Połęcze: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Została założona jako służebny majątek rycerski w 1385 roku. 16 łanów nadano | + | Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Została założona jako służebny majątek rycerski w 1385 roku. 16 łanów nadano wówczas niejakiemu Piotrowi Polakowi (''Peter Pole''). Od niego pochodzą też nazwy wsi: w XV wieku Polno (''Pollno''), a następnie ''Polenshof'' (Dwór Polaka). W połowie XVII wieku (1641–1686) był to folwark miejski Bartoszyc. W 1857 roku mieszkały tu 83 osoby. Pod koniec XIX wieku obejmował on 279 ha, a jeszcze przed [[II wojna światowa|II wojną światową]] został rozparcelowany. Wieś należała do [[parafia ewangelicka w Bartoszycach|parafii ewangelickiej w Bartoszycach]]. |
Po 1945 roku Połęcze stały się siedzibą sołectwa. W 1978 roku do wsi należało 28 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie obejmowały obszar 196 ha, natomiast według spisu powszechnego przeprowadzonego pięć lat później znajdowały się tu 44 budynki mieszkalne i 219 mieszkańców; wieś posiadała wówczas instalację wodociągową na odcinku 2 km. Obecnie we wsi funkcjonuje świetlica. | Po 1945 roku Połęcze stały się siedzibą sołectwa. W 1978 roku do wsi należało 28 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie obejmowały obszar 196 ha, natomiast według spisu powszechnego przeprowadzonego pięć lat później znajdowały się tu 44 budynki mieszkalne i 219 mieszkańców; wieś posiadała wówczas instalację wodociągową na odcinku 2 km. Obecnie we wsi funkcjonuje świetlica. | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
<references/> | <references/> | ||
| + | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.<br/> | ''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.<br/> | ||
Wersja z 13:00, 7 sty 2015
| Połęcze | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | bartoszycki |
| Gmina | Bartoszyce |
| Liczba ludności (2010) | 218 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Połęcze | |
| Położenie na mapie Polski  Połęcze | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Połęcze (niem. Polenshof, Polenzhof) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 218 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Połęcze, Perkujki, Plęsy, Ceglarki i Wawrzyny. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Zofia Bryl[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 2 km na południe od Bartoszyc, przy drodze krajowej nr 51.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. Została założona jako służebny majątek rycerski w 1385 roku. 16 łanów nadano wówczas niejakiemu Piotrowi Polakowi (Peter Pole). Od niego pochodzą też nazwy wsi: w XV wieku Polno (Pollno), a następnie Polenshof (Dwór Polaka). W połowie XVII wieku (1641–1686) był to folwark miejski Bartoszyc. W 1857 roku mieszkały tu 83 osoby. Pod koniec XIX wieku obejmował on 279 ha, a jeszcze przed II wojną światową został rozparcelowany. Wieś należała do parafii ewangelickiej w Bartoszycach.
Po 1945 roku Połęcze stały się siedzibą sołectwa. W 1978 roku do wsi należało 28 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie obejmowały obszar 196 ha, natomiast według spisu powszechnego przeprowadzonego pięć lat później znajdowały się tu 44 budynki mieszkalne i 219 mieszkańców; wieś posiadała wówczas instalację wodociągową na odcinku 2 km. Obecnie we wsi funkcjonuje świetlica.
Przypisy
- ↑ gmina-bartoszyce.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
