Ostre Bardo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
(→Turystyka) |
||
Linia 53: | Linia 53: | ||
== Turystyka == | == Turystyka == | ||
− | *Przez wieś przebiega szlak rowerowy | + | *Przez wieś przebiega szlak rowerowy ''Pogranicza'': Sępopol – [[Stopki]] – Ostre Bardo – [[Szczurkowo]] – [[Park (gmina Sępopol)|Park]] – [[Judyty]] – [[Liski (gmina Sępopol)|Liski]] – [[Smolanka]] – Sępopol. |
+ | |||
== Ludzie związani z miejscowością == | == Ludzie związani z miejscowością == | ||
*[[Miron Sycz]] (ur. 1960) – polityk, samorządowiec, działacz Związku Ukraińców w Polsce, poseł na Sejm VI i VII kadencji; urodzony w Ostrym Bardzie | *[[Miron Sycz]] (ur. 1960) – polityk, samorządowiec, działacz Związku Ukraińców w Polsce, poseł na Sejm VI i VII kadencji; urodzony w Ostrym Bardzie |
Wersja z 11:24, 6 sty 2015
Ostre Bardo | |
| |
Cerkiew w Ostrym Bardzie
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | bartoszycki |
Gmina | Sępopol |
Liczba ludności (2010) | 83 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Ostre Bardo (niem. Klingenberg) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 83 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Antonina Dębicka[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, na zachód od Łyny, 18 km na północny wschód od Bartoszyc i 10 km na północ od Sępopola, przy granicy państwowej z obwodem kaliningradzkim.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. Została założona w XV lub XVI wieku jako majątek szlachecki oraz wieś szlachecka. U schyłku XIX wieku tutejszy majątek obejmował obszar 420 ha (stan na 1889 rok).
W XVI wieku wzniesiono we wsi kościół. Do 1945 roku była to siedziba parafii ewangelickiej, następnie kościół przejęli katolicy. Ze względu na duży odsetek ludności ukraińskiej w tej okolicy od końca lat 50. zaczęto tu odprawiać nabożeństwa w obrządku greckokatolickim. W 1991 roku kościół został ostatecznie przekazany parafii greckokatolickiej.
Po 1737 roku szkołę założoną przy kościele zreorganizowano i poddano pod nadzór państwa. W 1935 roku uczęszczało do niej 90 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli.
Po II wojnie światowej wieś stała się siedzibą sołectwa. Według spisu powszechnego z 1983 roku Ostre Bardo składało się z 15 budynków mieszkalnych, a we wsi znajdowały się: punkt biblioteczny, świetlica, sala kinowa na 70 miejsc. Do wsi należały wówczas 34 indywidualne gospodarstwa rolne, które łącznie zajmowały obszar 409 ha.
Liczba mieszkańców na przestrzeni lat:
- 1857 – 200 osób (wieś i dwór łącznie)
- 1925 – 189 osób
- 1933 – 336 osób
- 1939 – 336 osób
- 1983 – 124 osoby
Turystyka
- Przez wieś przebiega szlak rowerowy Pogranicza: Sępopol – Stopki – Ostre Bardo – Szczurkowo – Park – Judyty – Liski – Smolanka – Sępopol.
Ludzie związani z miejscowością
- Miron Sycz (ur. 1960) – polityk, samorządowiec, działacz Związku Ukraińców w Polsce, poseł na Sejm VI i VII kadencji; urodzony w Ostrym Bardzie
Zabytki
- cerkiew pw. Narodzenia NMP z początku XVI wieku (ołtarz, ambona, stalle i organy z XVIII wieku) wraz z cmentarzem przykościelnym
- dwór w Ostrym Bardzie (część południowo-zachodnia wsi) z przełomu XIX i XX wieku, z oficynami; park dworski (0,5 ha); zabudowania folwarku: stajnia koni roboczych, stajnia koni wyjazdowych, chlewnia, wiata, stodoła, obora oraz kolonia mieszkalna robotników folwarcznych z zabudowaniami gospodarczymi
- dwór w Ostrym Bardzie (część południowo-wschodnia wsi) z przełomu XIX i XX wieku, z ogrodem (0,1 ha); zabudowania folwarku: stajnia koni wyjazdowych, chlewnia, wozownia, stodoła, obora, kolonia domów robotniczych z zabudowaniami gospodarczymi
Przypisy
- ↑ free.of.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Sępopol, Sępopol 2005, bip.warmia.mazury.pl] [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]