączkowie. Po drodze zaskoczył ich deszcz, schronili się więc do kaplicy, gdzie kontynuowali picie, urozmaicając sobie czas sprośnymi piosenkami i bluźnierczymi uwagami. W tym momencie podobno w kaplicę uderzył piorun, a na żołnierzy zawaliło się sklepienie. Legenda głosi, że co roku rocznicę tamtego wydarzenia, dobiegały spod ziemi jęki Francuzów, a ich dusze błąkały się po rozstajach dróg. Miejscowi uznali to miejsce za przeklęte. W jego pobliżu zaczęto chować zmarłych francuskich żołnierze - za gwałty i rabunki byli topieni w okolicznych Wielkich Bagnach. W 1813 roku w tym miejscu powstał cmentarz Pingels Karkhof. latach 70. XIX wieku poprowadzono nową szosę, prostując przebieg tolkmickiego traktu. W miejscowości działa jednostka [[Ochotnicza Straż Pożarna w Majewie|Ochotniczej Straży Pożarnej]]. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 15:58, 29 cze 2014
| Majewo | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Milejewo |
| Liczba ludności (2010) | 220 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Majewo | |
| Położenie na mapie Polski  Majewo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Majewo (niem. Maibaum) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Milejewo. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 220 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jarosław Narnicki[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 2 km na wschód od Milejewa, między drogą krajową nr 22 a drogą wojewódzką nr 504.
Dzieje miejscowości
Wieś została założona w roku 1305. Na północ od Majewa, przy rozstajach dróg do Zajączkowa i Karszewa do początku XIX stulecia stała kapliczka. Znajdowała się na niewysokim pagórku, który nazywano cmentarzem. W tym okresie wieś należała do kościoła parafialnego w Nowym Monasterzysku. Kapliczka była namiastką kościoła - odbywały się w niej wspólne modlitwy oraz część nabożeństw. Jesienią 1806 roku nastąpiła przerwa w działaniach militarnych prowadzonych przez Francję i Prusy. W tym okresie napoleońscy żołnierze rozlokowali się między innymi w Majewie. Wkrótce doszło do tragedii. Pijany francuscy żołnierze wracali któregoś wieczora z karczmy w Zajączkowie. Po drodze zaskoczył ich deszcz, schronili się więc do kaplicy, gdzie kontynuowali picie, urozmaicając sobie czas sprośnymi piosenkami i bluźnierczymi uwagami. W tym momencie podobno w kaplicę uderzył piorun, a na żołnierzy zawaliło się sklepienie. Legenda głosi, że co roku rocznicę tamtego wydarzenia, dobiegały spod ziemi jęki Francuzów, a ich dusze błąkały się po rozstajach dróg. Miejscowi uznali to miejsce za przeklęte. W jego pobliżu zaczęto chować zmarłych francuskich żołnierze - za gwałty i rabunki byli topieni w okolicznych Wielkich Bagnach. W 1813 roku w tym miejscu powstał cmentarz Pingels Karkhof. latach 70. XIX wieku poprowadzono nową szosę, prostując przebieg tolkmickiego traktu. W miejscowości działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.
Bibliografia
- Baza Informacji Lokalnej [data dostępu: 5.06.2014]
- Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Milejewo [data dostępu: 5.06.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.06.2014]
- Olsztyńska Strona Rowerowa [data dostępu: 5.06.2014]
Przypisy
- ↑ http://milejewo-ug.bip-wm.pl/public/?id=89390 [data dostępu: 5.05.2014]
